Waldemar Dąbrowski
Waldemar Piotr Dąbrowski (ur. 23 sierpnia 1951 w Radzyminie[1]) – polski animator kultury i polityk, w latach 2002–2005 minister kultury, dyrektor Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie w latach 1998–2002 i ponownie od 2008.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Waldemar Piotr Dąbrowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 sierpnia 1951 |
| Minister kultury | |
| Okres |
od 6 lipca 2002 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
          
| |
Życiorys edytuj
Ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Był stypendystą British Council, Instytutu Goethego oraz Departamentu Stanu USA. Ukończył również Executive Programme for Leaders in Development na Uniwersytecie Harvarda.
W latach 1973–1978 był założycielem i dyrektorem klubu Riviera-Remont. Od 1979 do 1981 zajmował stanowisko wicedyrektora Wydziału Kultury w Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy. W 1982 (wraz z Jerzym Grzegorzewskim) objął kierownictwo Centrum Sztuki Studio w tym mieście. Zajmował się promowaniem artystów polskiego teatru, muzyki i plastyki. Jako producent przyczynił się do powstania ponad siedemdziesięciu spektakli Teatru Studio.
W latach 1988–1990 zasiadał w Stołecznej Radzie Narodowej[2][3]. W latach 1990–1994 zajmował stanowiska podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz przewodniczącego Komitetu Kinematografii. Zainicjował wówczas Festiwal Gwiazd w Międzyzdrojach. Następnie do 1998 stał na czele zarządu Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych.
W okresie od września 1998 do lipca 2002 pełnił funkcję dyrektora Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie (wraz z Jackiem Kaspszykiem). Był wówczas m.in. pomysłodawcą umieszczenia na frontonie budynku teatru monumentalnej rzeźby Kwadrygi Apollina (2002)[4]. Został także prezesem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i honorowym prezesem Polskiego Związku Golfa. Zasiadał w radzie nadzorczej TUiR „Warta”[5].
6 lipca 2002 objął stanowisko ministra kultury w rządzie Leszka Millera, a od 2 maja 2004 do 31 października 2005 sprawował ten urząd w rządach Marka Belki. W okresie pełnienia tej funkcji doszło do uchwalenia nowej ustawy o kinematografii ustanawiającej Polski Instytut Sztuki Filmowej. W związku z planowanym Rokiem Chopinowskim zainicjował program Chopin 2010, przeorganizował Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, który przejął odpowiedzialność za nowo powstające Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie oraz jego oddział w Żelazowej Woli. Powołał również Instytut Teatralny i Instytut Książki, którego zadaniem stało się popularyzowanie polskich książek i ich autorów czy prezentacja literatury polskiej za granicą[6].
1 października 2008 został ponownie dyrektorem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Z jego inicjatywy 29 kwietnia 2009 minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski wyodrębnił balet w strukturze teatru jako oddzielny pion artystyczny i podniósł go do rangi Polskiego Baletu Narodowego pod dyrekcją Krzysztofa Pastora[7]. W listopadzie 2010 został wybrany w Monachium w skład zarządu OPERA EUROPA, forum zrzeszającego profesjonalne europejskie teatry operowe[6]. Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi w 2010[8]. W tym samym roku minister Bogdan Zdrojewski powierzył mu obowiązki dyrektora Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, które pełnił do 2011. W 2012 objął także stanowisko pełnomocnika ministra kultury i dziedzictwa narodowego do spraw Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie[6]. W latach 2013–2018 był członkiem Rady Muzeum przy tej placówce[9]. Wchodził też w skład Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie[10]. W 2017 został mianowany pełnomocnikiem ds. organizacji obchodów Roku Stanisława Moniuszki[11], ustanowionego na 2019 uchwałą Sejmu RP[12].
Życie prywatne edytuj
Jest wdowcem. Jego żoną była artystka plastyk Marzena Talar-Dąbrowska (1956–2019). Ojciec Marty, która została aktorką[13].
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
- Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2015)[14]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2014)[15][16]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[17]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011)[18]
- Odznaka Zasłużony dla Warszawy[6]
- Order Księcia Jarosława Mądrego III stopnia (2004, Ukraina)[19]
- Rycerz Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (2004, Wielka Brytania)[20]
- Order Przyjaźni (2014, Rosja)[21]
- Order Narodowy Legii Honorowej (Francja)[6]
- Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)[6]
- Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN (Niemcy)[6]
- Nagrody i wyróżnienia
- Doktorat honoris causa Keimyung University (Korea Południowa, 2009)[6]
- Specjalny Feliks Warszawski „za rozwój nowoczesnej sceny operowej” (2010)[22]
- Nagrody Mediów Niptel 2010 (2010)[23]
- Specjalna Perła Honorowa za całokształt dokonań na rzecz promocji polskiej gospodarki i kultury (2013)[24]
- Gustaw, nagroda Związku Artystów Scen Polskich (2016)[25]
- Tytuły honorowego obywatela Pacanowa (2004)[26], Międzyzdrojów (2004)[27] i województwa opolskiego (2006)[28]
- Medal Uznania Fundacji Kościuszkowskiej (2023)[29]
Przypisy edytuj
- ↑ Waldemar Dąbrowski: Skuteczny facet od kultury. newsweek.pl, 7 lipca 2012. [dostęp 2017-10-04].
- ↑ Kandydaci na radnych do Stołecznej Rady Narodowej, „Warszawski Magazyn Wyborczy” (dodatek do „Życia Warszawy”) nr 141 z 18–19 czerwca 1988, s. 12.
- ↑ Wyniki wyborów do Rady Narodowej m.st. Warszawy, „Życie Warszawy” nr 150 z 29 czerwca 1988, s. 8.
- ↑ Teatr Wielki – Kwadryga zamontowana. money.pl, 1 maja 2002. [dostęp 2017-10-04].
- ↑ WARTA SA: wybór członków RN. bankier.pl, 13 czerwca 2002. [dostęp 2023-02-06].
- ↑ a b c d e f g h Waldemar Dąbrowski. teatrwielki.pl. [dostęp 2023-06-29].
- ↑ Historia Polskiego Baletu Narodowego. teatrwielki.pl. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Rada muzeum. Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. [dostęp 2021-06-01].
- ↑ Spotkanie Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie MKiDN. mkidn.gov.pl, 15 stycznia 2015. [dostęp 2024-01-13].
- ↑ Waldemar Dąbrowski pełnomocnikiem ds. organizacji obchodów 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki. mkidn.gov.pl, 31 października 2017. [dostęp 2018-08-04].
- ↑ Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 lipca 2018 r. w sprawie ustanowienia roku 2019 Rokiem Stanisława Moniuszki (M.P. z 2018 r. poz. 731).
- ↑ „Tygodnik Rewia” nr 38 z 21 września 2016, s. 8.
- ↑ Wolność gospodarczą warto zaprzęgać w działanie dla kultury. prezydent.pl, 26 czerwca 2015. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 923).
- ↑ 59 odznaczonych za zasługi dla wolności. prezydent.pl, 5 czerwca 2014. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Ordery dla przedstawicieli rządów okresu transformacji. prezydent.pl, 3 czerwca 2011. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Warszawa. Gloria Artis dla Waldemara Dąbrowskiego. e-teatr.pl, 3 marca 2011. [dostęp 2011-07-03].
- ↑ Указ Президента України № 1302/2004 «Про відзначення державними нагородами України громадян Республіки Польща». president.gov.ua, 22 października 2004. [dostęp 2018-08-05]. (ukr.).
- ↑ Honorary knighthoods awarded 1997–2006. parlament.uk. s. 10. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 14 мая 2014 года № 335 «О награждении орденом Дружбы иностранных граждан». pravo.gov.ru, 15 maja 2014. [dostęp 2019-03-02]. (ros.).
- ↑ Warszawa. Wręczono Feliksy Warszawskie. e-teatr.pl, 26 października 2010. [dostęp 2011-02-18].
- ↑ Waldemar Dąbrowski laureatem Nagrody Mediów Niptel. 10 września 2010. [dostęp 2018-08-04].
- ↑ Laureaci z poprzednich edycji. polishmarket.com.pl. [dostęp 2015-12-07].
- ↑ Warszawa. Waldemar Dąbrowski z Nagrodą Gustawa. e-teatr.pl, 21 grudnia 2016. [dostęp 2018-08-04].
- ↑ Pacanów dla ministra kultury. wyborcza.pl, 18 kwietnia 2004. [dostęp 2018-08-04].
- ↑ Międzyzdroje pożegnały gwiazdy. interia.pl, 5 lipca 2004. [dostęp 2018-08-04].
- ↑ Bogdan Hussakowski i Waldemar Dąbrowski honorowymi Opolanami – Tu jest Polska!. umwo.opole.pl, 16 października 2006. [dostęp 2018-08-05].
- ↑ Dyrektor TW-ON laureatem Medalu Uznania. PrestoPortal.pl, 23 kwietnia 2023. [dostęp 2023-06-29].
Bibliografia edytuj
- Rząd premiera Marka Belki. „Przegląd Rządowy”. Nr 5 (155), maj 2004. [dostęp 2018-08-05].
- Waldemar Dąbrowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-08].