Transkrypcja (muzyka)
Transkrypcja (łac. transcriptio – „przepisywanie”) – opracowanie kompozycji na inny instrument, głos lub zespół niż przewidziano to pierwotnie[1][2].
Rodzaje transkrypcji edytuj
(na podstawie materiału źródłowego[2])
Transkrypcja redukująca brzmienie edytuj
Zredukowaniu utworu skomponowanego na wiele instrumentów (orkiestrę, zespół kameralny) do postaci umożliwiającej wykonanie go na instrumencie solowym (np. wyciąg fortepianowy). Przykładem mogą być koncerty Antonia Vivaldiego w opracowaniu Jana Sebastiana Bacha.
Transkrypcja wzbogacająca brzmienie edytuj
Rozpisanie utworu skomponowanego na instrument solowy (np. fortepian) na partyturę przeznaczoną do wykonania przez orkiestrę. Na przykład Obrazki z wystawy Modesta Musorgskiego w orkiestrowej wersji Maurice’a Ravela. Także nowa instrumentacja kompozycji wykonywanej z udziałem orkiestry; na przykład transkrypcje dzieł Georga Friedricha Händla dokonane przez Wolfganga Amadeusza Mozarta.
Transkrypcja solistyczna edytuj
Opracowanie utworu skomponowanego na instrument solistyczny na inny instrument solo. Na przykład utwory organowe J.S. Bacha w transkrypcjiFerruccia Busoniego na fortepian.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Habela 1968 ↓, s. 202.
- ↑ a b Chodkowski 1995 ↓, s. 907.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).