Shūeisha

japońskie wydawnictwo

Shūeisha Inc. (jap. 株式会社集英社 Kabushiki-gaisha Shūeisha)japońskie wydawnictwo z siedzibą w dzielnicy Chiyoda w Tokio[4][2]. Powstało w 1925 roku jako dział rozrywkowy wydawnictwa Shōgakukan.

Shūeisha Inc.[1]
株式会社集英社
Logo
Ilustracja
Siedziba firmy
Państwo

 Japonia

Siedziba

Chiyoda, Tokio

Adres

2-5-10 Hitotsubashi, Chiyoda-ku, 101-8050 Tokio[2]

Data założenia

1925[3]
sierpień 1926 (wyodrębnienie)[2]
1949 (jako firma)[2]

Forma prawna

Kabushiki-gaisha

Prezes

Marue Horiuchi[2]

Zatrudnienie

748 osób (01.10.2017)[2]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Publikowane przez nie czasopisma to między innymi: „Shūkan Shōnen Jump”, „Shūkan Young Jump”, „Non-no” i „Ultra Jump”. Shūeisha Inc. współpracuje z wydawnictwami Shōgakukan, Hakusensha i amerykańskim Vizz Media.

Shūeisha Inc. stało się niezależną firmą w sierpniu 1926 roku[3].

Historia firmy edytuj

Pierwszą powieść wydano w 1925 roku we współpracy z Shōgakukan, Jinjō Shōgaku Ichinen Onna Nama[3]. W 1927 roku zostały wydane dwie kolejne: Danshi Ehon i Joshi Ehon.

W 1928 roku wydawnictwu Shūeisha powierzono edycję zbioru prac autora Gendai Yūmoa Zenshū, co zaowocowało wydaniem 12 tomów, które stały się częścią Joshi Shinjidai ei Shūji Chō oraz Shinjidai ei Shūji Chō. W 1930 roku wydano kolejna powieść Tantei-ki Dan, a Gendai Yūmoa Zenshū został zakończony na 24. tomie. W 1931 roku wydano następne dwie powieści Danshi Yōchien i Joshi Yōchien.

W 1933 roku przeprowadzono remont budynku wydawnictwa w dzielnicy Hitotsubashi, a jego adres został zmieniony na nowy, o trzy numery niższy.

Po końcu II wojny światowej Shūeisha wydało serię mang pod tytułem Omoshiro Book, w skład której wchodziła obrazkowa książka nazwana Shonen Oja. W tym okresie stała się ona wielkim hitem wśród chłopców i dziewcząt. Pierwszy tom serii Shonen Oja został nazwany Shonen Oja Oitachi Hen i okazał się bestsellerem.

Pierwszymi magazynami publikowanymi przez wydawnictwo były: Akaruku Tanoshi i Shōnen-Shōjo Zasshi. We wrześniu 1949 roku powstał magazyn Omoshiro zawierający wszystkie poprzednie serie. W 1950 r. specjalne wydanie magazynu zostało opublikowane pod tytułem Hinomaru. W 1951 roku do magazynu została dodana żeńska wersja Shōjo Book, zawierająca mangi dla nastoletnich dziewczyn.

Shūeisha stało się całkowicie niezależne w 1952 roku W tym samym roku Omoshiro Book przestał być publikowany, a Myōjō zaczęto wydawać jako miesięcznik. Seria Omoshiro Book została opublikowana przez bunkoban jako Manga Omoshiro seria Bunko[5]. Opublikowano także Yoiko Yōchien, a magazyn Omoshiro Book został zastąpiony przez Yōnen Book.

W 1955 roku sukces Shōjo Book doprowadził do rozpoczęcia publikacji magazynu Ribon. Publikację powieści Joshi Yōchien Kobato rozpoczęto w 1958 roku. Specjalne wydanie Myōjō, nazwane Weekly Myōjō, zostało opublikowane 23 listopada. W 1959 roku inna męska edycja Shōjo Book została wydana w miejsce Omoshiro Book, który zaprzestał publikacji. Shōnen Book został utworzony, a Shōjo Book zostało wydane przez bunkoban jako Shōjo Manga Bunko. W 1960 roku kolejna wersja Myōjō została wydana pod nazwą Bessatsu Weekly Myōjō.

Shūeisha nadal wydawało powieści, lecz głównym projektem została seria książek Omoshiro, nazwana Shōnen-Shōjo Nippon Rekishi Zenshū, wydana w 12 tomach. W tym czasie zostało opublikowanych wiele książek, w tym m.in.: Hirosuke Yōnen Dōwa Bungaku Zenshū, Hatachi no Sekkei, Dōdō Taru Jinsei, Shinjin Nama Gekijō oraz Gaikoku-kara kita shingo jiten.

W 1962 roku Shūeisha opublikowało żeńską wersję Myōjō jako Josei Myōjō, a w następnym roku rozpoczęło publikację Margaret. W 1964 roku Kanshi Taikei został wydany w 24 tomach, a seria powieści Compact została kolejną nowością wydawnictwa Shūeisha. W 1965 roku zostały wydane dwa nowe magazyny: Cobalt i Shōnen Book, który został odłamem Bessatsu Shōnen Book[6].

W 1966 roku Shūeisha rozpoczęło publikację tygodników: Playboy, Seishun to Dokusho i Shōsetsu Junia. Powieść pt. Nihonbon Gaku Zenshū została wydana aż w 88 tomach.

Kolejny magazyn o tematyce mangi został nazwany Young Music. Deluxe Margaret rozpoczął publikację w 1967 roku jako dodatek do Margaret Comics i Ribon Comics. W 1968 roku Shūeisha rozpoczęło publikację magazynu Hoshi Young Sense jako zamiennika krótko trwającego Young Sense. Później w tym roku Margaret rozpoczął magazyn Seventeen – odpowiednik angielskiego pisma, a Shūkan Shōnen Jump zaczął być wydawany dwa razy w tygodniu. W 1969 roku rozpoczął publikację magazyny Joker oraz Bessatsu Seventeen. Jeszcze w tym roku Shonen Jump stał się tygodnikiem i zmienił swój tytuł na Weekly Shōnen Jump. Rok 1970 rozpoczął się wraz z uruchomieniem magazynu Subaru, a rok później swój start miał magazyn Ocean Life. W 1973 roku rozpoczął publikację magazyn Playgirl, a rok później Weekly Shōnen Jump rozpoczął wydawanie siostrzanych projektów Akamaru Jump i Monthly Shōnen Jump, a także Saison de Non-no[7].

Magazyny edytuj

Nazwa magazynu Zakończony Zawiera
Omoshiro Book (おもしろブック) Tak Shōnen-manga i Shōjo-manga
Hinomaru Tak Shōnen-manga i Shōjo-manga
Shōjo Book (少女ブック) Tak Shōjo-manga
Myōjō (明星) Nie Kultura i muzyka
Yōnen Book (幼年ブック) Tak Kodomo-muke-manga
Ribon (りぼん) Nie Shōjo-manga
Shūkan Myōjō (週刊明星) Tak Kultura i muzyka
Shōnen Book (少年ブック) Tak Shōnen-manga
Bessatsu Myōjō (別冊週刊明星) Tak Kultura i muzyka
Josei Myōjō (女性明星) Tak Moda damska
Margaret (マーガレット) Nie Shōjo-manga
Bessatsu Margaret (別冊マーガレット) Tak Shōjo-manga
Bessatsu Shōnen Book (別冊少年ブック) Tak Shōnen-manga
Shūkan Playboy (週刊プレイボーイ) Nie Erotyka, Seinen-manga
Shōsetsu Junia (小説ジュニア) Tak Powieść
Nihon Bungaku Zenshū (日本文学全集) Tak
Seishun to Dokusho (青春と読書) Nie Grafika i sztuka
Young Music (ヤングミュージック) Tak Muzyka
„Deluxe Margaret” (jap. デラックス マーガレット) (potocznie także jako „Derama” (jap. デラマ)) ...-2010[8] shōjo-manga/josei-manga
„Bessatsu Margaret Sister” (jap. 別冊マーガレット sister) (potocznie także jako „Betsuma sister” (jap. 別マsister)) 2010-...[9] shōjo-manga/josei-manga
Bessatsu Young Sense (別冊ヤングセンス) Tak
Shūkan Seventeen (週刊セブンティーン) Tak
Joker (ジョーカー) Tak
Guts (guts) Tak
Shūkan Shōnen Jump (週刊少年ジャンプ) Nie
Bessatsu Shōnen Jump (別冊少年ジャンプ) Tak
Subaru (すばる) Nie
Non-no (ノン-ノ) Nie
Ocean life (オーシャンライフ) Tak
Roadshow (ロードショー) Nie
Gekkan Seventeen (月刊セブンティーン) Tak
Play Girl (プレイガール) Tak
„Gekkan Shōnen Jump” (jap. 月刊少年ジャンプ) ...-2007[10] shōnen-manga
Saison de Non-no (SAISON de non・no) Tak
Shūkan Margaret (週刊マーガレット) Tak
Gekkan Playboy (月刊プレイボーイ) Tak
More (MORE) Nie
Bessatsu Hair Catalog (別冊ヘアカタログ) Tak
Bouquet (ぶ~け) Tak
Shūkan Young Jump (週刊ヤングジャンプ) Nie
Cosmopolitan (コスモポリタン) Nie
Ribon Original (りぼんオリジナル) Nie
„You” (jap. ユー) 1980-2018[11] josei-manga
Cobalt (COBALT) Nie
Non-no More Books (non・no MORE BOOKS) Nie
Lee (リー) Nie
Sumuappu (サムアップ) Tak
Dunk (DUNK) Tak
Office You (OFFICE YOU) Nie
„Business Jump” (jap. ビジネスジャンプ) 1985-2011[12]
Men’s Non-no (メンズノンノ) Nie
„Young You” (jap. ヤングユー) 1986-2005[13] josei-manga
Jōhō Chishiki Imidas (情報・知識 imidas) Tak
Shōsetsu Subaru (小説すばる) Nie
Gekkan Bees Club Tak
Gekkan Tiara (月刊ティアラ) Tak
Super Jump (jap. スーパージャンプ) 1988-2011[14][12]
Grand Jump (jap. グランドジャンプ) 2011-...[14][12]
„Grand Jump PREMIUM” (jap. グランドジャンプPREMIUM) 2011-...[14]
Spur (SPUR) Nie
Bart (バート) Tak
Tanto (TANTO) Tak
V Jump (Vジャンプ) Nie
Fresh Jump (フレッシュジャンプ) Tak
„Chorus” (jap. コーラス) (do 2011) / „Cocohana” (jap. ココハナ) (od 2011) 1992-obecnie[15]
All Natural Tak
Manga Allman (マンガ・オールマン) Tak
Tepee (Tepee) Tak
Telekids (テレキッズ) Tak
Maple (メイプル) Tak
Shūeisha Shinsho (集英社新書) Nie
Ultra Jump (ウルトラジャンプ) Nie
Cookie (クッキー) Nie
Baila (BAILA) Nie
Sportiva (スポルティーバ) Nie
Maquia (MAQUIA) Nie
Pinky (PINKY) Nie
Yomu Ningen Dock Kenkō Hyakka
(読む人間ドック 健康百科)
Tak
Uomo (UOMO) Nie
Gekkan Young Jump (jap. 月刊ヤングジャンプ) ...-2010[16]
Miracle Jump (jap. ミラクルジャンプ) 2011-2017 (zawieszony)[16][17]
Jump Square.” (jap. ジャンプSQ.) 2007-obecnie[18] shōnen-manga
„The Margaret” (jap. ザ マーガレット) 1982-2023[19] shōjo-manga/josei-manga
„Super Dash & Go!” (jap. スーパーダッシュ&ゴー!) 2011-2013[20] light novel (mieszany)

Popularność magazynów edytuj

Średni nakład czasopism z mangą za okres od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r.[21]
Nazwa magazynu Średni nakład
„Shūkan Shōnen Jump” 1 640 000
„V Jump” 167 000
„Saikyō Jump” 130 000
„Jump SQ.” 170 000 (w tym wydanie cyfrowe)
„Shūkan Young Jump” 450 000
„Ultra Jump” 28 000
„Grand Jump” 160 000
„Ribon” 137 000
„Cookie” 27 000
„Margaret” 30 000
„Bessatsu Margaret” 95 000
„The Margaret” 23 500
„office YOU” 43 000
„Cocohana” 53 000

Magazyny kanzenban edytuj

Wydawnictwo Shūeisha opublikowało wiele magazynów kanzenban. Składały się one z jednej serii publikowanej w magazynie przez około rok, a następnie wybierana była inna na kolejny rok (w przeciwieństwie do innych magazynów o tematyce mangi, które wydają różne serie). W jednym magazynie publikowane było do trzech tomów wybranej serii.

Monthly Comic Tokumori edytuj

Monthly Comic Tokumori (月刊コミック特盛, Gekkan Komikku Tokumori) jest magazynem Seinen Kanzenban[22], publikowanym przez spółkę zależną Shueisha’s-Home Sha. Pismo aktualnie wydaje co miesiąc serię, opowiadającą samurajską historię – Nobunaga no Kyodai Tetsu Fune: Sengoku no Umi o Seisu.

Shueisha Original edytuj

Shueisha Original (集英社オリジナル, Shūeisha Orijinaru) jest magazynem o tematyce mangi, publikowanym przez wydawnictwo Shueisha. Magazyn Kanzenban wyposażony jest w indywidualny styl klasycznej serii. Każde wydanie jest kontynuacją ostatniego magazynu. Shueisha Original znalazły się dwie serie, które mogły być wydawane w magazynie przez długi czas. Pierwszą serią było Chibi Maruko-chan z shōjo Ribon. Maruko-chan publikowany był w magazynie od sierpnia 2007 do stycznia 2008 r. Rokudenashi Blues Masanori Morita, który był wydawany w Weekly Shōnen Jump, został wydany po raz pierwszy w marcu 2008 roku i jest nadal publikowany w Shueisha Original.

Shueisha Remix edytuj

Shueisha Remix (集英社リミックス, Shūeisha Rimikkusu) jest jedynym z wielu magazynów publikowanych przez Shueishe. Pismo Shueisha Remix jest połączeniem czterech serii magazynów: Shueisha Jump Remix, Shueisha Girls Remix, Shueisha Home Remix oraz Shueisha International Remix.

Przypisy edytuj

  1. Company Information. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
  2. a b c d e f 会社案内. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03]. (jap.).
  3. a b c 集英社小史. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03]. (jap.).
  4. Shueisha info, kontakt (jap.).
  5. Historia wydawnictwa, część druga (jap.).
  6. Historia wydawnictwa. shueisha.co.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]., część trzecia (jap.).
  7. Historia wydawnictwa. shueisha.co.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-03)]., część czwarta (jap.).
  8. デラマが今秋リニューアル!誌名は別マ7月号で発表. Natalie, 2010-05-28. [dostęp 2024-02-29]. (jap.).
  9. 別マsister誕生!志村貴子、岩本ナオらが「君に届け」描く. Natalie, 2010-09-01. [dostęp 2024-02-29]. (jap.).
  10. Monthly Shonen Jump To Cease Publication. Anime News Network, 2007-02-24. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  11. 'YOU' Manga Magazine Ends on October 15. Anime News Network, 2018-05-30. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  12. a b c 集英社:新マンガ誌名は「グランドジャンプ」 11月創刊 「俺の空」「バーテンダー」移籍. mantan-web.jp, 2011-09-21. [dostęp 2024-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (jap.).
  13. Young You Magazine Discontinued. Anime News Network, 2005-10-17. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  14. a b c スーパージャンプ最終号「ゼロ」完結、新雑誌に三宅乱丈ら. Natalie, 2011-10-12. [dostęp 2024-03-01]. (jap.).
  15. Chorus Women's Manga Magazine to Relaunch as Cocohana. Anime News Network, 2011-08-26. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  16. a b 月刊ヤンジャンが「ミラクルジャンプ」として来年1月発売. Natalie, 2010-11-30. [dostęp 2024-03-01]. (jap.).
  17. ミラクルジャンプ、リニューアルのため今号をもって充電期間に突入. Natalie, 2017-22-28. [dostęp 2024-03-01]. (jap.).
  18. 500,000-Copy Jump Square Debut Gets 2nd Run of 100,000. Anime News Network, 2007-11-08. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  19. Shueisha's The Margaret Magazine Ceases Publication. Anime News Network, 2023-03-27. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  20. Shueisha's Super Dash & Go! Magazine Ends Publication. Anime News Network, 2013-04-29. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  21. Shueisha Reveals 2019 Circulation Numbers for Manga Magazines. Anime News Network, 2020-06-05. [dostęp 2024-02-20]. (ang.).
  22. Magazyny, publikowane przez Shueishe (jap.).

Linki zewnętrzne edytuj