Wielbłąd dwugarbny

Wielbłąd dwugarbny[3][a] (Camelus ferus) – gatunek ssaka z rodziny wielbłądowatych (Camelidae), występujący w stanie dzikim na stepach centralnej Azji (Mongolia i Chiny). Największa znana dzika populacja tych zwierząt – żyjąca na pustyni Gobi – liczy około 1000 osobników[potrzebny przypis].
Innym dwugarbnym gatunkiem wielbłąda jest udomowiony wielbłąd domowy (C. bactrianus).

Wielbłąd dwugarbny
Camelus ferus[1]
Przewalski, 1878
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Nadrząd

kopytne

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

Cetartiodactyla

Plemię

Camelini

Rodzaj

wielbłąd

Gatunek

wielbłąd dwugarbny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Wielbłądy są silnymi zwierzętami przystosowanymi do życia na piaszczystym terenie: mają grubą skórę na kolanach i szerokie kopyta; ich nozdrza mogą się otwierać i zamykać, chroniąc przed wdychaniem piasku. Grube futro pozwala zwierzęciu zachować temperaturę ciała podczas zimnych pustynnych nocy oraz izoluje przed upałem za dnia. Znane są także ze swojej gospodarki wodnej: zwierzę może jednorazowo wypić nawet 120 litrów wody, by przez następnych kilka dni nie pić w ogóle[potrzebny przypis].

Wielbłądy dwugarbne mają około 2 metrów w kłębie (razem z garbami) i ważą nawet ponad 800 kg. Samce są większe od samic. Są roślinożerne, ich zasadnicza dieta składa się z traw, liści i zbóż[potrzebny przypis].

Uwagi edytuj

  1. Nazwa „wielbłąd dwugarbny” dawniej była stosowana na określenie taksonu Camelus bactrianus[4][5] w którym populacje dzikie (ferus) i udomowione (bactrianus) były traktowane jako podgatunki[6]. W publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” zastosowano stary podział systematyczny, jednocześnie nadając nazwę „wielbłąd dwugarbny” podgatunkowi ferus (podgatunkowi bactrianus przydzielono nazwę „wielbłąd domowy”)[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Camelus ferus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Camelus ferus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 169. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 406, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  5. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 199. ISBN 83-01-14344-4.
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Camelus bactrianus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-12-15].