Tageta (jap. 田下駄) – obuwie robocze używane w starożytnej Japonii w okresie Yayoi podczas prac rolnych. Były to długie deski o długości ponad 50 cm i szerokości ok. 40 cm, z wywierconymi otworami na rzemienie obejmujące stopę[1]. Umożliwiały swobodne chodzenie po podmokłych polach ryżowych, zabezpieczając przed ugrzęźnięciem stóp w bagiennym gruncie[2]. Od tageta wywodzi się bezpośrednio klasyczne japońskie obuwie geta[3].

Przypisy edytuj

  1. Encyklopedia historyczna świata, tom III, Kraków 2000, str. 81.
  2. Louis Frédéric, Japan Encyclopedia, Cambridge, Massachusetts 2002, str. 922.
  3. Daniel Sosnoski, Introduction to Japanese Culture, Boston 1996, str. 85.