Trofeum
Trofeum, tropajon (gr. τρόπαιον tropaion, łac. tropaeum) – w kulturze hellenistycznej symbol wielkiego zwycięstwa, spełniający też rolę wotum składanego bogom w podziękowaniu za odniesione zwycięstwo[1].
Trofea umieszczano w pobliżu pola bitwy (w przypadku bitwy morskiej na najbliższym wybrzeżu). Najczęściej trofeum stanowiły elementy zdobycznej broni, zbroi i oznak bojowych pokonanych wojsk, zawieszone na wbitym w ziemię słupie lub na drzewie, w sposób imitujący sylwetkę uzbrojonego żołnierza. Rzadziej natomiast miało formę złożonej w stos zdobycznej broni i znaków bojowych (panoplium). Obok zwykle umieszczano inskrypcję informującą o bitwie i zawierającą podziękowania dla boga, który dał zwycięstwo. Zniszczenie trofeum lub jego rozkradzenie było uważane za świętokradztwo. Najstarsze udokumentowane trofeum powstało w 520 p.n.e. w świątyni Afai na Eginie na pamiątkę zwycięstwa Eginetów nad mieszkańcami wyspy Samos.
Zwyczaj ustawiania trofeum (łac. tropaeum) kontynuowano w epoce rzymskiej, lecz nie ustawiano go na polu bitwy, tylko w stolicy. W późniejszym okresie wykonywane z marmuru lub metalu, przyjęło postać pomnika – przykładem może być tropajon Trajana w Adamklissi, wzniesiony po zwycięstwie nad Dakami w 109 roku.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata. Tom 3: Świat okresu cywilizacji klasycznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, s. 299, ISBN 83-85719-84-9.
Bibliografia edytuj
- Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Zdzisław Piszczek). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983