Sīn (س) – dwunasta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [s], tj. spółgłoski szczelinowej dziąsłowej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od arabskiej litery ش.

Sīn
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

س

Postać początkowa

‬س

Postać środkowa

ـسـ‬

Postać końcowa

ـس‬

Podstawowy alfabet

arabski

Pochodzenie
Oparty na grafemie

ش

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

W języku polskim litera sīn jest transkrybowana za pomocą litery S[2].

W arabskim systemie liczbowym literze sīn odpowiada liczba 60.

Postacie litery edytuj

Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
س ـس ـسـ سـ

Kodowanie edytuj

Znakس
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Seen
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1587U+0633
UTF-8216 179d8 b3
Odwołania znakowe SGMLسس

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  2. Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 25.