Rąbiń
Rąbiń (dawniej Rąbin[4], łac. Ranbino[5], niem. Rombin[6], 1939–45 Ackerrode[7]) – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Krzywiń. Położona jest na Pojezierzu Krzywińskim nad wyskockim rowem. Rąbiń leży na jednym ze szlaków rowerowych sieci EuroVelo (trasa nr 9, odcinek Poznań – Zaorle). Przez wieś przebiega także pielgrzymia Wielkopolska Droga św. Jakuba. Rąbiń oraz okoliczne wsie (takie jak: Turew, Błociszewo, czy Stary Gołębin[8]), leżące na terenie czterech gmin, w dwóch różnych powiatach – kościańskim i śremskim, stanowią z rolniczo-kulturowego punktu widzenia cenny obszar. Właśnie dlatego wraz z Rąbiniem, również kilkanaście innych miejscowości objętych zostało ochroną przez Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego, który utworzono w 1992 roku.
| wieś | |
 Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Rąbiniu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
78-85 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2006) |
365 |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
64-010[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PKS |
| SIMC |
0372747 |
Położenie na mapie gminy Krzywiń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kościańskiego  | |
 52°02′40″N 16°52′17″E/52,044444 16,871389[1]
| |
Historia edytuj
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Rombin należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[9]. Rombin należał do okręgu krzywińskiego tego powiatu i stanowił część majątku Turwia (dziś Turew), którego właścicielem był wówczas (1846) gen. Dezydery Chłapowski[9]. W skład majątku Turwia wchodził także folwark Rombinek oraz Wronowo. Według spisu urzędowego z 1837 roku Rombin liczył 440 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 52 dymy (domostwa)[9].
W okresie 1975–1998 miejscowość znajdowała się w leszczyńskiem.
Atrakcje turystyczne edytuj
- Kościół
późnogotycka, zabytkowa świątynia pod wezwaniem Apostołów Piotra i Pawła, murowana z cegły, wzniesiona w końcu XV i I połowy XVI wieku z wykorzystaniem murów XIII-wiecznej budowli romańskiej. Kościół jest jednonawowy z parą bocznych barokowych kaplic z 1648 roku i neogotyckim prezbiterium z lat 1904–1905. Po obu stronach wejścia znajdują się kopie tablic VII i VIII stacji Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej (oryginały mieści kaplica w Kopaszewie). W pobliżu stoi również XIX-wieczna plebania.
- Nekropolia Chłapowskich
jest to niewielki, otoczony ceglanym murem cmentarz, znajdujący się wokół kościoła. Pochowani są m.in. Dezydery Chłapowski wraz z żoną Antoniną z Grudzińskich Chłapowską, jego ojciec – Józef Chłapowski oraz Joanna Grudzińska – księżna łowicka, żona wielkiego księcia Konstantego Pawłowicza (zm. 1831; jej grób przeniesiono w 1929 roku z Carskiego Sioła).
- Pomniki
- przed kościołem, po drugiej stronie drogi w kierunku Dalewa stoi kamienny obelisk o podstawie trójkąta, ozdobiony płaskorzeźbami na każdej ze stron, pochodzący z 1764 roku.
- na rynku (pl. Kościuszki) znajduje się głaz z tablicą, która upamiętnia fakt podpisania w okolicy Rąbinia aktu oficjalnego przystąpienia Wielkopolski do powstania przeciw pruskiemu zaborcy.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114962
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1090 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ 100 lat kaplicy w Rąbiniu. [dostęp 2013-03-11].
- ↑ Wojskowy Instytut Geograficzny: mapa z 1933 roku
- ↑ Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski: tom II, dokument nr 988, Ignacy Zakrzewski, Poznań 1878
- ↑ Rąbin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 576.
- ↑ Archiwum Map Zachodniej Polski. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
- ↑ w dwóch pierwszych znajdują się pałace, zaś w drugiej i trzeciej stoją zabytkowe, drewniane kościoły
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 215.
