RSC Anderlecht

belgijski klub piłki nożnej

Royal Sporting Club Anderlecht (oficjalny skrót RSCA) – belgijski klub piłkarski z siedzibą w mieście Anderlecht, założony 27 maja 1908, jako Sporting Club Anderlechtois.

RSC Anderlecht
Pełna nazwa

Royal Sporting Club Anderlecht

Przydomek

Paarswit (flam.)
Les Mauve et Blanc (fr.)

Barwy

         

Data założenia

27 maja 1908

Debiut w najwyższej lidze

16 kwietnia 1921

Liga

Eerste klasse A

Państwo

 Belgia

Region stołeczny

 Bruksela

Adres

Avenue Théo Verbeeck 2, 1070 Anderlecht

Stadion

Stade Constant Vanden Stock

Sponsor techniczny

Joma

Prezes

Wouter Vandenhaute

Menedżer generalny

Jos Donvil

Trener

Brian Riemer

Asystent trenera

Willem Weijs
Floribert N’Galula

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Najbardziej utytułowany belgijski zespół futbolowy, zarówno na arenie krajowej (wielokrotny mistrz, zdobywca pucharu, superpucharu oraz pucharu ligi), jak i międzynarodowej (triumfator Pucharu Zdobywców Pucharów, Pucharu UEFA i Superpucharu Europy). W latach 70. i 80. czołowa piłkarska drużyna Europy.

Z uwagi na fakt, że Anderlecht wchodzi w skład aglomeracji brukselskiej, RSCA często w Polsce jest niepoprawnie nazywany Anderlechtem Bruksela (choć ani klub, ani UEFA nie używają takiej nazwy).

Historia edytuj

Chronologia nazw:

  • 27.05.1908: SC Anderlechtois
  • 1933: Royale SC Anderlechtois
  • 1984: Royal SC Anderlecht
  • 2002: RSC Anderlecht

27 maja 1908 roku[1] w kawiarni Concordia przy rue d’Aumale w Anderlechcie grupa 13 miłośników futbolu założyła klub sportowy o nazwie Sporting Club Anderlechtois (SCA), na czele którego stanął Charles Roos.

Jako motto nowo powstałej organizacji obrano łacińską sentencję „mens sana in corpore sano” (pol. „W zdrowym ciele zdrowy duch”), a statutowymi barwami stały się kolory fioletowy i biały, które bez żadnych zmian przetrwały do dziś.

Herb klubowy stanowiła natomiast fioletowo-biała tarcza z wpisanymi w nią literami SCA (skrót ówczesnej nazwy), rokiem założenia – 1908 oraz wspomnianą wyżej łacińską maksymą. W dołu widniało godło miejscowości Anderlecht, zaś u góry dwie flagi belgijskie, symbolizujące symbiozę dwóch części kraju.

W swym pierwszym oficjalnym spotkaniu Sporting d’Anderlecht (synonim oficjalnej nazwy) pokonał zespół Institut Saint-Georges (Instytutu Świętego Jerzego) 11:8. 8 kwietnia 1909 klub został oficjalnie zarejestrowany, poprzez wstąpienie w szeregi l’Union Belge des Sociétés de Sports Athlétiques (UBSSA, obecnie KBVB – Belgijskiego Związku Piłki Nożnej). Dzięki temu drużyna piłkarska mogła przystąpić do regularnych rozgrywek, zaczynając zmagania od III ligi.

W 1911 obowiązki prezesa objął Theo Verbeeck, który – jak się później okazało – pełnił tę funkcję przez 40 kolejnych lat, co do dziś pozostaje absolutnym rekordem na świecie.

W 1913 zespół awansował do II ligi i zajął wysokie czwarte miejsce, zaś po 8 latach po raz pierwszy zakwalifikował się do ekstraklasy. Pomogło w tym nieco szczęście – sezon 1920/1921 SCA zakończył bowiem na 3 miejscu w II lidze (które nie dawało awansu), jednak Belgijski Związek Piłki Nożnej postanowił powiększyć najwyższą klasę rozgrywkową i w ten sposób Anderlecht mógł wystąpić w barażach, po zwycięstwie w których uzyskał promocję szczebel wyżej. Debiut w ekstraklasie nastąpił 16 kwietnia 1921. W debiutowym sezonie zajął końcowe 12.miejsce, ale w ciągu następnej dekady klub był w dolnej części klasyfikacji ligowej lub balansował pomiędzy dywizjami.

W 1933 klub otrzymał status królewski i przyjął nazwę Royale SC Anderlechtois. W 1947 po raz pierwszy zdobył tytuł mistrzowski. Odtąd klub nigdy nie był klasyfikowany poniżej szóstej pozycji, stał się jednym z czołowych drużyn piłkarskich Belgii i regularnie finiszował na pierwszym miejscu klasyfikacji. W okresie od 1963 do 1968 roku klub ustanowił rekord kraju, wygrywając pięć kolejnych mistrzostw. Klub stał się bazą dla reprezentacji kraju.

W 1984 klub zmienił nazwę na Royal SC Anderlecht, a w 2002 przyjął obecną formę RSC Anderlecht[2].

Sukcesy edytuj

Trofea międzynarodowe edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 31-05-2012)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Liga Mistrzów
(Puchar Europy)
zdobywca 0
finalista 0
półfinalista 2 1982, 1986
 
Liga Europy
(Puchar UEFA)
zdobywca 1 1983
finalista 1 1984
 
Puchar Zdobywców
zdobywca 2 1976, 1978
finalista 2 1977, 1990
 
Superpuchar UEFA
zdobywca 2 1976, 1978
finalista 0

Puchar Intertoto
zdobywca 0
finalista 1 1968 (grupa A1)
 
Puchar Miast Targowych
zdobywca 0
finalista 1 1970

Trofea krajowe edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach Belgii (stan na: 19-05-2017)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 34 (rekord) 1947, 1949, 1950, 1951, 1954, 1955, 1956, 1959, 1962, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1972, 1974, 1981, 1985, 1986, 1987, 1991, 1993, 1994, 1995, 2000, 2001, 2004, 2006, 2007, 2010, 2012, 2013, 2014, 2017
II miejsce 21 1944, 1948, 1953, 1957, 1960, 1976, 1977, 1978, 1979, 1982, 1983, 1984, 1989, 1990, 1992, 1996, 2003, 2005, 2008, 2009, 2016
III miejsce 11 1946, 1961, 1963, 1971, 1975, 1999, 2002, 2011, 2015, 2018, 2022

Puchar
zdobywca 9 1965, 1972, 1973, 1975, 1976, 1988, 1989, 1994, 2008
finalista 5 1966, 1977, 1997, 2015, 2022

Superpuchar
zdobywca 11 1985, 1987, 1993, 1995, 2000, 2001, 2006, 2007, 2010, 2012, 2013
finalista 7 1981, 1986, 1988, 1991, 1994, 2004, 2008

Puchar Ligi
zdobywca 1 2000
finalista 0

II liga
I miejsce 2 1924, 1935
II miejsce 1 1932
III miejsce 2 1920, 1921
  • Brabant Division Two (D3):
    • mistrz (1x): 1913

Inne trofea edytuj

Stadion edytuj

Od 1917 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Stade Constant Vanden Stock, który obecnie może pomieścić 26 361 widzów. W latach 1908–1916 grał na boisku De Scheut w gminie Anderlecht. W 1917 roku został wybudowany stadion piłkarski Anderlechtu, położony na granicy z parkiem miejskim Parc du Meir (później Astrid park). Szybko też zdobył przydomek Stade Émile Versé. Dopiero w 1983 roku rozpoczęto generalny remont stadionu, który był kierowany przez ówczesnego prezydenta klubu – Constanta Vandena Stocka i po renowacji stadion otrzymał nazwę ówczesną.

Dotychczasowi prezesi edytuj

Władze Klubu edytuj

Funkcja Imię i nazwisko
Właściciel   Marc Coucke
Prezydent klubu   Wouter Vandenhaute
Dyrektor generalny   Jos Donvil
Dyrektor sportowy   Peter Verbeke
Dyrektor operacyjny   Jos Donvil
Dyrektor Akademii Piłkarskiej   Jean Kindermans

Piłkarze edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze RSC Anderlecht.

Obecny skład edytuj

Stan na 6 grudnia 2021[3]
Nr Poz. Piłkarz
3 OB   Hannes Delcroix
4 OB   Wesley Hoedt
6 OB   Taylor Harwood-Bellis (wypożyczony z Manchester City)
7 PO   Francis Amuzu
8 PO   Josh Cullen
9 NA   Benito Raman
11 PO   Lior Refaelov
14 OB   Bohdan Mychajliczenko
16 BR   Bart Verbruggen
17 PO   Sergio Gómez
18 PO   Majeed Ashimeru
20 PO   Kristoffer Olsson
23 NA   Joshua Zirkzee (wypożyczony z Bayern Monachium)
25 PO   Adrien Trebel
Nr Poz. Piłkarz
26 BR   Colin Coosemans
30 BR   Hendrik Van Crombrugge (kapitan)
46 PO   Anouar Ait El Hadj
47 OB   Lucas Lissens
51 PO   Yari Verschaeren
52 PO   Mario Stroeykens
53 NA   Antoine Colassin
54 OB   Killian Sardella
55 OB   Marco Kana
56 OB   Zeno Debast
61 PO   Kristian Arnstad
62 OB   Michael Murillo
68 PO   Nayel Mehssatou
70 BR   Rik Vercauteren

Piłkarze na wypożyczeniu edytuj

Nr Poz. Piłkarz
BR   Timon Wellenreuther (w Willem II)
OB   Elias Cobbaut (w Parma Calcio 1913)
PO   Michel Vlap (w FC Twente)
PO   Kenny Saief (w FC Aszdod)
Nr Poz. Piłkarz
PO   Aristote Nkaka (w Waasland-Beveren)
NA   Mustapha Bundu (w Aarhus GF)
NA   Mo Dauda (w FC Cartagena)

Trenerzy edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy RSC Anderlecht.

Sztab szkoleniowy edytuj

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2021/2022[3]

Funkcja Imię i nazwisko
Trener   Vincent Kompany
Asystent trenera   Willem Weijs
Asystent trenera   Floribert N’Galula
Trener bramkarzy   Jelle ten Rouwelaar
Trener przygotowania fizycznego   Bram Geers
Fizjoterapeuta   Niels Mathieu
Fizjoterapeuta   Tim Wattez
Fizjoterapeuta   Simon Van Elewijck
Fizjoterapeuta   Maarten Brecko
Masażysta   Franky De Buyst
Analityk   Kevin Reid
Analityk   Eliot Tybebo
Kierownik drużyny   Tom Colpaert
Analityk wydajności   Josephine Knipschild
Dietetyk   Stéphanie Scheirlynck

Sponsorzy edytuj

Sponsorzy techniczni i główni[4] edytuj

Lata Sponsor techniczny Sponsor główny
1973–1975 Le Coq Sportif Belle Vue
1975–1981 adidas
1981–2000 Generale Bank
2000–2009 Fortis
2009–2019 BNP Paribas Fortis
2019–2020 Joma
2020- CANDRIAM / DVV insurance

Sponsorzy i partnerzy w sezonie 2021/2022[5] edytuj

Przedsiębiorstwo Funkcja
CANDRIAM Partner główny
DVV insurance Partner główny
Lotto Partner główny
Joma Partner główny i techniczny
Audi Partner korporacyjny
Coca-Cola Partner korporacyjny
AB InBev Partner korporacyjny
Jupiler Partner korporacyjny
Bel RTL Partner korporacyjny
willems Wyłączny sponsor
BESIX Wyłączny sponsor
brussels airlines Wyłączny sponsor
Deloitte Wyłączny sponsor
DHL Wyłączny sponsor
DSM KEUKENS Wyłączny sponsor
Hubo Wyłączny sponsor
iss Wyłączny sponsor
LEBEAU-COURALLY Wyłączny sponsor
legrand bticino Wyłączny sponsor
Przedsiębiorstwo Funkcja
TOBANIA Wyłączny sponsor
Van Dessel Wyłączny sponsor
Bacardi Wyłączny sponsor
Canon Wyłączny sponsor
LEVI PARTY RENTAL Wyłączny sponsor
PROTECTION UNiT Wyłączny sponsor
WDP Wyłączny sponsor
WOUTiM Wyłączny sponsor
XIOR STUDENT HOUSING Wyłączny sponsor
CARLO & FILS Wyłączny sponsor
WESTLAND SHOPPING Wyłączny sponsor
proximus Wyłączny sponsor
MASCOT WORKWEAR Wyłączny sponsor
etixx Oficjalny dostawca
MARTIN’S HOTELS Oficjalny dostawca
RCA Oficjalny dostawca
WESTLAND SHOPPING Oficjalny dostawca
JORIS SWEETS Oficjalny dostawca
WALIBI Oficjalny dostawca

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Belgium – List of Foundation Dates.
  2. BELGIUM. Overview of teams. [dostęp 2017-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-01)].
  3. a b First team [online], Official website Royal Sporting Club Anderlecht [dostęp 2021-12-06] (ang.).
  4. RSC Anderlecht Kit History [online], Football Kit Archive [dostęp 2021-12-07] (ang.).
  5. Partnerships [online], Official website Royal Sporting Club Anderlecht [dostęp 2021-12-07] (ang.).

Bibliografia edytuj