Tętnica lędźwiowa

Tętnice lędźwiowe (łac. arteriae lumbales) - są analogiczne do tętnic międzyżebrowych tylnych. Z reguły w liczbie czterech par (I - IV). Ich początki leżą symetrycznie na bocznych powierzchniach aorty, choć tętnice IV pary mogą jedno- lub obustronnie odchodzić od tętnicy krzyżowej pośrodkowej. Zdarzają się również wspólne odejścia sąsiednich tętnic (np. II i III pary) po tej samej stronie, lub (rzadziej) wspólny pień tętnic jednej pary.
Początkowo biegną po trzonach odpowiednich kręgów (L₁ - L₄), następnie biegną za mięśniem lędźwiowym większym, a tętnice I i II pary również ku tyłowi od odnogi przepony. Dalej wchodzą za mięsień czworoboczny lędźwi, a w końcu rozgałęziają się pomiędzy mięśniami brzucha.

Gałęzie:

• gałąź grzbietowa (łac. ramus dorsalis) - odchodzi, gdy tętnica lędźwiowa znajduje się pomiędzy wyrostkami poprzecznymi, kieruje się w tył i zaopatruje mięśnie i skórę grzbietu. Ta gałąź oddaje gałąź rdzeniową (łac. ramus spinalis), która zaopatruje odpowiedni fragment rdzenia kręgowego i otaczających go opon.
• I, II a czasem i III para tętnic oddaje gałązki do wątroby, przepony i łuku tętniczego okołonerkowego

Tętnice lędżwiowe zespalają się z:

• u góry z tętnicą podżebrową i dolnymi tętnicami międzyżebrowymi tylnymi
• z przodu z tętnicą nabrzuszną dolną
• u dołu z tętnicą biodrowo-lędźwiową i tętnicą okalającą biodro głęboką

Tętnica lędźwiowa najniższa (łac. arteria lumbalis ima)- odchodzi od tętnicy krzyżowej pośrodkowej. Stanowi ekwiwalent V pary tętnic międzyżebrowych, ale jest od nich słabsza. Również oddaje gałąź grzbietową i oponową. Zespala się z gałęzią lędźwiową tętnicy biodrowo-lędźwiowej. Zespala się ona z gałęzią lędźwiową (łac. ramus lumbalis) tętnicy biodrowo-lędźwiowej.

Bibliografia

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T. III. Warszawa: PZWL, 1974, s. 294, 317.