Wikipedia

Richard Mead

angielski lekarz

Richard Mead (ur. 11 sierpnia 1673 w Stepney, zm. 16 lutego 1754 w Londynie) – angielski lekarz. Jego praca o występowaniu chorób zakaźnych i ich zapobieganiu, A Short Discourse concerning Pestilential Contagion, and the Method to be used to prevent it, wydana w 1720 roku, ma historyczną wartość dla zrozumienia mechanizmów chorób zakaźnych[1].

Richard Mead
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1673
Stepney, Londyn

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1754
Londyn

Zawód, zajęcie

Lekarz

Życiorys edytuj

Richard Mead urodził się w londyńskiej dzielnicy Stepney. Był jedenastym (z trzynastu) dzieci duchownego Matthew Meada (1630–1699)[2]. Początkowe nauczanie pobierał w domu, u ojca i u prywatnych nauczycieli[3]. W 1689 roku wstąpił na uniwersytet w Utrechcie, gdzie studiował literaturę klasyczną pod kierunkiem Johanna Graeviusa(inne języki). W 1692 roku przeniósł się na studia medyczne do uniwersytetu w Lejdzie[3]. Tam uczęszczał na wykłady Paula Hermanna(inne języki) i Archibalda Pitcairne'a. W 1695 przeniósł się do Uniwersytetu Padewskiego, gdzie 16 sierpnia tego samego roku uzyskał doktorat z filozofii i medycyny[4].

 
Oratio Harveiana

Był kolekcjonerem malarstwa, rzadkich ksiąg, drogich kamieni i preparatów zoologicznych. Okazy te udostępniał do celów badawczych w bibliotece swojego domu przy zbiegu ulic Great Ormond Street i Powis Place w Bloomsbury, dzielnicy Londynu[5]. W tym miejscu umiejscowiony został później szpital dziecięcy Great Ormond Street Hospital(inne języki)[6].

Mead pobierał od ludzi zamożnych wysokie honoraria, osoby biedne leczył za darmo. Jego roczny dochód oceniano na 7 tysięcy funtów szterlingów[6][a]. Zachował się katalog jego kolekcji, która została sprzedana na aukcji 11 marca 1755 i dniach następnych[7]. Kolekcję tę sprzedano za sumę 10 550 funtów i 17 szylingów (obecnie około 2 200 000 dolarów amerykańskich)[8][9].

Wiejska posiadłość Meada znajdowała się w Old Windsor w hrabstwie Berkshire. Mead został pochowany w Temple Church w Londynie, jego pomnik znajduje się w Opactwie Westminsterskim, popiersie wykonał Peter Scheeremaker.

Mead był dwukrotnie żonaty, z pierwszą żoną miał dziesięcioro dzieci, z których troje dożyło wieku dojrzałego[10].

 
Laska ze złotą rękojeścią

Praca zawodowa edytuj

Po ukończeniu studiów, Mead powrócił w 1696 roku do Londynu, gdzie rozpoczął udaną praktykę lekarską. Jego pacjentami byli m.in. królowa Anna i Isaac Newton[6]. W roku 1727 został lekarzem króla Jerzego II, którego leczył już wcześniej, gdy ten był księciem Walii[11].

W 1703 został przyjęty do Royal Society, w 1706 został wybrany do Rady Towarzystwa, a w 1717 roku został jego wiceprezydentem[12].

Pracę w szpitalu św. Tomasza w Londynie rozpoczął 5 maja 1703 roku. Członkiem Royal College of Physicians(inne języki) został jednak dopiero 25 czerwca 1708 roku, po uprzednim otrzymaniu, 4 grudnia 1707 roku dyplomu lekarza na Uniwersytecie w Oxfordzie. Osoby studiujące medycynę za granicą nie mogły bowiem zostać przyjęte do Towarzystwa[3].

 
Szpital Foundling w XVIII wieku

Mead był bardzo zainteresowany anatomią. Od 1711 roku był przez cztery lata wykładowcą anatomii w Towarzystwie Cyrulików i Chirurgów[11].

Mead przyjaźnił się z Dr Johnem Radcliffem(inne języki), który był uznany za największy autorytet medyczny w kraju[13]. Po śmierci Radcliffa w 1714 roku Mead przejął tę rolę i jego pacjentów, i symboliczną laskę ze szczerozłotą rękojeścią[14].

W zakresie psychiatrii prezentował przekonanie, że tak zwane opętanie przez demony było przejawem jednej z chorób psychicznych. Wyraził to w książce: Medica Sacra: komentarz o najważniejszych chorobach wspomnianych w Biblii[15].

Mead brał udział w utworzeniu szpitala dziecięcego Foundling Hospital[6], był jednym z jego dyrektorów i doradców. Foundling Hospital był raczej przytułkiem dla opuszczonych dzieci niż szpitalem w dzisiejszym rozumieniu. Jednak dzięki staraniom Meada wyposażony został w izbę chorych i aptekę.

Mead był wolnomularzem, nie wiadomo jednak, do jakiej należał loży[16].

 
Richard Mead: Dzieła wszystkie

Publikacje edytuj

  • 1702 Pierwszą publikacją Meada była wydana w 1702 roku książka o naturze trucizn (Mechanical Account of Poisons)[17].
  • 1703 Jego praca Acarus Scabiei o naturze świerzbu ukazała się Philosophical Transactions of the Royal Society[18].
  • 1704 Traktat Luminaries in medicine: Richard Mead, James Gibbs, and solar and lunar effects on the human body in early modern England [19] [20][b]
  • 1720 Traktat A Short Discourse Concerning Pestilential Contagion, and the Methods to prevent it. Praca ta zawiera nowe podejście do przyczyn i leczenia chorób zakaźnych, była podstawą do wprowadzenia postępowania epidemiologicznego[1]. Do 1744 roku ukazało się 9 wydań[21].
  • 1722 A Discourse on the Plague[22]
  • 1724 Oratio Anniversaria Harveiana[23]
  • 1747 De variolis et morbillis dissertatio[24][25]
  • 1749 A Discourse on the Scurvy [26]
  • 1749 Medica Sacra or a Commentary on the Most Remarkable Diseases Mentioned in the Holy Scriptures[15]
  • 1752 Monita et praecepta medica (Wskazówki i reguły medyczne)[27]

Uwagi edytuj

  1. ↑ Suma 7 tysięcy funtów szterlingów w połowie XVIII wieku odpowiadała sumie około półtora miliona dolarów amerykańskich w 2018 roku[8].
  2. ↑ Oryginalny tytuł książki napisanej po łacinie brzmiał De imperio solis ac lunae in corpore humano, et morbis inde oriundis. Mead rozważał w niej wpływ ciał niebieskich na zdrowie w kontekście teorii ciążenia, opracowanej później przez Izaaka Newtona[28].

.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Zuckerman 2014 ↓, s. 274.
  2. ↑ Seifert 2011 ↓, s. 53.
  3. ↑ a b c Russell 1947 ↓, s. 97.
  4. ↑ Authentic Memoirs 1755 ↓, s. 6.
  5. ↑ W.H.G. Armytage, Richard Mead: Pioneer and Patron, „British Medical Journal”, 13 lutego 1954, s. 392.
  6. ↑ a b c d Wellcome Trust: The Foundling Museum. [dostęp 2018-05-21]. (ang.).
  7. ↑ A catalogue of the genuine and entire collection of valuable gems, bronzes, marble and other busts and antiquities, of the late Doctor Mead. 1755. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).
  8. ↑ a b Pounds Sterling to Dollars: Historical Conversion of Currency. [dostęp 2018-05-22]. (ang.).
  9. ↑ Russell 1947 ↓, s. 99.
  10. ↑ Biography 1815 ↓, s. 514.
  11. ↑ a b Russell 1947 ↓, s. 98.
  12. ↑ Seifert 2011 ↓, s. 54.
  13. ↑ Encyclopedia Britannica: Richard Mead. [dostęp 2018-05-30]. (ang.).
  14. ↑ William MacMichael: The Gold-headed Cane. Londyn: Longmans, Green, 1884.
  15. ↑ a b Richard Mead: Medica Sacra or, a Commentary on the Most Remarkable Diseases Mentioned in the Holy Scriptures. 1755. [dostęp 2018-05-16]. (ang.).
  16. ↑ Alphabetical List ofFellows ofthe Royal Society who were Freemasons. FREEMASONS AND THE ROYAL SOCIETY. s. 67. [dostęp 2018-05-24]. (ang.).
  17. ↑ Richard Mead: A mechanical account of poisons, in several essays. Wyd. IV. Londyn: J. Bridley, 1747. [dostęp 2018-05-01].
  18. ↑ Charles Greene Cumston, SOME REMARKS ON THE HISTORY OF THE DISCOVERY OF THE ACARUS SCABIEI, „British Journal of Dermatology”, 1924, s. 13-18, DOI: 10.1111/j.1365-2133.1924.tb09130.x.
  19. ↑ Roos 2000 ↓, s. 433–457.
  20. ↑ Biography 1815 ↓, s. 510.
  21. ↑ Richard Mead: A Short Discourse concerning Pestilential Contagion and the methods to be used to prevent it. Wyd. VIII. Londyn: Sam Buckley, 1722. [dostęp 2018-05-14]. (ang.).
  22. ↑ Richard Mead: A Discourse on the Plague. 1722. [dostęp 2018-05-25]. (ang.).
  23. ↑ Richard Mead: Oratio anniversaria Harveiana. [dostęp 2018-05-25]. (ang.).
  24. ↑ David Craigie: Elements of the Practice of Physic, Presenting a view of the Present State of Special Pathology and Therapeutics. Edynburg i Londyn: Black, 1837, s. 533. [dostęp 2018-05-29]. (ang.).
  25. ↑ Richard Mead: A Discourse on the Small Pox and Measles. Londyn: John Brindley, 1748. [dostęp 2018-05-30]. (ang.).
  26. ↑ Medical Works 1967 ↓, s. 119.
  27. ↑ Richard Mead: Monita et praecepta medica. Hamburg i Lipsk: Grund et Holle, 1752. [dostęp 2018-05-18]. (łac.).
  28. ↑ Alexander Chalmers: The General Biographical Dictionary: Containing an Historical and Critical Account of the Lives and Writings of the Most Eminent Persons. Londyn: J. Nichols, 1815, s. 510. [dostęp 2018-05-28]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Anna Marie Roos, Luminaries in Medicine: Richard Mead, James Gibbs, and Solar and Lunar Effects on the Human Body in Early Modern England, „Bulletin of the History of Medicine”, 74, 2000, s. 433–457, DOI: 10.1353/bhm.2000.0129.
  • K.F. Russell, The Anatomical Library of Dr. Richard Mead (1673-1754), „Journal of the History of Medicine and Allied Sciences”, 2, 1947, s. 97-109, PMID: 20242558.
  • Arnold Zuckerman, Plague and Contagionism in Eighteenth-Century England: The Role of Richard Mead, „Bulletin of the History of Medicine”, 2014, s. 273-308, DOI: 10.1353/bhm.2004.0105, PMID: 15211050.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Richard_Mead&oldid=70315975”