Torpeda Mark 17
Torpeda Mark 17 – przeznaczony dla niszczycieli odpowiednik torpedy Mark 16. W roku 1929 w Naval Research Laboratory rozpoczęto program który w 1934 roku zakończył się opracowaniem „navolu” – skoncentrowanego roztworu nadtlenku wodoru w wodzie, celem zapewnienia źródła tlenu dla spalania alkoholu jako paliwa. Program opracowywanej na tej bazie torpedy Mark 17 został jednak przerwany atakiem na Pearl Harbor, i w efekcie pilną potrzebą produkcji torped istniejących typów. Program został reaktywowany 3 lata później. Wprowadzona do służby we flocie w roku 1945, została wycofana w 1950.
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Platforma przenoszenia | |
| Historia | |
| Lata konstrukcji |
1944 |
| Lata używania |
1945–1950 |
| Dane techniczne | |
| Długość |
7,315 m |
| Średnica |
533 mm |
| Napęd |
nadtlenek wodoru+alkohol |
| Zasięg |
14 630 m |
| Prędkość |
50 węzłów |
| Masa głowicy |
272 kg, Torpex |
Bibliografia edytuj
- Thomas Wildenberg, Norman Polmar: Ship Killer: A History Of The American Torpedo. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 2010. ISBN 978-1-59114-688-9.
- Roger Branfill-Cook: Torpedo: The Complete History of the World’s Most Revolutionary Naval Weapon. Seaforth Publishing, 27 sierpnia 2014. ISBN 978-1-84832-215-8. (ang.).