Tatsuya Kawajiri
Tatsuya Kawajiri (jap. 川尻達也 Kawajiri Tatsuya; ur. 8 maja 1978 w Edosaki, w prefekturze Ibaraki) – japoński zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), były mistrz organizacji Shooto w kategorii 70 kg (2004–2007). W swojej karierze walczył również dla PRIDE FC, DREAM i Strikeforce, a także w kick-boxingu w formule K-1. Nieprzerwanie w latach 2005–2011 klasyfikowany przez branżowe portale w pierwszej dziesiątce najlepszych zawodników MMA w kategorii do 70 kg na świecie. Aktualnie zawodnik japońskiej federacji Rizin Fighting Federation[1].
 Kawajiri w 2008 | |
| Pseudonim |
Crusher |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
171 cm |
| Masa ciała |
65 kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa |
piórkowa, lekka (2000–2011) |
| Klub |
T-BLOOD |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
49 |
| Zwycięstwa |
36 |
| Przez nokauty |
12 |
| Przez poddania |
10 |
| Przez decyzje |
13 |
| Porażki |
11 |
| Remisy |
2 |
| |
| Strona internetowa | |
Sportowa kariera edytuj
Mieszane sztuki walki edytuj
Zawodowo walczy od 2000 roku. W latach 2000–2007 był związany z organizacją Shooto, dla której stoczył 19 walk, z których 18 wygrał. 14 grudnia 2004 roku został jej mistrzem w wadze półśredniej (do 70 kg), nokautując poprzedniego mistrza, Brazylijczyka Vítora Ribeiro (z którym przegrał dwa lata wcześniej).
W 2005 roku zadebiutował w największej ówcześnie organizacji MMA na świecie, PRIDE FC. Wygrał swoje dwie pierwsze walki, co zaowocowało zaproszeniem go do wzięcia udziału w turnieju mającym wyłonić mistrza PRIDE w wadze lekkiej (do 70 kg). Odpadł w ćwierćfinale, gdy przegrał z późniejszym mistrzem, Takanorim Gomim.
W 2006 roku powrócił do Shooto, aby obronić tytuł w wygranej przez dyskwalifikację rywala walce z Joachimem Hansenem. Następnie stoczył trzy kolejne walki w PRIDE – wygrane z Charlesem Bennettem i Chrisem Brennanem oraz przegraną przez jednogłośną decyzję z innym Amerykaninem, Gilbertem Melendezem.
Po rozwiązaniu PRIDE w 2007 roku przeniósł się do organizacji DREAM. W 2008 roku wziął udział w 16-osobowym turnieju o mistrzostwo DREAM w wadze lekkiej (do 70 kg). Dotarł w nim do półfinału, w którym przegrał przez TKO z Amerykaninem Eddiem Alvarezem. W następnym roku wygrał jednak 4 pojedynki z rzędu, w tym z byłym mistrzem Hero’s, Gesiasem Cavalcante, dzięki czemu otrzymał szansę walki o pas z mistrzem DREAM w wadze lekkiej, Shin’yą Aokim. Doszło do niej 10 lipca 2010 roku w Saitamie, podczas gali DREAM.15. Kawajiri doznał porażki przez poddanie w 1. rundzie na skutek dźwigni na staw skokowy, która ponadto kosztowała go wymagającą hospitalizacji kontuzję jednego ze ścięgien[2].
Na mocy umowy partnerskiej pomiędzy DREAM a amerykańską organizacją Strikeforce w sylwestrową noc 2010 roku (gala Dynamite!!) Kawajiri zmierzył się z czołowym zawodnikiem tej drugiej, Joshem Thomsonem. Pokonał przez jednogłośną decyzję. Dzięki temu 9 kwietnia 2011 roku zmierzył się w San Diego o mistrzostwo Strikeforce w wadze lekkiej (do 70 kg) z Gilbertem Melendezem. Tak jak w 2006 roku, wygrał Amerykanin, tym razem jednak przez TKO w 1. rundzie[3].
Po porażce z Melendezem Kawajiri postanowił przenieść się do wagi piórkowej[4], w której jest jak dotąd niepokonany. 24 września na DREAM 17 poddał Norwega Joachima Hansena, a 31 grudnia na gali DREAM Genki Desu Ka zanotował 30 zawodowe zwycięstwo w MMA, pokonując przez poddanie Kazuyukiego Miyatę. Trzy miesiące później na ONE FC w Singapurze wygrał również przed czasem z mistrzem KOTC, Donaldem Sanchezem. Na sylwestrowej gali DREAM 18 / Glory, zdecydowanie wypunktował zwolnionego w 2012 roku z UFC Michihiro Omigawę.
Pod koniec 2013 związał się z Ultimate Fighting Championship, a w debiucie w organizacji 4 stycznia 2014 poddał Seana Soriano.
K-1 edytuj
Kawajiri stoczył dwie walki kickbokserskie w prestiżowej organizacji K-1. W debiucie, w 2008 roku znokautował w 1. rundzie Kozo Takedę, natomiast rok później przegrał przez nokaut w 2. rundzie z dwukrotnym mistrzem K-1 World MAX, Masato Kobayashim[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Tatsuy Kawajiri wraca do Japonii, zawodnik związał się z Rizin FF | MMAROCKS [online], mmarocks.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
- ↑ Cory Brady: Shin’ya Aoki sends Tatsuya Kawajiri to hospital with vicious submission at DREAM.15. fiveouncesofpain.com, 10 lipca 2010. [dostęp 2011-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2010)]. (ang.).
- ↑ Brian Knapp: Diaz Stops Daley, Retains Title. sherdog.com, 10 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-10]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: Tatsuya Kawajiri Looks to Continue Featherweight Domination Against Donald Sanchez at One FC: War of the Lions. middleeasy.com, 26 marca 2012. [dostęp 2012-04-03]. (ang.).
- ↑ K-1 Fighters. Tatsuya Kawajiri. k-1.co.jp. [dostęp 2011-03-29]. (ang.).