Prezydent Skonfederowanych Stanów Ameryki

Prezydent Skonfederowanych Stanów Ameryki był najwyższym urzędnikiem krótko istniejącego (1861-1865) państwa, które powstało w wyniku secesji części południowych stanów USA.

Statua Jeffersona Davisa

Urząd edytuj

 
Pieczęć prezydencka
 
Karta do głosowania z Wirginii
 
Liczby podają ilu członków kolegium elektorów wybierały poszczególne stany CSA. We wszystkich wygrał Davis

.

  • Prezydentem Konfederacji nie mogła zostać osoba, która nie ukończyła 35 lat.
  • W odróżnieniu od prezydenta USA wybierany był na okres lat sześciu (a nie czterech) i nie mógł być wybrany ponownie. Tu warto nadmienić, że w Konstytucji USA ograniczenie liczby kadencji prezydenta wprowadzono dopiero dziewięćdziesiąt lat później, gdy weszła w życie XXII Poprawka.
  • Wybierali go elektorzy w liczbie proporcjonalnej do liczby reprezentantów w Kongresie z danego stanu. Elektorzy byli wybierani w głosowaniu powszechnym.
  • Prezydent był obierany wraz z wiceprezydentem, ale nie mogli być obaj obywatelami tego samego stanu.
  • Podobnie jak prezydent USA był jednocześnie głową państwa i szefem rządu. Mógł zawierać umowy międzynarodowe i mianować członków gabinetu, ambasadorów, sędziów SN i innych urzędników za zgodą Senatu.
  • Miał prawo weta wobec uchwał Kongresu i był naczelnym wodzem armii. Mógł też być postawiony w stan oskarżenia i usunięty z urzędu za zdradę, przekupstwo i inne przestępstwa[1].

Prezydenci edytuj

Tylko jedna osoba zajmowała ten urząd. Był nią były sekretarz obrony USA Jefferson Davis (18 lutego 186110 maja 1865). Przed jego oficjalnym wyborem na pełną kadencję nosił tytuł "tymczasowego prezydenta". 22 lutego 1862 roku, w urodziny Jerzego Waszyngtona odbyło się uroczyste zaprzysiężenie, co zostało upamiętnione na państwowej pieczęci.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj