Ryszard Kulesza (piłkarz)

polski trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji narodowej

Ryszard Kulesza (ur. 28 września 1929[1] w Warszawie, zm. 19 maja 2008 tamże) – polski piłkarz, trener i działacz piłkarski, w latach 1978–1980 selekcjoner reprezentacji Polski.

Ryszard Kulesza
Ilustracja
Ryszard Kulesza (1979)
Data i miejsce urodzenia

28 września 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 maja 2008
Warszawa

Wzrost

166 cm

Pozycja

lewoskrzydłowy, lewy pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1945–1949 Okęcie Warszawa
1949–1950 Kolejarz-Polonia Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1950–1954 Kolejarz-Polonia Warszawa 22 (1)
1955 Gwardia Warszawa 14 (0)
1956–1957 Kolejarz-Polonia/Polonia Warszawa
1958–1959 Polonia Bydgoszcz 17 (2)
1960–1961 Polonia Warszawa 35 (3)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska U-19
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Ruch Piaseczno
1963–1965 Mazowsze Grójec
1966–1972 Znicz Pruszków
1972–1974 Lechia Gdańsk
1974–1975 Polska U-21
1975–1978 Polska U-23
1976 Polska (asystent)
1976–1977 Polska (asystent)
1978 Polska (asystent)
1978–1980 Polska
1981–1983 Tunezja
1984–1986 MC Wadżda
1986–1987 CS Sfaxien
1987–1988 CA Bizertin
1990 Polska (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Ryszarda Kuleszy na Cmentarzu Czerniakowskim w Warszawie

Życiorys edytuj

Syn Władysława. Podczas powstania warszawskiego jego ojciec został zastrzelony, a sam ledwo uniknął śmierci – niemiecki żołnierz rzucił go pod nadjeżdżający czołg[2]. Następnie został wywieziony na roboty do Niemiec, skąd uciekł i wrócił pieszo do Polski[3].

Kariera piłkarska edytuj

Występował w drużynach Okęcia Warszawa, Polonii Warszawa, Gwardii Warszawa i Polonii Bydgoszcz. Karierę zakończył w 1961 jako zawodnik warszawskiej Polonii.

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener. W latach 1972-1974 był trenerem Lechii Gdańsk. Od 1974 pracował jako szkoleniowiec drużyn narodowych: reprezentacji do lat 21 (1974-1975) oraz reprezentacji do lat 23 (1975-1978). Współpracownik selekcjonerów reprezentacji Polski seniorów: Kazimierza Górskiego (1976) oraz Jacka Gmocha (1976-1977 i 1978). Po rezygnacji Gmocha, w październiku 1978 objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski. Zwolniony w grudniu 1980 w następstwie tzw. afery na Okęciu. W następnych latach pracował m.in. w Tunezji i Maroku.

Działacz edytuj

Po powrocie do Polski aktywnie uczestniczył w pracach Polskiego Związku Piłki Nożnej: od 1989 członek Prezydium i przewodniczący Rady Trenerów, inicjator założenia Szkoły Trenerów PZPN (tzw. kuleszówka), w latach 1991-1999 wiceprezes związku ds. trenerskich. W 1993 brał udział w decyzji o odebraniu Legii Warszawa mistrzostwa kraju w związku z tzw. niedzielą cudów: Prezydium Zarządu PZPN (w skład którego wchodził Kulesza) z powodu zarzutu „niesportowej postawy podczas rozgrywek” unieważniło wynik meczu pomiędzy Legią Warszawa a Wisłą Kraków (6:0), odbierając tym samym Legii tytuł mistrzowski. Komentując wynik meczu Legia-Wisła Kulesza miał powiedzieć: cała Polska widziała[4].

Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1995)[5] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999)[6].

Cierpiał na chorobę Alzheimera. Zmarł 19 maja 2008 w szpitalu w Międzylesiu. Został pochowany 29 maja 2008 na cmentarzu Czerniakowskim w Warszawie[7].

Przypisy edytuj

  1. Krzysztof Juras, Zapomniane dwa lata życia Ryszarda Kuleszy, byłego selekcjonera reprezentacji Polski [online], Dziennik Bałtycki, 21 września 2022 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  2. Stefan Szczepłek. Wsparcie z prawego brzegu. „Skarpa Warszawska”, s. 71, luty 2022. 
  3. Ryszard Kulesza - wspaniały selekcjoner umiera w przytułku
  4. Ryszard Kulesza nie żyje
  5. M.P. z 1995 r. nr 57, poz. 631
  6. M.P. z 2000 r. nr 11, poz. 202
  7. [1]

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017