Trzebiński – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Herb Trzebiński
Herb według oryginalnego dokumentu nobilitacyjnego
Herb według Siebmachera
Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Herb Trzebiński (wariant II) w ostatnim rzędzie, 5 kolumnie.

Opis herbu edytuj

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym tarcza czerwona, obarczona krokwią srebrną.

Klejnot: pięć piór strusich, dwa srebrne między czerwonymi.

Labry czerwone, podbite srebrem.

Opis ten pochodzi bezpośrednio z dokumentu nobilitacyjnego[2]. W herbarzu Siebmachera można znaleźć wariant herbu z polem czerwonym, bez tarczy wewnętrznej z krokwią luzem i łękawicą w klejnocie. Wariant ten jest wymieniany przez Stanisława Teodora Chrząńskiego jako odmiana Abdanka.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Nadany Janowi Schilkrowi - Trzebińskiemu 18 marca 1595[2].

Herbowni edytuj

Ponieważ herb Trzebiński był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Szylchra-Trzebiński.

Przypisy edytuj

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. a b Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 299. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia edytuj

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne edytuj