Wilk meksykański

podgatunek ssaka drapieżnego

Wilk meksykański[2] (Canis lupus baileyi) – podgatunek wilka szarego, drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae). Występuje w Ameryce Środkowej, krytycznie zagrożony, w 1990 reintrodukowany na południe Ameryki Północnej i do Meksyku, gdzie wyginął na wolności. Najmniejszy z amerykańskich wilków, waży ok. 30–55 kg. Barwa sierści zmienna, od czerwonawej po szarą, z czarną kryzą wzdłuż grzbietu i z dłuższymi włosami na karku. Dieta urozmaicona, od królików, poprzez gryzonie, muflony, aż do jeleniowatych.

Wilk meksykański
Canis lupus baileyi[1]
(Nelson & Goldman, 1929)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

psowate

Rodzaj

wilk

Gatunek

wilk szary

Podgatunek

wilk meksykański

Zasięg występowania
Mapa występowania

Wytworzył dwie wymarłe już formy populacyjne:

  • wilk teksaski (C. l. b. monstrabilis ) – wymarła forma wilka meksykańskiego, zamieszkiwał Teksas i północne części Meksyku.
  • wilk z gór Mongollon (C. l. b. mogollonensis) – wymarła forma geograficzna wilka meksykańskiego. Zwierzę zamieszkiwało centralną Arizonę i Nowy Meksyk. Ciemna, brązowawa sierść z białym miejscami.

Przypisy edytuj

  1. Canis lupus baileyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 148. ISBN 978-83-88147-15-9.