Vought OS2U Kingfisher
Vought OS2U Kingfisher (ang. zimorodek) – wodnosamolot rozpoznawczy (OS – „Observation-Scout”, „obserwacyjno-zwiadowczy”) produkcji amerykańskiej, używany w czasie II wojny światowej.
_off_Truk_on_18_February_1944_(80-G-218123).jpg) Vought OS2U Kingfisher (1944) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
wodnosamolot rozpoznawczy, obserwacyjny i łącznikowy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu |
lipiec 1938 |
| Lata produkcji |
1940–1945 |
| Wycofanie ze służby |
1959 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 gwiazdowy silnik tłokowy Pratt & Whitney R-985-AN2 Wasp Junior |
| Moc |
457 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,97 m |
| Długość |
10,25 m |
| Masa | |
| Startowa |
2722 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
264 km/h |
| Zasięg |
1858 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm; zaczepy dla 295 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| USA, Wielka Brytania, ZSRR, Chile, Urugwaj | |
Był to niewielki samolot o przeciętnych osiągach, głównie z powodu lekkiego silnika o niskiej mocy. Pod samolotem zamontowany był jeden duży centralny pływak i dwa mniejsze pod skrzydłami, budowany był także w konfiguracji lądowej ze stałym podwoziem. Używany był głównie jako samolot obserwacyjny startujący z katapult na pancernikach i krążownikach.
Kingfisher był używany również do zwalczania okrętów podwodnych i jako samolot ratowniczy. Z powodu niewielkiego udźwigu jego przydatność do tych zadań była jednak bardzo ograniczona – znany jest incydent z 1942, gdy załoga OS2U uratowała trzech członków załogi samolotu B-17, który został zmuszony do wodowania na Pacyfiku. Ciężar dodatkowych trzech osób spowodował, że samolot nie mógł się oderwać od powierzchni wody i był zmuszony „dokołować” do najbliższego lądu oddalonego o 60 km.
Linki zewnętrzne edytuj
