San José Mogote
San José Mogote – prekolumbijska osada położona w dolinie Oaxaca w stanie Oaxaca w południowo-wschodniej części Meksyku.
Najwcześniejsze ślady osadnictwa na stanowisku pochodzą z okresu 1900–1400 p.n.e. Między 1400 a 1150 p.n.e. był to już ośrodek o powierzchni blisko 7 hektarów, zamieszkany przez 70–180 osób. Z tego okresu pochodzi najstarsza znana w regionie budowla o charakterze publicznym – jednoizbowa lepianka umieszczona na niskiej platformie ze ścianami i posadzką pokrytymi stiukiem, w środku której znajdowała się niewielka platforma pełniąca prawdopodobnie funkcje ołtarza[1]. W apogeum swojego rozwoju, przypadającego na lata 650–500 p.n.e., San José Mogote było liczącą kilka tysięcy mieszkańców osadą o powierzchni 60–70 hektarów, stanowiącą centrum administracyjno-religijne dla wiosek położonych w północnej części doliny Oaxaca[1]. Miejscowa ludność uprawiała kukurydzę, paprykę chili oraz dynię[2]. Upadek San José Mogote nastąpił około 500 p.n.e., co zbiega się czasowo z powstaniem nowego ośrodka Monte Albán[1][2].
Z okresu 650–500 p.n.e. pochodzi płaskorzeźbiony kamień, tzw. Monument 3, odkryty w wąskim korytarzu między dwoma budynkami publicznymi na pełniącym funkcję akropolu wzgórzu w centrum miasta, zawierający jeden z najstarszych przykładów użycia pisma na obszarze Mezoameryki. Umieszczony na kamieniu relief przedstawia jeńca w konwulsyjnej pozie, z tryskającymi z piersi strumieniami krwi. Pomiędzy nogami postaci umieszczono dwa hieroglify oznaczające „1 trzęsienie Ziemi”, nazwę jednego z dni w 260-dniowym rytualnym kalendarzu tzolkin, w tym wypadku mogące być imieniem postaci[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Wielka Historia Świata. T. 2. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 596-597. ISBN 83-85719-83-0.
- ↑ a b c Walter R. T. Witschey, Clifford T. Brown: Historical Dictionary of Mesoamerica. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 275-276. ISBN 978-0-8108-7167-0.