Skórzewo (województwo wielkopolskie)

wieś w województwie wielkopolskim

Skórzewowieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Dopiewo. Graniczy z Poznaniem.

Skórzewo
wieś
Ilustracja
Skórzewo – widok od zachodu i typowa, podmiejska zabudowa jednorodzinna
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

poznański

Gmina

Dopiewo

Sołectwo

Skórzewo[2]

Wysokość

43 m n.p.m.

Liczba ludności (2024)

8743[3]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

60-185

Tablice rejestracyjne

PZ

SIMC

0582870

Położenie na mapie gminy Dopiewo
Mapa konturowa gminy Dopiewo, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Skórzewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Skórzewo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Skórzewo”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Skórzewo”
Ziemia52°23′29″N 16°47′27″E/52,391389 16,790833[1]
Strona internetowa

Przez Skórzewo przepływa Skórzyna, a swoje źródło posiada tu Plewianka[4].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim.

Zarys historyczny edytuj

 
Skórzewo i okolice sfotografowane przez amerykańskiego satelitę wywiadowczego, 23 sierpnia 1965 r. W prawym górnym rogu, wzdłuż lasu, widoczna dzisiejsza ulica Malwowa w Poznaniu.
Przejazd przez Skórzewo

W latach 1400–1600 pojawiają się Gołuski i Skórzewo. W następnych 200 latach powstały folwarki: Gurowo, Pokrzywnica, Glinki, Polityka, Więckówko, Podłoziny, Podłozinki i Walerianowo. Przed rozbiorami głównymi ośrodkami osadnictwa były Konarzewo, Więckowice i Skórzewo. Dominowało Konarzewo. W XVI w. powstała tu parafia. W tym czasie wieś należała do Konarzewskich a od 1668 r. kolejno przechodziła w ręce: Ostaszewskich, Radomickich, Gurowskich, Działyńskich (tu w 1797 urodził się Tytus Działyński i tu zapoczątkował gromadzenie zbiorów bibliotecznych i pamiątek narodowych przeniesionych później do Kórnika), Dzieduszyckich i Czartoryskich. Do Konarzewa należały majątki i folwarki: Dopiewo, Dopiewiec, Glinki, Palędzie i Podłoziny o łącznym areale 2,5 tys. ha.
Drugim ośrodkiem były Więckowice; w skład tego majątku wchodziły: Drwęsa, Działy i Więckówko. Od XVIII w. kolejno władali nim: Zbijewscy, Bielińscy, Drwęscy, Turno, Mycielscy, Breza (ród, z którego wywodzi się pisarz Tadeusz Breza). Trzeci ośrodek – Skórzewo, z kościołem parafialnym, od XIV w. posiadali Drogosławice herbu Habdank, w XV w. – Skórzewscy (wówczas przy Skórzewie powstała nowa osada, tzw. Małe Skórzewo lub Skórzewko, która w XIX w. połączyła się przestrzennie z tzw. Wielkim Skórzewem), Zakrzewscy, Chłapowscy, Waligórscy, a po I wojnie światowej – Obrębowicze. W latach 1910–1929 proboszczem był tu ks. Stanisław Kozierowski, współorganizator powstania wielkopolskiego, jeden z założycieli Uniwersytetu Poznańskiego. W okresie zaborów tylko 3 majątki przeszły w ręce Niemców: Dąbrówka ze Zborowem, Trzcielin oraz Polityka.

W chwili obecnej mocno rozbudowana wieś z zanikającym rolnictwem indywidualnym, ze względu na sąsiedztwo Poznania nabiera charakteru wyłącznie mieszkalnego, aczkolwiek rozwija się tu też rzemiosło i drobny przemysł.

20 września 2018 na miejscowym cmentarzu arcybiskup Stanisław Gądecki odsłonił pomnik Dzieciom Nienarodzonym: Utraconym i Niechcianym[5].

Infrastruktura edytuj

Na terenie Skórzewa znajduje się zabytkowy park podworski. Są też dwie szkoły podstawowe, ośrodek zdrowia, cmentarz oraz Galeria Mallwowa[6].

Wspólnoty wyznaniowe edytuj

Na terenie Skórzewa znajduje się zabytkowy kościół pod wezwaniem św. Marcina i Wincentego.

W miejscowości znajduje się również Sala Królestwa trzech poznańskich zborów Świadków Jehowy[7].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123952
  2. Gmina Dopiewo: miejsce z historią, Dopiewo: Piotr Maciej Dziembowski, 2014, s. 84, ISBN 978-83-930592-1-8 [dostęp 2023-09-26].
  3. Liczba mieszkańców na dzień 31 marca 2021. dopiewo.pl. [dostęp 2021-04-23].
  4. Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
  5. Dzień Dziecka Utraconego, w: Głos dla Życia, nr 6 (149)/2017, s.7, ISSN 1231-207X.
  6. Mallwowa – Twoje centrum [online] [dostęp 2023-06-01] (pol.).
  7. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-18].

Linki zewnętrzne edytuj