Sancho Prowansalski

Sancho Prowansalski (ur. 1161, zm. 1223) – hrabia Prowansji w latach 1181–1185, hrabia Cerdanyi od 1185 do śmierci i Roussillon od 1168 do śmierci (w obydwu ostatnich hrabstwach realną władzę w 1212 oddał synowi).

Sancho Prowansalski
Ilustracja
Sancho na drzewie genealogicznym królów Portugalii
Hrabia Prowansji
Okres

od 1181
do 1185

Poprzednik

Rajmund Berengar III Prowansalski

Następca

Alfons

Dane biograficzne
Dynastia

Urgel

Data urodzenia

1161

Data śmierci

1223

Ojciec

Rajmund Berengar IV Święty

Matka

Petronela Aragońska

Żona

Ermesinda z Rocabertí
Sancha Núñez de Lara

Dzieci

Nuño Sánchez

Życiorys edytuj

Sancho był najmłodszym synem i piątym dzieckiem Rajmunda Berengara IV Świętego, hrabiego Barcelony i Petroneli Aragońskiej, dziedziczki Królestwa Aragonii i córki Ramiro II Mnicha z Agnieszką Akwitańską. W 1168 otrzymał od swego starszego brata Rajmunda Berengara III Prowansalskiego hrabstwo Cerdanyi, zawierające strategiczne twierdze Carcassonne i Narbonne. Po zamordowaniu tegoż brata w 1181 roku ich najstarszy brat, Alfons II Aragoński, przekazał Sanchy w zarząd Prowansję. Cztery lata później Alfons II usunął brata z funkcji, aby zbudować pokój z hrabstwem Tuluzy i na tym stanowisku osadził swego małoletniego syna, Alfonsa II. W 1185 Sancho został hrabią Roussillon. W 1209 roku jego bratanek Piotr II Katolicki nadał mu tytuły pana Prowansji i Langwedocji. Od 1214 do 1218, gdy zrezygnował, był regentem małoletniego Jakuba I Zdobywcy. Zmarł w 1223 roku.

Przed 1184 roku poślubił Ermesindę z Rocabertí, córkę Jofré z Rocabertí i Ermesinda z Vilademuls. W 1185 roku poślubił Sancha Núñez de Lara, córkę Nuño Péreza de Lary, szlachcica i Teresy Fernández de Traby, kochanki króla Leónu Ferdynanda II. Z tego małżeństwa miał jednego syna, Nuño Sáncheza (ok. 1185–1242), hrabiego Roussillon i Cerdanyi oraz córkę, Sanchę, żonę Guerau d'Aniorta.