Sprowa
Sprowa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Słupia[4][5].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
317[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-350[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TJE |
| SIMC |
0269328[4] |
Położenie na mapie gminy Słupia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego  | |
 50°36′00″N 19°53′21″E/50,600000 19,889167[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0269357 | Stara Wieś | część wsi |
| 0269363 | Zawsie | część wsi |
Nazwa edytuj
Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Wsprowa villa oraz Sprowa wymienia w latach (1470–1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[6].
Historia edytuj
W połowie XV w. wieś była własnością rodu Odrowążów. Wywodził się stąd Jan Sprowski z rodu Odrowążów – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski.
Około 1460 r. wojewoda i starosta lwowski Andrzej Odrowąż nadał połowę wsi klasztorowi w Mogile. W 1475 r. klasztor odsprzedał swoją część Pieniążkowi z Iwanowic za 350 grzywien. Ze pieniądze te zakupiono wieś Opatkowice.
Według Długosza łany folwarczne w Sprowie dziesięcinę oddawały plebanowi w Szczekocinach. Natomiast 12 łanów kmiecych oddawało dziesięcinę prepozyturze krakowskiej. Było tu również 8 zagrodników i dwie karczmy z rolą – oddające dziesięcinę także prepozyturze krakowskiej.
W 1581 r. właścicielem wsi był Szczepanowski, który zapłacił podatek od 9 łanów kmiecych, 5 zagrodników z rolą, 5 komorników z bydłem, 5 komorników bez bydła oraz ćwierci karczmy.
W 1827 r. było tu 31 domów i 497 mieszkańców.
4 grudnia 1863 – miejsce zwycięskiej bitwy gen. Hauke-Bosaka w powstaniu styczniowym (zob. mogiła powstańców styczniowych koło wsi Goleniowy).
Zabytki edytuj
- Park z XIX w., wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.148 z 6.12.1957)[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 127508
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-02-27]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1188 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, „Liber Beneficiorum”, Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, s. 214.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 11 [dostęp 2015-10-20].
Bibliografia edytuj
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880, Tom XI, s. 148