U-53 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939 i został zatopiony w 1940.

U-53
ilustracja
Historia
Stocznia

Germania

Położenie stępki

13 marca 1938

Wodowanie

6 maja 1939

 Kriegsmarine
Wejście do służby

24 czerwca 1939

Zatopiony

24 lutego 1940

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 753 t
w zanurzeniu 857 t

Długość

66,5 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,8 w.
w zanurzeniu 8 w.

Zasięg

na powierzchni 9700 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 70 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

44

Historia edytuj

Podczas wojny odbył 3 patrole bojowe, spędzając w morzu 96 dni. Zatopił 7 statków o łącznej pojemności 27.316 BRT (z czego aż 5 należących do państw neutralnych) i uszkodził jeden (8.022 BRT).

Na trzecim patrolu, w dniach 11-14 lutego 1940 zatopił na zachód od Szkocji cztery neutralne statki: dwa szwedzkie, norweski i duński, oraz uszkodził brytyjski zbiornikowiec „Imperial Transport”, który jednak dotarł do portu[1]. W drugiej połowie lutego atakował konwój wraz z U-50, lecz torpeda wystrzelona do francuskiego zbiornikowca nie doszła do celu, wybuchając przedwcześnie[1]. U-53 zatopił natomiast następnie omyłkowo neutralny statek „Banderas” należący do przyjaznej Hiszpanii, płynący w zaciemnieniu, co wywołało zadrażnienia w stosunkach niemiecko-hiszpańskich[1].

Zatopiony podczas trzeciego patrolu na Morzu Północnym przez brytyjski niszczyciel HMS „Gurkha” w rejonie Wysp Owczych, na pozycji 60°32′00″N 6°14′00″W/60,533333 -6,233333[2]. „Gurkha” zlokalizował okręt na powierzchni wkrótce po północy 24 lutego 1940 i próbował go staranować, lecz U-Boot zszedł pod wodę[1]. Niszczyciel następnie przeszedł nad nim trzykrotnie, zrzucając 13 bomb głębinowych, które odniosły skutek i U-Boot zatonął nie wynurzając się[1]. Zginęła cała załoga – 42 oficerów i marynarzy.

Przebieg służby edytuj

  • 24.06.1939 – 31.08.1939 – 7. Flotylla U-Bootów Wegener w Kilonii (szkolenie)
  • 01.09.1939 – 23.02.1940 – 7. Flotylla U-Bootów w Kilonii (okręt bojowy)
  • 24.02.1940 – zatopiony

Lista zatopionych i uszkodzonych jednostek[3]:

Data Nazwa Państwo Pojemność BRT Patrol
15, 09. 1939 Cheyenne   Wielka Brytania 8825 I
17. 09. 1939 Kafiristan   Wielka Brytania 5193 I
11. 02. 1940 Imperial Transport (uszkodzenie)   Wielka Brytania 8022 III
11. 02. 1940 Snestad   Norwegia (neutr.) 4114 III
12. 02. 1940 Dalarö   Szwecja (neutr.) 3927 III
13. 02. 1940 Norna   Szwecja (neutr.) 1022 III
14. 02. 1940 Martin Goldschmidt   Dania (neutr.) 2095 III
18. 02. 1940 Banderas   Hiszpania (neutr.) 2140 III

Dowódcy:
24.06.1939 – ??.08.1939 – Oblt. Dietrich Knorr
??.08.1939 – ??.01.1940 – Kptlt. Ernst-Günther Heinicke
??.12.1939 – ??.01.1940 – Oblt. Heinrich Schonder
??.01.1940 – 14.01.1940 – Kptlt. Ernst-Günther Heinicke
15.01.1940 – 24.02.1940 – KrvKpt. Harald Grosse†

Oblt. – Oberleutnant zur See (porucznik marynarki), Kptlt. – Kapitanleutnant (kapitan marynarki), KrvKpt. – Korvettenkapitan (komandor podporucznik)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Clay 1998 ↓, s. 166-167.
  2. Patjanin 2012 ↓, s. 65.
  3. Na podstawie Ships hit by U-53 w serwisie Uboat.net [dostęp 7-5-2010]

Bibliografia edytuj

  • www.uboat.net: U-53. [dostęp 2008-10-28]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.net: U-53. [dostęp 2008-10-28]. (ang.).
  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
  • Siergiej Patjanin: Superesmincy Churchilla. Samyje bojewyje korabli Korolewskogo fłota [Superniszczyciele Churchilla. Najbardziej bojowe okręty Royal Navy]. Moskwa: Jauza / Eksmo, 2012. ISBN 978-5-699-60471-5. (ros.).