Richard Richardsson

Nils Olov Richard Richardsson (ur. 1 lutego 1974 w Undersåker) – szwedzki snowboardzista, wicemistrz olimpijski i mistrz świata.

Richard Richardsson
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1974
Undersåker

Klub

Åre SLK

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

28.11 1996, Tignes
(12. miejsce - PSL)

Pierwsze punkty w PŚ

28.11 1996, Tignes
(12. miejsce - PSL)

Pierwsze podium w PŚ

5.03 1997, Grächen (3. miejsce - snowcross)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Salt Lake City 2002 PGS
Mistrzostwa świata
złoto Berchtesgaden 1999 PGS
Puchar Świata
2. miejsce
1997/1998
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
1997/1998
Puchar Świata (PSL)
3. miejsce
2000/2001
Puchar Świata (Snowcross)
3. miejsce
1996/1997
Zakończenie kariery: 2006

Kariera edytuj

W Pucharze Świata zadebiutował 28 listopada 1996 roku w Tignes, gdzie zajął 12. miejsce w slalomie równoległym (PSL). Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 5 marca 1997 roku w Grächen, kończąc rywalizację w snowcrossie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Włoch Alex Voyat i Austriak Willi Wieser. Łącznie 21 razy stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 20 listopada 1997 roku w Zell am See i 11 lutego 2001 roku w Berchtesgaden wygrywał w PSL, 18 lutego 2000 roku był najlepszy w gigancie równoległym (PGS), a 19 stycznia 2002 roku w Bardonecchii triumfował w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, kiedy to zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu wywalczył Małą Kryształową Kulę. Rok wcześniej był trzeci w klasyfikacji snowboardcrossu, a w sezonie 2000/2001 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji slalomu równoległego.

W 1999 roku wywalczył złoty medal w gigancie równoległym na mistrzostwach świata w Berchtesgaden. Pokonał tam dwóch Austriaków: Stefana Kaltschütza i Haralda Waldera. Był też między innymi czwarty w slalomie podczas mistrzostw świata w San Candido w 1997 roku, gdzie w walce o podium lepszy był Anton Pogue z USA. W 1998 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zajął 24. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wywalczył srebrny medal w gigancie równoległym, plasując się między Philippem Schochem ze Szwajcarii i Chrisem Klugiem z USA. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie w tej samej konkurencji był dwunasty.

W 2006 roku zakończył karierę.

Jego ojciec, Per-Olov Richardsson, uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
24. 8 lutego 1998   Nagano Gigant   Ross Rebagliati
2.  15 lutego 2002   Salt Lake City Gigant równoległy   Philipp Schoch
12. 22 lutego 2006   Turyn Gigant równoległy   Philipp Schoch

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
4. 23 stycznia 1997   San Candido Slalom   Bernd Kroschewski
23. 25 stycznia 1997   San Candido Slalom równoległy   Mike Jacoby
8. 26 stycznia 1997   San Candido Snowboardcross   Helmut Pramstaller
5. 13 stycznia 1999   Berchtesgaden Gigant   Markus Ebner
1.  14 stycznia 1999   Berchtesgaden Gigant równoległy
17. 15 stycznia 1999   Berchtesgaden Slalom równoległy   Nicolas Huet
91. 22 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Gigant   Jasey-Jay Anderson
22. 24 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Gigant równoległy   Nicolas Huet
10. 26 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Slalom równoległy   Gilles Jaquet
12. 13 stycznia 2003   Kreischberg Gigant równoległy   Dejan Košir
13. 14 stycznia 2003   Kreischberg Slalom równoległy   Siegfried Grabner
13. 18 stycznia 2005   Whistler Gigant równoległy   Jasey-Jay Anderson
21. 19 stycznia 2005   Whistler Slalom równoległy   Jasey-Jay Anderson

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

  1.   Grächen5 marca 1997 (snowcross) – 3. miejsce
  2.   Bardonecchia9 marca 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  3.   Morzine15 marca 1997 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  4.   Zell am See20 listopada 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  5.   Sölden30 listopada 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  6.   Les Gets7 marca 1998 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  7.   Sestriere29 listopada 1998 (gigant) – 3. miejsce
  8.   Whistler10 grudnia 1998 (supergigant) – 3. miejsce
  9.   Morzine6 stycznia 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  10.   Park City5 lutego 1999 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  11.   Olang11 listopada 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  12.   Sestriere30 listopada 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  13.   Morzine9 stycznia 2000 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  14.   Sapporo18 lutego 2000 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  15.   Livigno16 marca 2000 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  16.   Whistler11 grudnia 2000 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  17.   Berchtesgaden11 lutego 2001 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  18.   Ruka14 marca 2001 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  19.   Bardonecchia19 stycznia 2002 (gigant) – 1. miejsce
  20.   Berchtesgaden8 lutego 2004 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  21.   Sungwoo25 lutego 2005 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  • W sumie 4 zwycięstwa, 7 drugich i 10 trzecich miejsc.

Linki zewnętrzne edytuj