Samotniak
Samotniak – jeden z grupy Gąsienicowych Stawów, wyschnięty dziś niewielki stawek w Dolinie Gąsienicowej w Tatrach. Znajdował się on w jej zachodniej części zwanej Doliną Zieloną Gąsienicową, w Roztoce Stawiańskiej, w odległości ok. 950 m od schroniska „Murowaniec”, po prawej (północno-zachodniej) stronie szlaku z niego na Kasprowy Wierch. Położony był na wysokości ok. 1620 m n.p.m. Wielka encyklopedia tatrzańska podaje dane stawu: rozmiary ok. 5 × 5 m, powierzchnię 0,002 ha i głębokość ok. 0,5 m. Staw został odkryty dopiero w 1938 r. przez limnologa Przemysława Olszewskiego, który nazwał go Samotniakiem z racji usytuowania w miejscu niewidocznym dla turystów przechodzących pobliską ścieżką[1]. Dziś w miejscu stawu znajduje się bezodpływowe zagłębienie, zarośnięte borówkami i trawą. Być może staw został wysuszony przy okazji budowy nartostrady, podobnie jak sąsiedni jeden z oddalonych o ok. 30 m Dwoiśniaków[2].
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość lustra |
ok. 1620 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′18″N 19°59′52″E/49,238333 19,997778
| |
Szlaki turystyczne edytuj
obok Samotniaka przebiega żółty szlak ze schroniska „Murowaniec” na Kasprowy Wierch (1:25 h, ↓ 1:05 h)[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica, Tatrzańskie pojezierze, „Tatry” (2 (24)), Zakopane: Tatrzański Park Narodowy, wiosna 2008, s. 70–71, ISSN 0867-4531.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.