The Custom House (irl. Teach an Chustaim) – neoklasycystyczny budynek z XVIII wieku w Dublinie w Irlandii. Budynek położony jest na północnym brzegu rzeki Liffey przy Custom House Quay (Dublin 1) między mostami: Butt Bridge i Talbot Memorial Bridge. Custom House jest siedzibą Departamentu środowiska, społeczności i samorządu lokalnego Republiki Irlandzkiej.

Elewacja południowa Custom House, widok od strony rzeki Liffey

Budynek zaprojektowany został przez angielskiego architekta Jamesa Gandona jako nowa komora celna dla dublińskiego portu. Był to pierwszy tak duży projekt tego architekta i pierwszy tak duży wolnostojący publiczny budynek w Dublinie. Do prac nad nim Gandon zaprosił irlandzkich artystów i rzemieślników: kamieniarzy Henry'ego Darleya i Johna Semple'a oraz cieślę Hugh Henry'ego. Wszystkie cztery elewacje budynku udekorowane są płaskorzeźbami Edwarda Smytha przedstawiającymi główne rzeki Irlandii[1][2]. Za posągi na kopule i zwieńczeniu budynku odpowiedzialny był inny artysta, Henry Banks. Po 10 latach budowy budynek oddano do użytku 7 listopada 1791 roku. Jego koszt wyniósł, olbrzymią jak na tamte czasy sumę, 200 tys. funtów[3].

The Custom House nocą

Kiedy port przeniesiono w dół rzeki budynek przestał być używany jako komora celna i zaczęto używać go jako siedziby lokalnego rządu. Podczas wojny o niepodległość w 1921 Irlandzka Armia Republikańska spaliła budynek "świętując" zwycięstwo Sinn Féin w wyborach[1]. Oryginalne wnętrza projektu Gandona zostały doszczętnie zniszczone przez pożar, a wieża z kopułą zawaliła się. Ogień zniszczył też liczne dokumenty i historyczne archiwa. Mimo osiągnięcia celu, jakim było zniszczenie budynku, IRA podczas ataku na Custom House i późniejszego odwrotu straciła wielu żołnierzy[4]. Po podpisaniu traktatu angielsko-irlandzkiego budynek został odbudowany przez rząd Wolnego Państwa Irlandzkiego. Ślady odbudowy widoczne są do dziś. Rząd promując lokalne materiały użył do odbudowy irlandzkiego wapienia z Ardbraccan, który jest ciemniejszy niż pierwotny kamień z wyspy Portland.

Kolejna restauracja i czyszczenie kamienia na budynku przeprowadzone zostały przez państwową agencję zajmującą się utrzymaniem i konserwacją zabytków Office of Public Works (OPW). Rozpoczęto je w latach 80. XX wieku i ukończono w 200-setną rocznicę oddania do użytku w 1991[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Podróże marzeń. Irlandia. Warszawa: Mediaprofit, 2006, s. 153. ISBN 83-60174-28-8.
  2. Jedna z czternastu płaskorzeźb wykonanych przez Edwarda Smytha, przedstawiająca rzekę Liffey, znajdowała się na 10-funtowym banknocie (seria C) przed wprowadzeniem w Irlandii euro w 2002 roku.
  3. Architecture Ireland: The Custom House. [dostęp 2011-10-19]. (ang.).
  4. James Mackay: Michael Collins: A Life. Edynburg: 1996, s. 199. ISBN 1-85158-857-4. (ang.).
  5. History of Department: The Custom House. [dostęp 2011-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-20)]. (ang.).