Sianowo
Sianowo (kaszub. Swiónowò; niem. Schwanau) – kaszubska wieś letniskowa w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy.
| wieś | |
.JPG) Kościół pw. Narodzenia NMP z 1816 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2005) |
349 |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
83-328[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GKA |
| SIMC |
0163624 |
Położenie na mapie gminy Kartuzy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego  | |
 54°23′15″N 18°05′24″E/54,387500 18,090000[1] | |
Znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad jeziorem Sianowskim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą. Wieś położona jest pomiędzy Lasami Mirachowskimi i jeziorem. Gniazduje tu wiele rzadkich gatunków ptaków. Sianowo leży na turystycznym 
Szlaku Kaszubskim i jest początkiem wodnego szlaku spływów kajakowych rzeką Łebą. Ta wieś bywa miejscem promocji języka kaszubskiego.
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[3]. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Sianowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Integralne części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0163630 | Cieszonko | część wsi |
| 0163765 | Lesińce | część wsi |
| 0163647 | Młyńsko | część wsi |
Historia edytuj
Pierwsze wzmianki o Sianowie pochodzą z roku 1348, od roku 1466 do 1772 należało administracyjnie do powiatu mirachowskiego. Założenie lokacyjne w formie regularnego zabudowanego trójkąta pozostało widoczne do dnia dzisiejszego.
Zabytki edytuj
Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisany jest szachulcowy kościół parafialny pw. Narodzenia NMP z 1816, nr rej.: 355 z 20.02.1971[6].
Sanktuarium w Sianowie edytuj
W Sianowie znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej Sianowskiej. Obecny kościół o konstrukcji szkieletowej z drewnianą dzwonnicą powstał w roku 1816 w miejscu starego kościoła strawionego przez pożar. We wnętrzu znajdują się trzy XVIII-wieczne ołtarze i figura Madonny z XV wieku. Na nią zwrócił uwagę biskup Jakub z Sienna, a później w 1702 roku bp Stanisław Szembek. Figurę Madonny z XV wieku nazwał łaskawą bp Antoni Kazimierz Ostrowski w 1766 roku. Ukoronowano ją w Roku Milenijnym 1966 na „Królową Kaszub”. Figura Madonny uległa uszkodzeniu podczas próby kradzieży w 2002 roku.
Podczas dwóch dorocznych odpustów do Sianowa zmierzają rzesze pielgrzymów. Odpusty odbywają się około 16 lipca oraz około 8 września, a uważane są za jedne z najważniejszych na Kaszubach.
Sanktuarium Matki Bożej Królowej Kaszub w Sianowie zajęło pierwsze miejsce w plebiscycie portalu naszemiasto.pl „Perły w Koronie Pomorza 2009”, przeprowadzonym pod patronatem Pomorskiej Regionalnej Organizacji Turystycznej.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121646
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1137 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 44 [dostęp 2017-02-05].
Bibliografia edytuj
- Ireneusz St. Bruski, Królowa Kaszub, WWD, Olsztyn 1998.
- M. Czajkowski (red.), Kaszuby, tu spełniają się marzenia, Bydgoszcz 2001.
Linki zewnętrzne edytuj
- Sanktuarium
- Józef Belgrau, Czasy Korony Polskiej i kilkuwiekowy wakat kapłaństwa w Sianowie [online] [dostęp 2006-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2005-09-06].
- Józef Belgrau, Dzieje kultu Matki Boskiej Sianowskiej Królowej Kaszub [online], 2001 [dostęp 2006-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2005-11-27].