Serbia w Konkursie Piosenki Eurowizji

Serbia
w Konkursie Piosenki Eurowizji
1; 0; 1; 2
	Informacje ogólne
Nadawca	Radio-Televizija Srbije (RTS)
Rok i miejsce debiutu	2007, Helsinki
Liczba udziałów	15 (12 finałów)
Organizacja konkursu	1 raz w 2008
Historia preselekcji
Obecnie	Pesma za Evroviziju
2007–2009, 2018–2020	Beovizija
2012, 2016–2017, 2021	Wybór wewnętrzny
2010, 2011, 2015	Krajowe eliminacje spośród piosenek stworzonych przez wybranych wewnętrznie kompozytorów
2013	Beosong
Najlepsze rezultaty
Półfinał	1. miejsce w 2007
Finał	1. miejsce w 2007
Najgorsze rezultaty
Półfinał	11 miejsce w 2013, 2017
Finał	24 miejsce w 2023
	Strona internetowa

Serbia, jako niezależny kraj, uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 2007 roku. Wcześniej brała udział jako część Jugosławii (od 1961 do 1991) oraz jako część Serbii i Czarnogóry (od 2004 do 2006). Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmuje się serbski nadawca publiczny Radio-Televizija Srbije (RTS).

Najwyższym wynikiem Serbii w konkursie jest pierwsze miejsce zajęte w 2007 roku przez Mariję Šerifović z utworem „Molitva”

Po występie w 2013 Serbia wycofała się na rok z konkursu. We wrześniu 2014 roku stacja RTS potwierdziła powrót do konkursu w 2015 roku.

Historia Serbii w Konkursie Piosenki Eurowizji edytuj

Marija Šerifović podczas występu w finale 52. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2007 roku

Sanja Ilić & Balkanika podczas występu w półfinale 61. Konkursu Piosenki Eurowizji w Lizbonie, maj 2018

Uczestnictwo edytuj

Serbia uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 2007 roku. Poniższa tabela uwzględnia wszystkich serbskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.

Rok	Artysta	Piosenka	Finał		Półfinał
Rok	Artysta	Piosenka	Miejsce	Punkty	Miejsce	Punkty
2007	Marija Šerifović	„Molitva”	1	268	1	298
2008	Jelena Tomašević feat. Bora Dugić	„Oro”	6	160	Organizator^[a]
2009	Marko Kon i Milan Nikolić	„Cipela”	–		10^[b]	60
2010	Milan Stanković	„Ovo je Balkan”	13	72	5	79
2011	Nina	„Čaroban”	14	85	8	67
2012	Željko Joksimović	„Nije ljubav stvar”	3	214	2	159
2013	Moje 3	„Ljubav je svuda”	–		11	46
2014	Brak reprezentanta
2015	Bojana Stamenov	„Beauty Never Lies”	10	53	9	63
2016	Sanja Vučić ZAA	„Goodbye (Shelter)”	18	115	10	105
2017	Tijana Bogićević	„In Too Deep”	–		11	98
2018	Sanja Ilić & Balkanika	„Nova deca”	19	113	9	117
2019	Nevena Božović	„Kruna”	18	89	7	156
2020	Hurricane	„Hasta la vista”	Konkurs odwołany
2021	Hurricane	„Loco Loco”	15	102	8	124
2022	Konstrakta	„In corpore sano"	5	312	3	237
2023	Luke Black	„Samo mi se spava”	24	30	10	37
2024	Teya Dora	„Ramonda”

Legenda:

1. miejsce

Historia głosowania w finale (2007–2023) edytuj

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Serbia przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw serbscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty^[1].

Kraje, którym Serbia przyznała najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Włochy	86
2	Rosja	73
3	Węgry	68
4	Szwecja	67
5	Ukraina	66

Kraje, od których Serbia otrzymała najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Macedonia Północna	150
2	Chorwacja	142
3	Czarnogóra	138
4	Słowenia	135
5	Szwajcaria	111

Legenda:

1. miejsce

2. miejsce

3. miejsce

Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Serbii edytuj

Serbia była gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji w 2008 roku. Koncerty konkursowe odbyły się w Belgradzkiej Arenie.

Rok	Miasto	Miejsce	Prowadzący
2008	Belgrad	Belgradzka Arena	Jovana Janković Željko Joksimović

Nagrody im. Marcela Bezençona edytuj

Marko Kon podczas 54. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2009 roku

Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody byli: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona^[2].

Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach^[2]:

Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Nagroda Artystyczna

Rok	Artysta	Piosenka	Autor(zy)
2007	Marija Šerifović	„Molitva”	Vladimir Graić Saša Milošević Mare
2022	Konstrakta	„In corpore sano”	Ana Đurić Milovan Bošković

Faworyt OGAE edytuj

Željko Joksimović podczas prób do występu w półfinale 57. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2012 roku

OGAE (fr. Organisation Générale des Amateurs de l’Eurovision^[3], pol.: Stowarzyszenie Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji) – pozarządowa, pozapolityczna organizacja non profit, międzynarodowy fanklub Konkursu Piosenki Eurowizji założony w 1984 roku w mieście Savonlinna w Finlandii przez Jari-Pekka Koikkalainena^[4] i mający na celu szerzenie krajowej muzyki popularnej na całym świecie oraz współpracę z innymi klubami, współpracę z fanami imprezy, promocję konkursu i utworzenie silnych relacji z krajowymi nadawcami. Składa się z 37 klubów fanów konkursu, rozmieszczonych na terenie całej Europy^[5]. Wszystkie inne państwa na świecie są zjednoczone w OGAE Reszta Świata, które powstało w 2004 roku^[6]. Od 2 lipca 2011 roku centrala OGAE International z siedzibą w Paryżu posiada status prawny^[7].

Od 2007 roku OGAE przeprowadza przed każdym konkursem specjalną ankietę, w której wszystkie kluby głosują na wszystkie piosenki zgłoszone do danego konkursu, przy użyciu tzw. systemu „eurowizyjnego” (1–7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju).

Rok	Artysta	Piosenka
2007	Marija Šerifović	„Molitva”

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

↑ Kraj wygrał finał konkursu w 2007, dlatego nie musiał rywalizować w półfinałach w 2008.
↑ Ówczesne reguły półfinałów mówiły, że dziesiątego finalistę wybierają jurorzy. Dziką kartę przyznali Chorwacji.

Przypisy edytuj

↑ Points to and from Serbia. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
↑ The story of OGAE & Vision. ogae.co.uk. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
↑ Mikä ihmeen OGAE. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
↑ Status OGAE Polska. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (pol.).
↑ Fan clubs. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
↑ About us (OGAE International). ogaeinternational.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).

[1] Kraj wygrał finał konkursu w 2007, dlatego nie musiał rywalizować w półfinałach w 2008.

[2] Ówczesne reguły półfinałów mówiły, że dziesiątego finalistę wybierają jurorzy. Dziką kartę przyznali Chorwacji.

[3] Points to and from Serbia. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).

[marcel1-4] Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).

[5] The story of OGAE & Vision. ogae.co.uk. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).

[6] Mikä ihmeen OGAE. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).

[7] Status OGAE Polska. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (pol.).

[8] Fan clubs. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).

[9] About us (OGAE International). ogaeinternational.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).

[a]

[b]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]