WZT-4

WZT-4
	Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Zakłady Mechaniczne Bumar-Łabędy S.A.
Typ pojazdu	wóz zabezpieczenia technicznego
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4
	Historia
Produkcja	2008-2010
	Dane techniczne
Silnik	12-cylindrowy wysokoprężny PZL Wola S-1000R; o mocy 1000 KM (736 kW)
Transmisja	mechaniczna
Poj. zb. paliwa	1520 L (wraz z beczkami)
Długość	850 cm
Szerokość	360 cm
Wysokość	217 cm
Prześwit	39,5 cm
Masa	bojowa: 45 t
	Osiągi
Prędkość	65 km/h; w terenie: 40-50 km/h
Zasięg pojazdu	420-600
	Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	do 1,8 m; bez przygotowania: do 1,2 m
Rowy (szer.)	do 2,6-2,8 m
Ściany (wys.)	do 0,7 m
Kąt podjazdu	do 30
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	WKM M2 kalibru 12,7x99 mm
	Wyposażenie
	12 wyrzutni granatów dymnych Dezamet 902A
	Użytkownicy
	Malezja

WZT-4 – wóz zabezpieczenia technicznego, produkcji polskiej, bazujący na podwoziu czołgu PT-91M i kadłubie MID.

Historia edytuj

WZT-4 jest projektem zakładów OBRUM i ZM Bumar Łabędy, który został zaprojektowany na potrzeby kontraktu sprzedaży czołgów PT-91M do Malezji. W lipcu 2008 roku oddano do produkcji pojazd, który zunifikowano z zamówionymi przez Malezję czołgami typu PT-91M, poprzez użycie tych samych podzespołów jak w PT-91M: układ napędowy PowerPack z silnikiem PZL Wola S-1000R o mocy 1000 KM i automatyczną przekładnią SESM Renk ESM-350M oraz użycie kadłuba MID, który zapewnia również lepsze warunki pracy załogi.

Konstrukcja edytuj

Wnętrze wozu dzieli się na trzy przedziały: załogi w przedniej części, w środkowej transportowy i napędowy z tyłu wozu. Przedział transportowy może służyć do przewożenia większych urządzeń niezbędnych do wykonywania prac inżynieryjnych lub do transportu rannych - do 3 osób na noszach w pozycji leżącej. Całość jest klimatyzowana.

WZT-4 jest ulepszoną wersją WZT-3 poprzez zastosowanie nowocześniejszych rozwiązań konstrukcyjnych:

zastosowano silnik o mocy 1000 KM
przekładnia automatyczna z wolantem
układ napędowy PowerPack
klimatyzacja
agregat prądotwórczy
system nawigacji
system zarządzania polem walki
dwie radiostacje
telefon wewnętrzny
żuraw o udźwigu do 20 t umieszczony po przeciwnej stronie do wylotu spalin (ułatwia to warunki pracy),
bębnowa hydrauliczna wciągarka o uciągu 30–90 t przy użyciu bloczków.

Uzbrojenie to przeciwlotniczy karabin maszynowy kal. 12,7 mm NATO, przyrządy obserwacyjne dzienne i nocne, zespół urządzeń ochrony przed bronią masowego rażenia, wyrzutnie granatów zadymiających oraz termiczną aparaturę zadymiającą do stawiania zasłon dymnych, urządzenie przeciwpożarowe wewnątrz wozu, urządzenie ułatwiające poruszanie się w wodzie, urządzenie holownicze, wciągarkę pomocniczą, oraz spychacz. W chwili rozpoczęcia produkcji WZT-4 należał do najnowocześniejszych pojazdów tego typu na świecie.

W każdym wozie znajduje się komplet części zamiennych i narzędzi, spawarka elektryczna, palnik acetylenowo-tlenowy do cięcia i spawania, przetwornica napięcia oraz wyposażenie do ewakuacji medycznej rannych.

Napęd to sześć par podwójnych kół jezdnych, przednich kół napinających i tylnych napędowych.

Użytkownicy edytuj

Malezja: Wojska Lądowe Sił Zbrojnych Królestwa Malezji – 6 szt.^[1]

Zobacz też edytuj

PMC-90 – most
PZA Loara – zestaw przeciwlotniczy
WZT-3 – wóz zabezpieczenia technicznego

Przypisy edytuj

↑ Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24.

Bibliografia edytuj

Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24.

Linki zewnętrzne edytuj

Bumar, biuletyn informacyjny WZT-4

[nwt-1] Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24.

[1]