RMS Homeric (1913)
RMS Homeric − brytyjski statek pasażerski, budowany w stoczni Schichaua w Gdańsku jako "Columbus" dla niemieckiego armatora Norddeutscher Lloyd, po zakończeniu I wojny światowej w stanie nieukończonym przyznany Wielkiej Brytanii jako część reparacji i przejęty pod nową nazwą przez White Star Line. Do 1932 roku pływał na liniach transatlantyckich, następnie był wykorzystywany jako statek wycieczkowy. Wycofany w 1935 roku, został zezłomowany w roku następnym.
| |
| Poprzednie nazwy |
Columbus |
|---|---|
| Bandera | |
| Armator |
White Star Line |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data wodowania |
17 grudnia 1913 |
| Data oddania do eksploatacji |
15 lutego 1922 |
| Data wycofania ze służby |
wrzesień 1935 |
| Dane techniczne | |
| Liczebność załogi |
730 |
| Liczba pasażerów |
2766 |
| Długość całkowita (L) |
232,59 m |
| Szerokość (B) |
24,64 m |
| Zanurzenie (D) |
10,97 m |
| Pojemność |
34 351 B RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, 12 kotłów |
| Liczba śrub napędowych |
2 |
| Prędkość maks. |
19,5 w. |
Historia edytuj
W 1912 roku rozpoczęto w stoczni Ferdinanda Schichaua w Gdańsku budowę dwóch bliźniaczych statków pasażerskich: "Columbus" i "Hindenburg", przeznaczonych do obsługi linii nowojorskiej, na zamówienie przedsiębiorstwa żeglugowego Norddeutscher Lloyd z Bremy. W chwili rozpoczęcia budowy miały to być największe transatlantyki niemieckiego armatora. "Columbus" zwodowano 17 grudnia 1913 roku, ale prace wykończeniowe zostały wstrzymane po wybuchu I wojny światowej, przy stanie zaawansowania ocenianym na 80%.
Na mocy postanowień traktatu wersalskiego, w 1919 roku statek został przyznany Wielkiej Brytanii. Rok później nabyła go White Star Line z Liverpoolu, decydując o zmianie nazwy na "Homeric". Po zakończeniu prac stoczniowych w Gdańsku parowiec przepłynął do Southampton, gdzie został ostatecznie wyposażony i wcielony w skład floty brytyjskiego przewoźnika. 15 lutego 1922 roku transatlantyk wypłynął w dziewiczy rejs do Nowego Jorku. Obsługiwał tę linię do czasu wprowadzenia na nią przez swojego armatora w 1932 roku nowoczesnych motorowców pasażerskich, po czym został przesunięty na trasy wycieczkowe. Po dokonanej w 1934 roku fuzji White Star Line z Cunard Line, nowy armator uznał statek za przestarzały i we wrześniu 1935 roku wycofał z eksploatacji. W lutym 1936 roku sprzedano go na złom firmie T. W. Ward.
Opis konstrukcji edytuj
RMS "Homeric" był dużym, dwukominowym parowcem pasażerskim, o kadłubie długości 232,59 m, szerokości 24,64 m i średnim zanurzeniu 10,97 m. Pojemność rejestrowa wynosiła 34 351 BRT. Statek był napędzany dwiema czterocylindrowymi maszynami parowymi potrójnego rozprężania, zasilanymi w parę przez 12 kotłów i napędzającymi dwie śruby. Na przełomie 1923 i 1924 roku kotły przystosowano do opalania paliwem płynnym, co pozwoliło na wzrost prędkości maksymalnej z 18 do 19,5 węzła.
Załoga transatlantyku liczyła 730 osób, zaś maksymalna liczba przewożonych pasażerów wynosiła 2766 osób, w tym 529 w I, 487 w II i 1750 w III klasie.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Jacek Jarosz: Statki pasażerskie typu Columbus, w: "Morza, Statki i Okręty" nr 3/2003, ISSN 1426-529X