Stocznia Szczecińska Nowa

Stocznia Szczecińska Nowastocznia produkcyjna w Szczecinie w stanie likwidacji.

Stocznia Szczecińska Porta Holding w upadłości SA
Ilustracja
Typ stoczni

stocznia produkcyjna

Data powstania

24 września 2001

Data zamknięcia

30 grudnia 2008

Państwo

 Polska

Miasto

Szczecin

Dawne nazwy

Zjednoczone Stocznie Polskie oddział Stocznia Szczecińska (1948-1951)
Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego (1951-1990)
Stocznia Szczecińska SA (1990-1999)
Stocznia Szczecińska Porta Holding SA (2000-2002)

Pochylnie

3

Strona internetowa
Stocznia Szczecińska Nowa Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej
Ilustracja
Budynek zarządu
Państwo

 Polska

Siedziba

Szczecin

Adres

ul. A. Antosiewicza 1
71-642 Szczecin

Data założenia

2001.10.19

Data likwidacji

2008.12.30

Forma prawna

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prezes

Marek Hermach

Nr KRS

00000028502

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stocznia Szczecińska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Stocznia Szczecińska”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stocznia Szczecińska”
Ziemia53°26′33″N 14°34′42″E/53,442500 14,578333
Strona internetowa
Stocznia Szczecińska SA
Państwo

 Polska

Siedziba

Szczecin

Adres

71-642 Szczecin
ul. Hutnicza 1

Data założenia

2001.4.11

Data likwidacji

2008.12.30

Forma prawna

spółka akcyjna

Nr KRS

0000005202

Zatrudnienie

0

Strona internetowa

Powstała w roku 2002 na bazie upadłej spółki Stocznia Szczecińska Porta Holding SA, która powstała na bazie założonej 11 czerwca 1948 Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego (imię Adolfa Warskiego nadano w 1959 r.). Specjalizowała się w budowie kontenerowców, chemikaliowców, jednostek wielozadaniowych oraz typu Con-Ro.

Prezesem Zarządu Stoczni Szczecińskiej Nowa od lutego 2009 roku był Andrzej Markowski. Wcześniej funkcje Prezesa pełnili w latach 2002-2006 Andrzej Stachura, od stycznia do sierpnia 2007 roku Tomasz Olszewski oraz od sierpnia 2007 do stycznia 2009 Artur Trzeciakowski.

W listopadzie 2008 roku Komisja Europejska uznała, że pomoc udzielona przez państwo polskie łamie zasady konkurencji, w związku z tym stocznie w Gdyni i Szczecinie zmuszone będą do zwrócenia pomocy.

Od marca 2009, zgodnie z przyjętą w sejmie tzw. „Specustawą Stoczniową” rozpoczęto proces kompensacji Stoczni Szczecińskiej Nowa, co oznaczało jej likwidację poprzez całkowitą wyprzedaż majątku stoczni w przetargu nieograniczonym oraz zwolnienia grupowe obejmujące wszystkich pracowników. Proces ten miał trwać do dnia 31 maja 2009 roku. Pieniądze ze sprzedaży miały zostać przekazane na spłatę wierzycieli stoczni – publicznych oraz prywatnych[1]. Ze względu na wyprzedaż w trybie nieograniczonym, powstać tam mogą dowolne inne przedsiębiorstwa niezwiązane z branżą morską.

Zatrudniała ok. 4500 pracowników. Firma posiadała certyfikat wdrożenia i stosowania systemu zarządzania jakością ISO 9001.

Podstawowe wyposażenie edytuj

Pochylnie edytuj

  • Wulkan 1 – dł. 245,30 m, szer. 25,90 m, maks. wielkość statku 33.500 DWT

suwnica bramowa: Q = 300 t, żurawie pochylniowe: 1 × 80 t,1 × 50 t, 1 × 32 t

  • Wulkan Nowa – dł. 265,80 m, szer. 39,23 m, maks. wielkość statku 70.000 DWT

suwnica bramowa: Q = 450 t, żurawie pochylniowe: 1 × 80 t, 2 × 32 t

  • Odra Nowa – dł. 189 m, szer. 44 m, maks. wielkość statku 50.000 DWT

suwnica bramowa: Q = 300 t, żurawie pochylniowe: 4 × 50 t

Inne edytuj

  • wyspecjalizowane do prac antykorozyjnych komory śrutownicze i malarskie
  • uzbrojenie technologiczne i udźwigowienie umożliwiające prefabrykację sekcji o masie do 240 t
  • nabrzeże wyposażone w 11 żurawi o wysięgu do 42 m i udźwigu do 50 t
  • SSN ma do dyspozycji maszyny do cięcia materiałów, w tym maszyny do cięcia blach (cięcie krzywoliniowe, proste) w tym dwie maszyny do cięcia plazmowego firmy ESAB z czego jedna z możliwością krawędziowego ukosowania blach, maszyny do obróbki plastycznej, w tym walce (rozpiętość 12 m) i giętarki do blach i profili, prasa hydrauliczna (700 t), maszyny do obróbki skrawaniem, w tym wiertarki, frezarki, tokarnie oraz inne maszyny i urządzenia oraz oprzyrządowania stosowane przy wykonawstwie konstrukcji stalowych, w tym ze stali Duplex.

Najważniejsze osiągnięcia edytuj

 
Ostatnie wodowanie statku w Stoczni Szczecińskiej Nowej

Do końca swego istnienia stocznia zbudowała 45 jednostek[1], w tym:

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Alberto Lozano Platonoff, Po upadku Stoczni Szczecińskiej. Nasze bierne państwo [online], Wyborcza.pl, 13 stycznia 2010 [zarchiwizowane z adresu 2011-12-05].