Waksmundzki Potok

Waksmundzki Potok
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Lokalizacja	Brzegi, Bukowina Tatrzańska
	Potok
Długość	6,5 km
Spadek	ok. 1/6,5 m
	Źródło
Miejsce	Dolina Waksmundzka
Wysokość	1975 m
Współrzędne	49°13′53″N 20°03′10″E/49,231389 20,052778
	Ujście
Recypient	Białka
Wysokość	987 m
Współrzędne	49°15′03,2″N 20°05′55,3″E/49,250900 20,098690
	Położenie na mapie Tatr źródło ujście
	Położenie na mapie Karpat źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Waksmundzki Potok – potok w południowej Polsce, dopływ Białki^[1].

Lokalizacja i charakterystyka edytuj

Osobny artykuł: Potoki tatrzańskie.

Płynie Doliną Waksmundzką w Tatrach. Trudno jest jednoznacznie określić jego początek, wypływa bowiem z rumoszu skalnego w postaci tzw. źródeł wędrujących. Według różnych badań znajdują się one na wysokości 1950 m lub 1865 m. Na odcinku około 2 km od źródeł potok płynie ze zmiennym spadkiem wynoszącym od 10% do 40%, a jego wyżłobione w skale koryto w wielu miejscach zawalone jest rumoszem skalnym. Ilość wody jest w nim niewielka. Istnieje kilka niewielkich dopływów, ale tylko okresowych, ich woda ginie bowiem w stożkach napływowych. Na wysokości około 1460 m w korycie potoku jest próg skalny o wysokości kilkunastu metrów. Poniżej progu szerokość koryta zwiększa się do 3 m, zwiększa się także ilość przepływającej wody, gdyż wzdłuż koryta na wysokości od 1340 do 1275 m pojawiają się przykorytowe źródła wypływające z moren. Mają łączną wydajność około 21 l/s. Poniżej wysokości 1190 m ilość wody w potoku maleje, a w czasie suchej pory nawet przepływ całkowicie zanika. Dzieje się to z powodu występujących w korycie ponorów. Woda pojawia się powtórnie na wysokości 1073 m, wybija tutaj bowiem silne źródło o wydajności około 50-100 l/s. Jest to jednak źródło okresowe. Około 200-300 m przed ujściem do Białki woda w potoku zanika całkowicie w potężnym stożku napływowym. Na powierzchni pojawia się tylko w czasie wysokich stanów wód. Potok tworzy wówczas trzy koryta uchodzące do Białki jako jej lewy dopływ^[2]. Następuje to na wysokości 987 m, około 500 m na południe za Palenicą Białczańską. Koryto Waksmundzkiego Potoku przecina tutaj szosa do Morskiego Oka^[3].

Długość potoku wynosi 6,6 km, a średni spadek 14,6%. Zlewnia ma powierzchnię 5,35 km². Poniżej Równicy Waksmundzkiej potok tworzy progi i wodospady^[2].

Przypisy edytuj

↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 304, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ ^a ^b KrystynaK. Wit-Jóźwik KrystynaK., Hydrografia Tatr Wysokich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Wysokie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960 .
↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .

[hyd-1] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 304, ISBN 83-239-9607-5 .

[pan-2] KrystynaK. Wit-Jóźwik KrystynaK., Hydrografia Tatr Wysokich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Wysokie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960 .

[wit-3] Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .

[1]

[2]

[3]