Reprezentacja Wielkiej Brytanii w piłce nożnej mężczyzn

Reprezentacja Wielkiej Brytanii w piłce nożnej – zespół piłkarski, reprezentujący Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Obecnie istnieją oddzielne zespoły piłkarskie reprezentujące Anglię, Walię, Szkocję i Irlandię Północną, zaś drużyna Wielkiej Brytanii w latach 1908, 1912 oraz 2012 uczestniczyła w letnich igrzyskach olimpijskich. Nie jest członkiem Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA) ani Unii Europejskich Związków Piłkarskich (UEFA).

Reprezentacja Wielkiej Brytanii w piłce nożnej mężczyzn
United Kingdom national football team
Ilustracja
Flaga Wielkiej Brytanii
Przydomek

Team GB

Skrót FIFA

UK
GBR

Zawodnicy
Najwięcej występów

Jim Lewis, Mike Pinner (po 11)

Najwięcej bramek

Jim Lewis, Harry Walden (po 9)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Wielka Brytania W. B. i Irlandia 12–1 Szwecja 
Londyn, 20 października 1908
Najwyższe zwycięstwo
Wielka Brytania W. B. i Irlandia 12–1 Szwecja 
Londyn, 20 października 1908
Najwyższa porażka
 Bułgaria 6–1 Wielka Brytania Wielka Brytania
Melbourne, 30 listopada 1956
Medale
Igrzyska olimpijskie
złoto 1908, 1912

Historia edytuj

Reprezentacja została założona przez Związek Piłki Nożnej (FA) w roku 1863, później zaś wyodrębniły się: Szkocka Federacja Piłkarska (SFA) (1873), Walijski Związek Piłki Nożnej (1876) i Irlandzki Związek Piłki Nożnej (IFA) (1880). W roku 1950 żadna z reprezentacji (oprócz Anglii) nie wzięła udziału w Mistrzostwach Świata, powodem był spór dotyczący opłacania amatorskich zawodników odrębnych reprezentacji, zaś w 1920 roku reprezentacje wycofały się z FIFA i nie powróciły aż do roku 1948.

Osiągnięcia edytuj

Brytyjska reprezentacja zdobyła 2 złote medale podczas Igrzysk Olimpijskich w roku 1908 i 1912.

Mecze towarzyskie drużyny[1] edytuj

„Mecz wieku 1947” edytuj

W roku 1947, z okazji powrotu do FIFA drużyn piłkarskich Szkocji, Walii i Irlandii Północnej rozegrano mecz o nazwie „Mecz wieku”. Na stadionie Hampden Park w Glasgow w Szkocji zgromadziło się 135000 widzów, a dochód z meczu liczył 35000 funtów. Skład drużyny Wielkiej Brytanii: Frank Swift (Anglia), George Hardwick (Anglia), Billy Hughes (Walia), Archie Macaulay (Szkocja), Jackie Vernon (Irlandia), Ron Burgess (Walia), Stanley Matthews (Anglia), Wilf Mannion (Anglia), Tommy Lawton (Anglia), Billy Stali (Szkocja), Billy Liddell (Szkocja).

Rocznica powstania Irlandzkiego Związku Piłki Nożnej 1955 edytuj

W roku 1955 z okazji 75. rocznicy powstania IZPN, rozegrano mecz, który odbył się na stadionie Windsor Park w Belfaście. Skład drużyny Wielkiej Brytanii: Jack Kelsey (Walia), Peter Sillett (Anglia), Joe McDonald (Szkocja), Danny Blanchflower (Irlandia Północna), John Charles (Walia), Bertie Peacock (Irlandia Północna), Stanley Matthews (Anglia), Bobby Johnstone (Szkocja), Roy Bentley (Anglia), Jimmy McIlroy (Irlandia Północna), Billy Liddell (Szkocja)[1].

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 edytuj

10 marca 2009 r. Brytyjski Komitet Olimpijski poinformował, że na turnieju mężczyzn Igrzyskach Olimpijskich w 2012 r. zostanie złożona drużyna piłkarska Wielkiej Brytanii wyłącznie z angielskich graczy[2][3]. Ostatecznie trener tej drużyny, Stuart Pearce, powołał trzynastu Anglików i pięciu Walijczyków. Powołani zostali:

Inne mecze edytuj

  • Walia   3−2   Pozostała część Zjednoczonego Królestwa
  • Walia   0−1   Pozostała część Zjednoczonego Królestwa

Stroje piłkarskie drużyny edytuj

 
 
 
 
 
1947
 
 
 
 
 
1955
 
 
 
 
 
2012

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj