Powstanie hamburskie

Powstanie hamburskie[1][2] (niem. Hamburger Aufstand) – powstanie robotników w Hamburgu w 1923 r., zorganizowane przez Komunistyczną Partię Niemiec (KPD), kierowane przez Ernsta Thälmanna.

Powstanie hamburskie
„niemiecki październik”
ilustracja
Czas

23–24 października 1923

Miejsce

Hamburg

Terytorium

Republika Weimarska

Wynik

zwycięstwo strony rządowej

Strony konfliktu
Komunistyczna Partia Niemiec  Republika Weimarska
Dowódcy
Ernst Thälmann
Siły
5000 6000
Straty
24 zabitych 17 zabitych
brak współrzędnych

Przebieg powstania edytuj

Chociaż KPD w Hamburgu w tym czasie miała około 14 000 członków, jedynie około 300 brało czynny udział w powstaniu. Udało im się zdobyć w sumie około 250 sztuk broni. Powstanie udało się zdławić już w ciągu kilku godzin. Tylko w dzielnicy Barmbek, gdzie w poprzednich wyborach około 20 procent głosujących opowiedziało się za KPD, i gdzie powstańcy mieli wsparcie ze strony ludności, byli oni w stanie utrzymać się pod ciągłym ostrzałem przez cały dzień. W nocy, przekonani o beznadziejności sytuacji, opuścili potajemnie swoje stanowiska.

Konsekwencje edytuj

Podczas powstania zginęło łącznie co najmniej 100 osób, 17 policjantów, 24 powstańców i 61 osób cywilnych, ponad 300 zostało rannych. 1400 osób zostało aresztowanych. Powstanie stało się pretekstem do likwidacji lewicowych rządów w Saksonii i Turyngii.

Przypisy edytuj

  1. Hamburskie powstanie - Zapytaj.onet.pl [online], portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-19] (pol.).
  2. HAMBURSKIE POWSTANIE - Encyklopedia w INTERIA.PL [online], encyklopedia.interia.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj