Szeszki (gmina Wieliczki)
Szeszki (dawniej niem. Seesken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
19-404[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NOE |
| SIMC |
0771737 |
Położenie na mapie gminy Wieliczki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu oleckiego  | |
 53°56′48″N 22°38′41″E/53,946667 22,644722[1]
| |
Historia edytuj
Szymon von Drahe, wielki komtur i namiestnik pruski, pod nieobecność wielkiego mistrza Zakonu poświadcza w roku 1508, że Roman i Jan Bartudłowie (lub Bartołdowie) kupili od wielkiego mistrza 15 włók na prawie magdeburskim pod Zabielnem za 40 grzywien mniejszej wagi, 12 wołów i 2 kuny. Stąd pochodzi Grzegorz Damowski założyciel wsi Szeszki (pod Kowalami Oleckimi) w roku 1561. W końcu XVIII wieku wieś zamieszkiwali wolni chłopi. Pod koniec XVIII w. Szeszki zamieszkane były przez wolnych chłopów. Szkoła we wsi powstała między 1737 a 1740 rokiem. W 1935 roku zatrudniała ona dwu nauczycieli i miała 35 uczniów w klasach od pierwszej do czwartej, a 31 w klasach od piątej do ósmej.
W roku 1939 wieś miała 398 mieszkańców i nosiła nazwę Draheim (nazwa zmieniona w 1938 r. w ramach niemieckiej akcji germanizacji). Wcześniejsze jej nazwy to Seeszken, Seesken. Część wsi stanowiło leśnictwo Chmielnik (niem. Klassenthal)
Po wojnie (po 1945 r.) przybyli tu osadnicy głównie z powiatu suwalskiego, z miejscowości: Korkliny, Rudniki, Nowinka i in. Wśród tych pionierów byli: Stanisław Józefowicz oraz Stefania Milewska (wraz z rodzinami przybyli tu już 10 lutego 1945 roku). Pierwszy powojenny sołtys to Antoni Barszczewski (wybrany na to stanowisko 31 grudnia 1946 roku).
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 135400
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1273 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia edytuj
- Olecko. Z dziejów miasta i powiatu. Wyd. Pojezierze, Olsztyn, 1974 r. (Andrzej Wakar, rozdział Z dziejów wsi, str. 161-195)
- OLECKO Czasy, ludzie, zdarzenia Tekst: Ryszard Demby, wyd. 2000