Wiesław Tarka
Wiesław Karol Tarka[1] (ur. 3 czerwca 1964 w Bydgoszczy) – polski germanista, urzędnik państwowy, dyplomata, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji (2005–2007), ambasador RP w Chorwacji (2008–2012) i Szwecji (2014–2018).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1964 |
|---|---|
| Podsekretarz stanu w MSWiA | |
| Okres |
od 15 listopada 2005 |
| Ambasador RP w Chorwacji | |
| Okres |
od 2008 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Szwecji | |
| Okres |
od 2014 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy. W 1988 ukończył studia na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego w zakresie filologii germańskiej. Pracował naukowo na tym wydziale jako asystent oraz jako lektor języka szwedzkiego w latach 1988–1991 i 1996–1997[2].
W czasie wyborów do Sejmu z 4 czerwca 1989 był wolontariuszem w Ogólnopolskim Biurze Wyborczym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, a w latach 1990–1991 był współpracownikiem Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego ds. zagranicznych.
W okresie 1991–1996 był zatrudniony w Ambasadzie RP w Sztokholmie jako II sekretarz. Od 1998 do 2002 ponownie pracował w tej placówce na stanowisku I sekretarza. W latach 2003–2005 pełnił funkcję kierownika Wydziału Promocji i Współpracy Zagranicznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego, a następnie zastępcy dyrektora Biura Kultury Urzędu m.st. Warszawy. Później przeszedł do Ministerstwa Spraw Zagranicznych na stanowisko naczelnika Wydziału Polityki Regionalnej w Departamencie Unii Europejskiej[3].
Od 15 listopada 2005 do 20 listopada 2007 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, nadzorującego Departament Unii Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej, Departament Polityki Migracyjnej, Urząd do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców oraz Władzę Wdrażającą Programy Europejskie, a także koordynującego współpracę z obwodem królewieckim i regionem Sankt Petersburga[4].
W 2008 objął funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Republice Chorwacji. Zakończył urzędowanie 31 lipca 2012. Postanowieniem z 4 listopada 2014 otrzymał nominację na ambasadora RP w Królestwie Szwecji[5]. Został odwołany z dniem 30 czerwca 2018[6]. Następnie został koordynatorem do spraw poznańskiego szczytu Bałkanów Zachodnich[7] i zastępcą dyrektora Departamentu Polityki Europejskiej MSZ[8]. W 2022 mianowany zastępcą ambasadora RP we Francji[9].
Biegle włada językami: angielskim, niemieckim, szwedzkim, chorwackim, francuskim i rosyjskim[2].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2012)[1][10]
- Order Księcia Branimira (Chorwacja, 2012)[11]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 listopada 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 274).
- ↑ a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 143/ [online], sejm.gov.pl, 27 sierpnia 2014 [dostęp 2019-06-02].
- ↑ Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 787/VI [online], sejm.gov.pl, 12 czerwca 2008 [dostęp 2018-12-09].
- ↑ Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji: Struktura, mswia.gov.pl [zarchiwizowane 2007-06-18].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 listopada 2014 r. nr 110-39-2014 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 77).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 marca 2018 r. nr 110.16.2018 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 432).
- ↑ Konsultacje z czarnogórskimi NGO, podgorica.msz.gov.pl, 26 lutego 2019 [zarchiwizowane 2019-03-06].
- ↑ Nadzwyczajny konkurs projektowy [online], Regionalna Izba Przemysłowo-Handlowa w Gliwicach, 1 kwietnia 2020 [dostęp 2020-12-12].
- ↑ Ambasada RP w Paryżu: Personel, gov.pl [zarchiwizowane 2022-07-04].
- ↑ Odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej [online], prezydent.pl, 16 listopada 2012 [dostęp 2018-12-09].
- ↑ Odluka o odlikovanju Redom kneza Branimira s ogrlicom Njegove Ekscelencije Wieslawa Tarke [online], narodne-novine.nn.hr, 28 września 2012 [dostęp 2019-03-05] (chorw.).
Bibliografia edytuj
- Poprzedni Ambasadorowie, zagrzeb.msz.gov.pl [zarchiwizowane 2016-03-04].