Raczkowe Stawy
Raczkowe Stawy (słow. Račkove plesá) – grupa niedużych stawów w Dolinie Raczkowej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajdują się one w górnym piętrze tej doliny, tzw. Dolinie Zadniej Raczkowej, pod zboczami Kończystego Wierchu, Jarząbczego Wierchu i Starorobociańskiego Wierchu. Nazwa stawów pochodzi od nazwy doliny, ta zaś od nazwiska. Stawy są pochodzenia lodowcowego, zajmują wgłębienia pomiędzy morenami dawnego lodowca zalegającego tę dolinę. Do grupy należą 3 większe stawy oraz 7 mniejszych. Niektóre z nich czasami wysychają. 3 większe stawy znajdują się na najwyższym piętrze doliny i są to[1]:
- Zadni Staw Raczkowy – najwyższy, przylegający bezpośrednio do skał,
- Suchy Staw Raczkowy – południowo-zachodni z grupy stawów, często wysychający – czasami łączy się odnogą z Przednim Stawem Raczkowym,
- Przedni Staw Raczkowy – największy, położony najbliżej szlaku turystycznego.
Ze stawów tych wypływa Raczkowy Potok. Wiosną, zasilane wodami z topniejących śniegów często łączą się one w jeden duży staw. Prócz tych 3 stawów występuje jeszcze kilka niżej położonych, niewielkich stawków okresowo wysychających. Najniżej z nich położony jest w leju ziemnym Czarny Raczkowy Stawek, leżący zaraz powyżej progu Zadniej Doliny Raczkowej.
Stawy badane były już dawno. W 1804 r. badania florystyczne w ich otoczeniu prowadził węgierski botanik Pál Kitaibel[2]. Ich wysokość ponad poziomem morza jako pierwszy pomierzył Göran Wahlenberg w roku 1813. Potem badał je Ludwik Zejszner w 1845, 1850 i 1856, określając je nazwą Morskiego Oka lub Raczkowego Jeziora.
Szlaki turystyczne edytuj
– żółty szlak z rozdroża Niżnia Łąka przez Dolinę Raczkową do Rozdroża pod Klinem i dalej Doliną Zadnią Raczkową obok stawów na Starorobociańską Przełęcz i Kończysty Wierch (2002 m). Suma wzniesień ok. 1050 m.
- Czas przejścia z Niżniej Łąki do Rozdroża pod Klinem: 2:30 h, ↓ 1:45 h
- Czas przejścia od rozdroża na Starorobociańską Przełęcz: 2 h, ↓ 1:30 h[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ ab: Jeszcze o tatrzańskich wędrówkach Pawła Kitaibla, w: "Wierchy" R. 30, Kraków 1962, s. 265
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.
Bibliografia edytuj
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.