Trofeum łowieckie

Trofeum łowieckie, trofeum myśliwskie – odpowiednio spreparowana, niejadalna część ciała upolowanego lub złowionego zwierzęcia, stanowiąca dla myśliwego lub dla wędkarza pamiątkę pomyślnego polowania lub połowu. Trofea pełnią również rolę dydaktyczno-badawczą. Za trofeum myśliwskie uważane są części ciała charakterystyczne dla danego gatunku wyróżniające się specyficznymi cechami, np. skóra, futro, pióra, urożenie (poroże lub rogi), czaszka, uzębienie i pazury.

Rogi bawołu afrykańskiego (Syncerus caffer)

Kolekcja trofeów łowieckich

Niektóre trofea podlegają obowiązkowi znakowania, wyceny (wstępnej i ostatecznej) oraz ewidencjonowania w Centralnym Rejestrze Trofeów. Rekordowe trofea łowieckie podlegają w Polsce ochronie prawnej – mogą być wywożone za granicę jedynie w celu eksponowania ich na wystawach specjalistycznych.

W polskim prawie łowieckim za trofea łowieckie podlegające wycenie przyjmuje się:

1. poroże łosia
2. poroże jelenia szlachetnego
3. poroże jelenia wschodniego
4. poroże daniela
5. poroże sarny
6. ślimy muflona
7. oręż dzika
8. czaszkę lisa
9. czaszkę jenota
10. czaszkę borsuka.

Zobacz też

• łowiectwo
• gwara myśliwska

Bibliografia

• Ignacy Stachowiak, Wycena trofeów łowieckich, Warszawa: Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego, 1985
• Trofea myśliwskie. Łowiecki – Dziennik myśliwych. [dostęp 2008-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 października 2007)].
• Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie. (Dz.U. z 2023 r. poz. 1082)
• Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 19 maja 2005 r. w sprawie sposobu wyceny oraz ewidencji trofeów łowieckich (Dz.U. z 2005 r. nr 96, poz. 820)