Uyddym Raad
Uyddym Raad (amh. ወደም አራድ, znany też jako Uyddym Aryd, lub Uydma Aryd[1], zm. 1314) – cesarz Etiopii w latach 1299–1314. Pochodził z dynastii salomońskiej. Według brytyjskiego antropologa George’a Wynna Breretona Huntingforda osada Tegulet stała się pierwszą stolicą Etiopii i miało się to stać w czasie panowania Uyddyma Raada[2].
| Cesarz Etiopii | |
| Okres |
od 1299 |
|---|---|
| Poprzednik |
Synowie Jagbyy Tsyjona: Żan Asseggyd, lub Bahyr Asseggyd (w zależności od tradycji) |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci |
1314 |
| Przyczyna śmierci |
naturalna |
| Ojciec |
Tesfa Ijesus (znany też jako Jykuno Amlak) |
| Rodzeństwo | |
| Dzieci |
najprawdopodobniej Amde Tsyjon II |
Wojna z muzułmanami edytuj
W pierwszym roku rządów Uyddyma Raada, szejk Abu-Abdullah zgromadził dużą liczbę wojska i ogłosił dżihad przeciwko Etiopii. W odpowiedzi cesarz wysłał szpiegów do obozu Abu-Abdullaha, którzy przekonli większość zwolenników szejka do ucieczki. Bez wystarczającej liczby żołnierzy, Abu-Abdullah był zmuszony do zawarcia porozumienia z Uyddymem Raadem w zamian za dostarczenie „im [czyli muzułmanom] wszystkiego, czego będą potrzebować dopóty, dopóki nie będą usatysfakcjonowani”. Etiopski historyk Taddesse Tamrat wysunął hipotezę, że pod tym zdaniem kryło się pozwolenie na osiedlenie się muzułmanów na terenie cesarstwa. Według Tamrata na pograniczu prowincji Szeua znajduje się miejscowość znana jako „Abdalla”, która mogła być przez nich zasiedlona[3].
Poselstwo wysłane do Europy edytuj
W 1306 Uyddym Raad wysłał trzydziestu posłów do Europy w poszukiwaniu „króla Hiszpanów”. Prawdopodobnie chodziło o Kastylię i Aragonię. Być może cesarz usłyszał o sukcesach Hiszpanów przeciwko państwu Al-Andalus na Półwyspie Iberyjskim i chciał zawrzeć z tamtejszymi chrześcijanami pakt obronny przeciwko muzułmanom, czyli ich wspólnemu wrogowi. Nie wiadomo czy poselstwo etiopskie osiągnęło swój cel, ale na pewno dotarło do Rzymu, a następnie do Awinionu. Opóźnieni w drodze powrotnej posłowie, spędzili czas w Genui, gdzie odbyli rozmowę z geografem Giovannim da Carignano. Relacja Carignano została umieszczona przez Jakuba Filipa Foresti da Bergamo w jego Supplementum Chronicarum. Jest to pierwszy tekst w historii, łączący legendarnego, chrześcijańskiego władcę Księdza Jana z Etiopią[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Andrzej Bartnicki, Joanna Mantel-Niećko: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, s. 51, oraz tablica ze spisem władców.
- ↑ G.W.B. Huntingford: The Historical Geography of Ethiopia. Londyn: The British Academy, The British Academy, s. 78.
- ↑ Taddesse Tamrat: Church and State in Ethiopia. Oxford: Clarendon Press, 1972, s. 131.
- ↑ Robert Silverberg: The Realm of Prester John. Athens: Ohio University Press, 1972, s. 164–165.
Bibliografia edytuj
- Taddesse Tamrat, Church and State in Ethiopia (Oxford: Clarendon Press, 1972).
- Silverberg Robert, The Realm of Prester John (Athens: Ohio University Press, 1972).
- G.W.B. Huntingford, The Historical Geography of Ethiopia (London: The British Academy, 1989).
- Andrzej Bartnicki, Joanna Mantel-Niećko, Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971.