Tropical Rainfall Measuring Mission

satelita naukowy

TRMM (ang. Tropical Rainfall Measuring Mission, tj. misja pomiaru deszczów tropikalnych) – amerykańsko-japoński satelita naukowy; pierwszy w historii satelita poświęcony wyłącznie badaniom opadów deszczów i bilansu energetycznego Ziemi. Strona amerykańska zapewniła statek i jego cztery instrumenty, japońska – wystrzelenie satelity i pozostały sprzęt naukowy. Koszt misji wyniósł około 650 mln USD.

Tropical Rainfall Measuring Mission (TRMM)
Ilustracja
Indeks COSPAR

1997-074A

Indeks NORAD

S25063

Państwo

 Stany Zjednoczone
 Japonia

Zaangażowani

NASA
NASDA

Rakieta nośna

H-II

Miejsce startu

Centrum Lotów Kosmicznych Tanegashima, Japonia

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

366 km

Apogeum

381 km

Okres obiegu

92,0 min

Nachylenie

35,0°

Czas trwania
Początek misji

27 listopada 1997 21:27 UTC

Koniec misji

8 kwietnia 2015

Powrót do atmosfery

15 czerwca 2015

Wymiary
Masa całkowita

3524 (w tym 890 kg paliwa) kg

Misja pierwotnie planowana na trzy lata, wobec wielu sukcesów naukowych i swojej unikalności, została przedłużona. Instrumenty satelity wyłączono dopiero 8 kwietnia 2015, zaś 15 czerwca tego samego roku satelita wszedł w atmosferę nad południowym Oceanem Indyjskim i spłonął[1].

Budowa edytuj

Statek został zbudowany przez Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda. Dwa panele ogniw słonecznych zapewniały 1100 W energii elektrycznej.

Dane przekazywane były na Ziemię w paśmie S poprzez sieć TDRSS. Stabilizowany trójosiowo za pomocą 12 silniczków na hydrazynę.

Instrumenty naukowe edytuj

  • TRMM Microwave Imager, TMI – zobrazowanie w mikrofalach
TMI to 9 kanałowy pasywny radiometr pracujący w mikrofalach, podobny do przyrządu SSM/I na satelitach pogodowych DMSP. W porównaniu do poprzednich instrumentów tego typu, posiadał kanał pracujący na częstotliwości 10 GHz, na którym siła sygnału była liniowo skorelowana z tempem opadów. Kanały pracy TMI:
    • dwa kanały 10,65 GHz o szerokości 100 MHz, z polaryzacją pionową i poziomą, do pomiaru silnych opadów nad oceanami
    • dwa kanały 19,35 GHz o szerokości 500 MHz, z polaryzacją poziomą, do pomiaru silnych opadów nad oceanami
    • pojedynczy kanał 21,30 GHz o szerokości 500 MHz, z polaryzacja poziomą, do pomiaru całkowitej ilości pary wodnej nad lądami i morzami
    • dwa kanały 37,0 GHz o szerokości 2 GHz, z polaryzacją pionową i poziomą, do pomiarów słabych deszczy nad lądami i morzami
    • dwa kanały 85,5 GHz o szerokości 3 GHz, z polaryzacją pionową i poziomą, do pomiarów bardzo słabych deszczy nad lądami i morzami
  • Visible and Infrared Scanner, VIRS – skaner podczerwieni i światła widzialnego
Pięciokanałowy skanujący radiometr podobny do przyrządu AVHRR na satelitach NOAA. Posiadał dwa kanały podczerwone do pomiaru temperatury lądów i mórz, oraz wilgotności powietrza. Kanały robocze VIRS:
    • 0,63 μm o szerokości 0,10 μm do dziennej obserwacji pokrywy chmur
    • 1,61 μm o szer. 0,06 μm do dziennej dyskryminacji woda/lód
    • 3,75 μm o szer. 0,38 μm do całodobowego pomiaru pary wodnej
    • 10,80 μm o szer. 1 μm do całodobowego pomiaru temperatur chmur
    • 12,0 μm o szer. 1 μm do całodobowego pomiaru pary wodnej
Kanały 4 i 5 służyły również do obliczania temperatury powierzchni. Przyrząd miał rozdzielczość 2 km w nadirze; szerokość pasma obserwacji 720 km; pole widzenia 5,72 mradianów
  • Lightning Imaging Sensor, LIS – czujnik obrazowania piorunów
Przyrząd optyczny służący do globalnego pomiaru ilości piorunów i jej korelacji z opadami deszczów. LIS wykrywał zarówno błyskawice wewnątrz chmur, jak i między chmurami a powierzchnią Ziemi. Układ optyczny składał się z szerokokątnego obiektywu i wąskozakresowych filtrów skupiających obraz na małym elemencie CCD. Do pomiaru błyskawic używał czterech metod. Przyrząd miał rozdzielczość ok. 3,8×3,8 km w nadirze
  • Precipitation Radar, PR – radar opadów atmosferycznych
Instrument służył do wykonywania trójwymiarowych i wysokościowych profili opadów atmosferycznych i uzyskiwania z nich informacji o cieple utajonym. Radar pracował na częstotliwości 14 GHz; miał rozdzielczość 250 m i pole widzenia 5 km w nadirze. PR mógł wykryć opad deszczu o intensywności od 0,5 mm/h
  • Clouds and the Earth's Radiant Energy System, CERES – układ chmur i energii promienistej Ziemi
CERES służył do pomiaru strumienia energii promienistej w górnych warstwach atmosfery. Służył do określania własności chmur, ich wysokości, grubości i wielkości cząstek składowych. Pracował w zakresach:
    • 0,3 - 50 μm, z dokładnością 0,5%
    • 0,3 - 5 μm, z dokładnością 1,0%
    • 8 - 12 μm, z dokładnością 0,3%
CERES zapewniał rozdzielczość 10 km w nadirze. Instrument podobny do ERBE na satelitach ERBS i NOAA

Przypisy edytuj

  1. Strona satelity TRMM. Goddard Space Flight Center, NASA. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj