Stefan Olsdal

brytyjski basista pochodzenia szwedzkiego (Placebo)

Stefan Olsdal (ur. 31 marca 1974 w Göteborgu) – muzyk pochodzenia szwedzkiego, członek grupy Placebo.

Stefan Olsdal
Ilustracja
Imię i nazwisko

Stefan Alexander Bo Olsdal

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1974
Göteborg

Instrumenty

gitara basowa, gitara, pianino, ksylofon

Gatunki

rock alternatywny, indie rock

Zawód

muzyk, kompozytor

Aktywność

od 1994

Wydawnictwo

EMI, Virgin Records, Hut Records, Caroline Records

Zespoły
Placebo, Hotel Persona
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Gra na pianinie i gitarach, głównie basowej. Muzycznymi inspiracjami są dla niego zespoły takie jak Depeche Mode, ABBA czy Iron Maiden.

Uczęszczał do tego samego liceum, w którym uczył się Brian Molko, ale nie zetknęli się wtedy ze sobą. Jego kariera muzyczna zaczęła się około roku 1987, kiedy grał w szkolnej orkiestrze na bębnach. Po pewnym czasie uświadomił sobie, że chciałby występować bliżej publiczności, zaczął więc ćwiczyć grę na gitarze basowej. Jego pierwszym instrumentem był Fender Precision, zakupiony, ponieważ na takiej gitarze grał jego idol, Steve Harris z Iron Maiden. Oprócz udzielania się w orkiestrze Olsdal grał w szkolnej drużynie koszykarskiej.

Kolejnym etapem w jego życiu było objęcie stanowiska w jednym z czasopism dla basistów, przy jego współpracy został wydany jednak tylko jeden numer. Później zaczęła się era Placebo, kiedy pewnego ranka na stacji metra South Kingston przypadkiem spotkał Briana Molko i dał się zaprosić na jego występ. Muzycy bardzo się zaprzyjaźnili, w rezultacie czego powstał zespół Ashtray Heart. Początkowo grali do automatu perkusyjnego, co jednak ich nie satysfakcjonowało, Stefan zaprosił więc do zespołu swojego przyjaciela, Roberta Schultzberga. Okazało się to pomyłką, bo ten, będąc w stanie permanentnego konfliktu z pozostałymi członkami zespołu, a zwłaszcza z Brianem, ostatecznie odszedł.

W 1998 roku Olsdal zagrał epizodyczną rolę w filmie Velvet Goldmine. Oprócz grania w Placebo jest zaangażowany w DJ-ski projekt Materia, współtworzy też trio Hotel Persona. Obecnie mieszka w Londynie.

Jest osobą otwarcie przyznającą się do swojej orientacji homoseksualnej[1][2].

Dyskografia edytuj

Osobny artykuł: Dyskografia Placebo.
  • Bio-Tek – Punishment For Decadence (1999)[3]
  • Bosé – Papito (2007)[4]
  • Mina – Learn To Fly (2007)[5]
  • Solar Fake – Resigned (2009)[6]
  • Emma Hewitt – Burn The Sky Down (2012)[7]

Przypisy edytuj

  1. Matt & Andrej Koymasky – Famous GLTB – Stefan Olsdal. Dostęp: 4 sierpnia 2009 r. (ang.)
  2. The Placebo effect. – Review – sound recording reviews
  3. Bio-Tek – Punishment For Decadence (CD, Album) at Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  4. Bosé* – Papito (CD, Album) at Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  5. Mina (14) – Learn To Fly (CD, Album) at Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  6. Solar Fake – Resigned (CD) at Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  7. Emma Hewitt – Burn The Sky Down (CD, Album) at Discogs [online], www.discogs.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).