Stan Benham, właśc. Stanley Delong Benham (ur. 21 grudnia 1913 w Lake Placid, zm. 22 kwietnia 1970 w Miami) – amerykański bobsleista, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Stanley Benham
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1913
Lake Placid

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1970
Miami

Klub

Lake Placid BC

Dorobek medalowy
}
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Oslo 1952 bobsleje
(dwójki)
srebro Oslo 1952 bobsleje
(czwórki)
Mistrzostwa świata
złoto Lake Placid 1949 czwórki
złoto Cortina d’Ampezzo 1950 czwórki
srebro Cortina d’Ampezzo 1950 dwójki
srebro Alpe d’Huez 1951 dwójki
srebro Alpe d’Huez 1951 czwórki
srebro Lake Placid 1961 czwórki
brąz Cortina d’Ampezzo 1954 dwójki

Kariera edytuj

Pierwszy sukces w karierze Stanley Benham osiągnął w 1949 roku, kiedy wspólnie z Patrickiem Martinem, Williamem D’Amico i Billem Caseyem zwyciężył w czwórkach podczas mistrzostw świata w Lake Placid. Wynik ten Amerykanie z Benhamem w składzie powtórzyli na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo. Na tych samych mistrzostwach Benham w parze z Patrickiem Martinem zdobył też srebrny medal w dwójkach. Kolejne medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Alpe d’Huez w 1951 roku, gdzie był drugi w dwójkach i czwórkach. Rok później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Oslo, w parze z Martinem zdobywając srebro w dwójkach, a wspólnie z Martinem, Howardem Crossettem i Jamesem Atkinsonem drugi był też w czwórkach. Następnie zdobył brązowy medal w dwójkach na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 1954 roku, gdzie startował z Jamesem Bickfordem. Ostatni sukces osiągnął na rozgrywanych w 1961 roku mistrzostwach świata w Lake Placid, gdzie reprezentacja USA w składzie: Stanley Benham, Gary Sheffield, Jerry Tennant i Chuck Pandolph zdobyła srebro w czwórkach.

Linki zewnętrzne edytuj