Tunel Wisłostrady

tunel drogowy w Warszawie

Tunel Wisłostradytunel w Warszawie na lewym brzegu Wisły, na Powiślu, znajdujący się pod mostem Świętokrzyskim. Tunelem przebiega odcinek Wisłostrady o długości ok. 900 m. W latach 2003–2016 był najdłuższym drogowym tunelem w Polsce[1].

Tunel Wisłostrady
Ilustracja
Tunel Wisłostrady, wlot do tunelu od strony południowej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Oficjalna nazwa

Tunel Wisłostrady

Rodzaj

drogowy

Długość

ok. 900 m

Liczba tub

2

Liczba portali

4

Data otwarcia

sierpień 2003

Budowa
Data budowy

kwiecień 2001–2002

Koszty budowy

ok. 210 mln zł

Zarządzanie
Płatny

nie

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tunel Wisłostrady”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Tunel Wisłostrady”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tunel Wisłostrady”
Ziemia52°14′26″N 21°01′52″E/52,240556 21,031111

Budowa edytuj

Tunel powstał w związku z budową mostu Świętokrzyskiego. Jezdnia mostu została zaprojektowana tuż nad poziomem jezdni Wisłostrady, wskutek czego przejazd wzdłuż Wisły trzeba było umieścić w tunelu.

Budowę tunelu rozpoczęto w kwietniu 2001 roku, zakończono zaś w następnym roku, jednak przez niemal rok był on nieużywany ze względu na niespełnianie wymogów bezpieczeństwa i kilkakrotne odkładanie terminu otwarcia. Wielokrotnie krytykowano za jego budowę władze miasta, uważając go za niepotrzebny wydatek. Budowa tunelu kosztowała ok. 210 mln zł[2] – o ok. 30 mln zł więcej niż planowano.

Na czas budowy tunelu wybudowano specjalną jezdnię na nabrzeżu Wisły, popularną wśród dla rolkarzy, rowerzystów i spacerowiczów. Po oddaniu do użytku tunelu, jezdnia ta została zamknięta dla ruchu samochodowego, jednakże w wypadku awarii lub kolizji w tunelu, miała służyć jako jego objazd. Stało się tak w sierpniu 2012 roku, kiedy awaria podczas budowy II linii warszawskiego metra wymusiła zamknięcie tunelu[3]. Nad tunelem powstał duży skwer, ze ścieżkami rowerowymi i alejkami.

Otwarcie tunelu nastąpiło w sierpniu 2003 roku. W sierpniu 2012 roku tunel został zamknięty dla ruchu ze względu na wypłukanie ziemi pod tunelem. Awaria nastąpiła w trakcie budowy stacji metra Centrum Nauki Kopernik. Ruch samochodowy prowadzony był objazdami bulwarami wiślanymi oraz Wybrzeżem Kościuszkowskim. Ratusz planował ponowne otwarcie tunelu do końca 2012 roku[4][5]. Ponowne otwarcie nastąpiło 23 czerwca 2013[6].

Konstrukcja edytuj

Dwunawowy tunel drogowy, po trzy pasy ruchu w każdą stronę. W kierunku południowym tunel ma 930 m, zaś w kierunku północnym 889 m. Tunel wyposażony jest w systemy szybkiego oddymiania i wentylacji, oraz specjalne urządzenia zapewniające łączność odpowiednim służbom podczas akcji ratowniczych. W każdym z tuneli mniej więcej w połowie znajduje się przystanek autobusowy.

Strop tunelu lekko opada na obie strony, dzięki czemu woda nie zatrzymuje się na nim, tylko spływa grawitacyjnie na boki i wsiąka w grunt. Trzy grube i głębokie ściany szczelinowe, na których opiera się tunel, w dolnych partiach mają "zęby", otwory, umożliwiające swobodny spływ wody pod tunelem od strony skarpy do Wisły[7][8].

Nad częścią tunelu, na ogromnych, pustych w środku skrzyniach fundamentowych, zbudowano Centrum Nauki Kopernik. Podczas budowy centrum w 2008 część tunelu Wisłostrady odkopano, a wzdłuż niego od strony ul. Wybrzeże Kościuszkowskie zbudowano dodatkowy tunel techniczny na instalacje elektryczne i wodno-kanalizacyjne[8].

Galeria edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj