Shania Twain

kanadyjska piosenkarka, autorka piosenek

Shania Twain, właśc. Eilleen Regina Edwards (ur. 28 sierpnia 1965 w Windsor w prowincji Ontario) – kanadyjska piosenkarka i autorka piosenek z gatunku muzyki country, pop i rocka[1].

Shania Twain
Ilustracja
Shania Twain ze statuetką Juno
(marzec 2011)
Imię i nazwisko

Eilleen Regina Edwards

Pseudonim

Eilleen Twain (1985-1992)
Shania Twain (1993-obecnie)

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1965
Windsor

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna

Gatunki

country[1], country-pop[1], adult contemporary[1], contemporary country[1], contemporary pop / rock[1]

Aktywność

od 1993

Wydawnictwo

Mercury Nashville

Powiązania

Britney Spears

Odznaczenia
Order Kanady II Klasy
Faksymile
Strona internetowa

Za swoją działalność muzyczną otrzymała pięć nagród Grammy, 12 nagród Juno[2], 27 nagród BMI[3]. Łącznie sprzedano około 100 milionów egzemplarzy jej płyt[4], przy czym jej trzeci album, Come on Over, osiągnął największą sprzedaż w historii wśród nagrań z muzyką country[5]. .

Życiorys edytuj

Rodzina i edukacja edytuj

Jest córką Sharon i Clarence'a Edwardsów. Gdy miała dwa lata, jej rodzice się rozwiedli. Po rozwodzie zamieszkała z matką i jej siostrą Jill w Timmins, gdzie jej matka wkrótce poślubiła Jerry'ego Twaina, Indianina z plemienia Ojibwa. Od tej pory Eilleen zaczęła nosić nazwisko przybranego ojca.

Wraz z czworgiem rodzeństwa miała trudne dzieciństwo. Jej matka i ojczym byli ubodzy, w domu często brakowało pieniędzy nawet na skromne utrzymanie. Gdy miała osiem lat, w celu wsparcia finansowego rodziny zaczęła występować, nieraz do późnych godzin nocnych, za marne pieniądze w lokalnych barach. Mimo skrajnie trudnych warunków artystka uważa, że tamte lata były dla niej swoistą „szkołą”, która ułatwiła jej osiągnięcie późniejszych sukcesów[6].

Uczęszczała do szkoły średniej Timmins High and Vocational School.

Kariera zawodowa edytuj

Gdy miała 13 lat, została zaproszona do występu w programie telewizji CBS Tommy Hunter Show. W okresie nauki w szkole średniej była wokalistką lokalnego zespołu Longshoot. W 1985 roku w duecie z Timem Denisem nagrała swoją pierwszą piosenkę, która ukazała się na płycie (Heavy on the Sunshine)[7].

W 1987 w wypadku samochodowym zginęła jej matka i ojczym. 22-letnia wówczas Eilleen przerwała karierę muzyczną i zaopiekowała się rodzeństwem. Wraz z przyrodnimi braćmi Markiem i Darrylem oraz siostrą Carrie-Ann przeprowadziła się do Huntsville.

W 1991 roku została zaproszona do sesji nagraniowej w Huntsville[8], czego efektem było podpisanie pierwszego kontraktu płytowego z menedżerem Richardem Frankiem. W tym czasie zaczęła stosować pseudonim artystyczny Shania, wywodzący się z języka Indian Ojibwa [Sha-nye-uh], co znaczy „w drodze”. Taki sam tytuł miał jej pierwszy album.

8 maja 2011 stacja telewizyjna OWN[9] rozpoczęła emisję reality show z Shanią Twain. Program przedstawia życie piosenkarki od dzieciństwa do chwili obecnej. Pokazuje podróż w czasie, podczas której artystka próbuje odzyskać pewność siebie utraconą po trudnym rozstaniu z mężem. W programie Shania często mówi o tym, jak trudno jest jej teraz powrócić na scenę. Próbuje odnaleźć drogę wewnątrz siebie[10].

26 lipca 2022 roku na platformie Netflix ukazał się dokument poświęcony życiu artystki pt. Not Just a Girl[11]. Tego samego dnia opublikowano również kolejny w karierze album z największymi przebojami artystki, które zostały wykorzystane w produkcji Netflixa, jak również nowo wydany utwór tytułowy filmu i albumu. 2 września tego samego roku album został wydany w wersji fizycznej. 23 września wydała singiel „Waking Up Dreaming”, którym zapowiadała swój szósty album. Queen of Me ukazał się 2 lutego 2023, Twain poprzedziła go premierą singla „Giddy Up!”, a później wydała jeszcze singiel „Not Just a Girl”.

Dyskografia edytuj

Albumy edytuj

  • 1993: Shania Twain
  • 1995: The Woman in Me
  • 1997: Come On Over (międzynarodowa reedycja w 1999)
  • 2002: Up!
  • 2015: Still the One: Live from Vegas
  • 2017: Now[12]
  • 2023: Queen of Me[13]

Albumy kompilacyjne edytuj

  • 2004: Greatest Hits
  • 2022: Not Just a Girl (The Highlights)

W sprzedaży ukazały się również nagrania Shanii z okresu 1989-1990. Jako single z tego typu albumów ukazały się „It's Alright” oraz „The Heart Is Blind”. Niektóre albumy zostały nazwane poszczególnymi tytułami piosenek.

  • 1999: Beginnings 1989-1990
  • 1999: On The Way
  • 1999: For The Love Of Him
  • 2000: Wild And Wicked
  • 2000: The First Album
  • 2001: The Complete Limelight Sessions
  • 2004: The Rhytm Made Me Do It
  • 2005: Beginnings (ponownie)
  • 2005: Send It With Love
  • 2007: All Fired Up, No Place To Go
  • 2009: The First Time For The Last Time

Single edytuj

  • 1993: „What Made You Say That”
  • 1993: „Dance With The One That Brought You”
  • 1993: „You Lay A Whole Lot Of Love On Me”
  • 1995: „Whose Bed Have Your Boots Been Under”
  • 1995: „Any Man Of Mine”
  • 1995: „The Woman In Me (Needs The Man In You)”
  • 1995: „(If You're Not In It For Love) I'm Outta Here!”
  • 1996: „You Win My Love”
  • 1996: „No One Needs To Know”
  • 1996: „Home Ain't Where His Heart Is (Anymore)”
  • 1996: „God Bless The Child”
  • 1997: „Love Gets Me Every Time”
  • 1997: „Don't Be Stupid (You Know I Love You)”
  • 1998: „Honey, I m Home”
  • 1998: „You're Still The One”
  • 1998: „From This Moment On”
  • 1998: „When”
  • 1998: „That Don't Impress Me Much!”
  • 1999: „Man! I Feel Like A Woman!”
  • 1999: „You've Got A Way”
  • 1999: „Come On Over”
  • 2000: „Rock This Country!”
  • 2000: „Don't Be Stupid (You Know I Love You)” (UK)
  • 2000: „I'm Holding On To Love (To Save My Life)”
  • 2002: „I'm Gonna Getcha Good!”
  • 2003: „Ka-Ching!”
  • 2003: „Forever And For Always”
  • 2003: „Thank You Baby (For Makin' Someday Come So Soon)”
  • 2003: „When You Kiss Me”
  • 2003: „Up!”
  • 2003: „She's Not Just A Pretty Face” (PROMO)
  • 2004: „It Only Hurts When I'm Breathing” (PROMO)
  • 2004: „Party For Two”
  • 2005: „Don't”
  • 2005: „I Ain't No Quitter”
  • 2006: „Shoes”
  • 2011: „Today Is Your Day” (PROMO)
  • 2012: „Endless love” (z Lionelem Richie)
  • 2017: "Life's About To Get Good"
  • 2017: "Swingin' with My Eyes Closed"
  • 2017: "We Got Something They Don't"
  • 2017: "Who's Gonna Be Your Girl"
  • 2020: "Hole in the Bottle" (w duecie z Kelsea Ballerini)
  • 2021: "Forever and Ever, Amen" (z Ronanem Keatingiem)
  • 2022: "Not Just a Girl"
  • 2022: "Waking Up Dreaming"
  • 2023: "Giddy Up!"
  • 2023: "Unhealthy" (z Anne-Marie)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Stephen Thomas Erlewine, Shania Twain – Biography [online], Allmusic, Cytat: Genre: Country Styles: Contemporary Country,Country-Pop, Adult Contemporary, Contemporary Pop/Rock (ang.).
  2. Shania Twain to be inducted to the Canadian Music Hall of Fame at the 2011 Juno Awards. junoawards.ca, 11 stycznia 2011. [dostęp 2013-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  3. Twain, Shania, About: Awards and Accolades. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-10-13
  4. Twain, Shania, News. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-10-13
  5. Twain, Shania. Biography. [dostęp 2008-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-12)]. Shania: The Official Site. Data dostępu: 2007-08-22
  6. Shania Twain Interview, Today with Des and Mel, ITV Productions. [dostęp 2008-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-12)].
  7. shania.net. shania.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-15)]. Biography. Shania Twain Facts, Stats and more! Data dostępu: 2008-01-30
  8. CMT.com: Shania Twain: Biography
  9. Premierowy program reality show. [dostęp 2011-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-27)].
  10. Program w bazie IMDb (ang.)
  11. Watch Shania Twain: Not Just a Girl | Netflix [online], www.netflix.com [dostęp 2023-02-23] (ang.).
  12. a, net, 28 czerwca 2017.
  13. Shania Twain prezentuje nowy album. Posłuchajcie Queen Of Me [online], All About Music, 1 listopada 2022 [dostęp 2023-02-23] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj