Ptacznik (góry)
Ptacznik (514.82; słow. Vtáčnik) – pasmo górskie w środkowej Słowacji, część Łańcucha Wielkofatrzańskiego w Centralnych Karpatach Zachodnich.
 Hrádok | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Ptacznik |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Pasmo Ptacznika rozciąga się z południowego zachodu na północny wschód między dolinami Hronu i Nitry. Na zachodzie, północy i północnym wschodzie graniczy z Kotliną Górnonitrzańską, za którą leżą sąsiednie pasma: Żar i Góry Strażowskie. Na wschodzie Ptacznik graniczy z Kotliną Żarską, za którą leżą Góry Kremnickie i Góry Szczawnickie. Na południu Ptacznik przechodzi w pasma Trybecza i Hrońskiego Inowca, między którymi leży dolina górnej Žitavy.
Góry Ptacznik są pochodzenia wulkanicznego; są zbudowane z andezytów i skał piroklastycznych. Jednolity niegdyś wulkaniczny grzbiet został w wyniku ruchów tektonicznych, erozji i denudacji pocięty na cztery części:
- Wysoki Ptacznik (Vysoký Vtáčnik),
- Niski Ptacznik (Nízky Vtáčnik),
- Bruzda Żupkowska (Župkovská brázda),
- Raj.
Góry obfitują w formy zwietrzelinowe (ściany skalne i wieże) oraz w formy powstałe w wyniku procesów peryglacjalnych (kotły skalne, stopnie skalne).
Najwyższy szczyt gór Ptacznik nosi nazwę Ptacznik (Vtáčnik) i ma wysokość 1346 m n.p.m.
Bibliografia edytuj
- Antoni Wrzosek Czechosłowacja, w: Antoni Wrzosek (red.) Geografia Powszechna. Tom III. Europa (bez ZSRR), PWN Warszawa 1965
- Henryk Górski, Wanda Jędrzejewska (red.) Atlas geograficzny, wyd. XIV, PPWK Warszawa 1979 ISBN 83-7000-011-8
- Krystyna Jawecka (red.) Mapa przeglądowa Europy. Czechosłowacja. Skala 1:1000 000, PPWK Warszawa-Wrocław 1983
- Jerzy Kondracki Karpaty, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1989, ISBN 83-02-04067-3
Linki zewnętrzne edytuj
- Mapa. kamvyrazit.szm.sk. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-11)].