Różanka (województwo lubelskie)

wieś w województwie lubelskim

Różankawieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Włodawa[5][6]. Leży nad graniczną rzeką Bug.

Różanka
wieś
Ilustracja
Tablica pamiątkowa z okazji 500-lecia wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

włodawski

Gmina

Włodawa

Liczba ludności (2021)

845[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-200[4]

Tablice rejestracyjne

LWL

SIMC

0109790[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Włodawa
Mapa konturowa gminy wiejskiej Włodawa, u góry znajduje się punkt z opisem „Różanka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Różanka”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Różanka”
Położenie na mapie powiatu włodawskiego
Mapa konturowa powiatu włodawskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Różanka”
Ziemia51°37′02″N 23°32′24″E/51,617222 23,540000[1]
Strona internetowa
Integralne części wsi Różanka[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0109808 Demianówka kolonia

Miejscowość założona została w 1506 r. i do połowy XIX wieku była miastem rywalizującym z leżącą nieopodal Włodawą. Należała do Ostrożeckich, Pociejów, Flemmingów, Czartoryskich i Zamoyskich. Różanka uzyskała lokację miejską w 1524 roku, zdegradowana przed 1700 rokiem[7]. Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[8]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie chełmskim.

Wieś jest sołectwem w gminie Włodawa[9]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 957 mieszkańców[10].

Według części historyków[11] tutaj urodził się Adam (Hipacy) Pociej, kasztelan brzeski, a potem unicki metropolita kijowski.

Ruina folwarku w Różance
Pałac przed 1911

Na terenie miejscowości znajdują się pozostałości po pałacu, który uległ zniszczeniu w czasie I wojny światowej (15 sierpnia 1915), a następnie został doszczętnie zrujnowany podczas kolejnej wojny. W parku przylegającym niegdyś do pałacu znajduje się pomnik przyrody.

Ciekawym zabytkiem jest też zbudowany w latach 1908–1913 kościół św. Augustyna, parafialny w miejscowej parafii św. Augustyna. We wsi znajduje się również cmentarz katolicki (niegdyś unicki, potem prawosławny) ze zrujnowaną drewnianą kaplicą prawosławną[12].

W miejscowości działa zespół piłkarski LZS "Płomień" Różanka, wielokrotny mistrz gminy, grający niegdyś w IV lidze.

Odznaczenia edytuj

  • Krzyż Partyzancki (1980)[13]

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117488
  2. Wieś Różanka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-11].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2014, s. 1060 [zarchiwizowane 2014-09-28].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 66-67.
  8. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 116.
  9. Raport o stanie gminy za rok 2022. Informacje ogólne s. 5
  10. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  11. Jan Dzięgielewski: Adam Pociej h. Waga. [w:] PSB, t. XVII [on-line]. ipsb.nina.gov.pl, 1982-1983. [dostęp 2017-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  12. Różanka. [w:] Apokryf Ruski [on-line]. [dostęp 2017-06-26].
  13. Wykaz miejscowości wyróżnionych odznaczeniami państwowymi, [w:] Urszula Lewandowska, Krystyna Malik, Przewodnik po Polsce, Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1991, s. 20, ISBN 83-217-2519-8 (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj