Safi (arab. أسفي, Asfi; fr. Safi) – miasto w zachodnim Maroku, ośrodek administracyjny prowincji Safi w regionie Marrakesz-Safi, nad Oceanem Atlantyckim, ok. 344 tys. mieszkańców. Safi jest miastem portowym i jednym z ważniejszych ośrodków przemysłowych kraju. Słynie ponadto ze swoich rzemieślniczych tradycji: w jednej z dzielnic – Collines des Potiers – działają garncarnie, wyrabiające zielone kafle służące do budowy meczetów w całym Maroku, a także towary na eksport. Do zabytków Safi zaliczają się medyna i forteca Kasr al-Bahr.

Safi
‏أسفي‎
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Maroko

Region

Marrakesz-Safi

Populacja (2004)
• liczba ludności


344 800

Kod pocztowy

46000

Tablice rejestracyjne

54

Położenie na mapie Maroka
Mapa konturowa Maroka, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Safi”
Ziemia32°17′N 9°14′W/32,283333 -9,233333

Kasr al-Bahr edytuj

Forteca Kasr al-Bahr wznosi się nad brzegiem oceanu. Wznieśli ją Portugalczycy podczas swojego krótkiego panowania w latach 15081541. W ciągu swojej historii budowla – oprócz celów obronnych – służyła także za dom zarządcy i więzienie. Zwiedzający mogą tu zobaczyć m.in. dawne cele więzienne, a także kilka ocalałych dział, służących dawniej Holendrom i Hiszpanom do obrony portu.

Medyna edytuj

Wśród zabytków starej medyny znajdują się pozostałości innych portugalskich budowli. Zalicza się do nich prezbiterium niedokończonej Catédrale Portugaise oraz keszla – obronny gmach, wykorzystywany jeszcze przed 1990 rokiem jako więzienie, a obecnie mieszczący muzeum ceramiki. Do arabskich zabudowań należy natomiast brama Bab Szaba, zawija Hamidouch oraz grobowiec marabuta Bu Deba.

Dzielnica garncarzy edytuj

W Safi przetrwały dawne tradycje garncarskie – ceramikę wyrabia się tradycyjnym sposobem, a piece opalane są najczęściej drewnem tamaryszkowym bez użycia prądu i gazu. Trafiający tu turyści mogą przyjrzeć się pracy garncarzy. Oprócz warsztatów znajduje się tu też ulica pełna sklepów i salonów z ceramiką.

Miasta partnerskie edytuj

Bibliografia edytuj

  • Maroko. Przewodnik Pascala. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2006, s. 346–348.

Galeria edytuj

Linki zewnętrzne edytuj