Telefoniczny kod kraju

Telefoniczny kod kraju, międzynarodowy wskaźnik telefoniczny, w polskim planie numeracji krajowej dla publicznych sieci telefonicznych nazwany wskaźnikiem (kodem) kraju – jedno- dwu- lub trzycyfrowy kod stosowany w międzynarodowych połączeniach telefonicznych w celu oznaczenia kraju przeznaczenia albo globalnej sieci telefonicznej (np. satelitarnej) albo globalnej usługi telefonicznej (np. międzynarodowe połączenia bezpłatne – freephone, międzynarodowe premium rate).

Mapa z telefonicznymi kodami państw świata

Kody kraju są przydzielane poszczególnym krajom, sieciom i usługom przez ITU.

Jednocyfrowe kody kraju obowiązują wyłącznie dla:

• 7 – Rosji i Kazachstanu
• 1 – w ramach Północnoamerykańskiego Planu Numeracyjnego (North American Numbering Plan, NANP) dla 25 krajów i terytoriów w Ameryce Północnej i na Karaibach (w tym dla USA i Kanady).

Kod ten jest wybierany po tzw. prefiksie międzynarodowym (w większości krajów świata jest to „00” – ale porównaj też z informacjami w haśle Międzynarodowe połączenie telefoniczne; w telefonii komórkowej można ten prefiks zastąpić przez „+”). Przykładowo, aby połączyć się z zagranicy z Polską (która ma kod 48), w telefonie stacjonarnym przed krajowym numerem abonenta wybiera się zwykle 0048, a w telefonie komórkowym +48.

Nieaktualne kody krajowe

• 37 – byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej – obecnie 49
• 38 – byłej Jugosławii – obecnie 381, 382, 385, 386, 387 i 389
• 42 – byłej Czechosłowacji – obecnie 420 i 421
• 670 – byłego terytorium powierniczego Mariany Północne – obecnie 1670 (de facto jest to kod kraju razem ze wskaźnikiem międzymiastowym w ramach NANP)
• 671 – byłego Terytorium Guam – obecnie 1671 - (jak wyżej)
• 672 – były numer Wysp Kokosowych – obecnie 61 (Australia)
• 672 – były numer Wyspy Bożego Narodzenia – obecnie 61 (Australia)
• 684 – były numer Samoa Amerykańskiego – obecnie 1684 - (jak dla 670 i 671)
• 7012 – byłej Litewskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 370
• 7013 – byłej Łotewskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 371
• 7014 – byłej Estońskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 372
• 7015 do 7017 i 7021 do 7023x (oprócz 70235) i 7029 – byłej Białoruskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 375
• 70235 oraz 703 do 706 oprócz 7042 – byłej Ukraińskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 380
• 7042 – byłej Mołdawskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 373
• 733 – byłej Kirgiskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 996
• 7360, 7363 i 7370 – byłej Turkmeńskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 993
• 7361 do 7362, 7365 do 7369 i 7371 do 7376 – byłej Uzbeckiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 998
• 7377 do 7379 – byłej Tadżyckiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 992
• 7881 do 7883 – byłej Gruzińskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 995
• 7885 – byłej Armeńskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 374
• 789 – byłej Azerbejdżańskiej SRR (przez ZSRR) – obecnie 994
• 969 – byłej Ludowo-Demokratycznej Republiki Jemenu – obecnie razem z Jemenem 967

Uwaga: wszystkie wymienione wyżej kody zaczynające się od cyfry 7 były de facto kodem kraju połączonym z numerem kierunkowym danego obszaru w ramach jednego państwa jakim był ZSRR.

Zobacz też

• numer kierunkowy
• prefiks międzynarodowy
• numer telefonu
• plan numeracji krajowej

Linki zewnętrzne

• ITU-T Operational Bulletin no. 991, List of ITU-T Recommendation E.164 assigned country codes 2011
• Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 30 października 2013 r. w sprawie planu numeracji krajowej dla publicznych sieci telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne (Dz.U. z 2013 r. poz. 1281)