Przerwy Kirkwooda

Przerwy Kirkwooda – brak planetoid na pewnych orbitach w pasie planetoid (o pewnych wielkościach półosi wielkiej lub odpowiadających im okresach orbitalnych). Odpowiadają one położeniu rezonansów orbitalnych z Jowiszem.

Główną przyczyną powstawania tych przerw jest przyciąganie Jowisza, które wyrzuca z orbit planetoidy będące w ruchu synchronicznym z tą planetą (czyli w rezonansie orbitalnym). Przerwy te jako pierwszy zaobserwował Daniel Kirkwood w roku 1866, który także poprawnie wyjaśnił ich związek z rezonansem orbitalnym planetoid i Jowisza^[1].

Najbardziej wyraźne przerwy^[2] (zob. diagram):

2,06 j.a. (rezonans 4:1)
2,5 j.a. (rezonans 3:1), rodzina planetoidy Alinda
2,82 j.a. (rezonans 5:2)
2,95 j.a. (rezonans 7:3)
3,27 j.a. (rezonans 2:1), rodzina planetoidy Griqua

Słabsze lub mniej wyraźne przerwy:

1,9 j.a. (rezonans 9:2)
2,25 j.a. (rezonans 7:2)
2,33 j.a. (rezonans 10:3)
2,706 j.a. (rezonans 8:3)
3,03 j.a. (rezonans 9:4)
3,075 j.a. (rezonans 11:5)
3,47 j.a. (rezonans 11:6)
3,7 j.a. (rezonans 5:3)

Przypisy edytuj

↑ Helen Turnbull Waite Coleman: Banners in the Wilderness: The Early Years of Washington and Jefferson College. University of Pittsburgh Press, 1956, s. 158. (ang.).
↑ David A. Minton, Renu Malhotra. A record of planet migration in the main asteroid belt. „Nature”. 457 (7233), s. 1109–1111, 2009. DOI: 10.1038/nature07778. arXiv:0906.4574. PMID: 19242470. Bibcode: 2009Natur.457.1109M. [dostęp 2016-12-13]. (ang.).

[Coleman-1956-1] Helen Turnbull Waite Coleman: Banners in the Wilderness: The Early Years of Washington and Jefferson College. University of Pittsburgh Press, 1956, s. 158. (ang.).

[Nature-2] David A. Minton, Renu Malhotra. A record of planet migration in the main asteroid belt. „Nature”. 457 (7233), s. 1109–1111, 2009. DOI: 10.1038/nature07778. arXiv:0906.4574. PMID: 19242470. Bibcode: 2009Natur.457.1109M. [dostęp 2016-12-13]. (ang.).

[1]

[2]