Wikipedia

Wilson Kipketer

lekkoatleta kenijski, reprezentant Danii

Wilson Kosgei Kipketer (ur. 12 grudnia 1972 w Kapsabet) – kenijski lekkoatleta reprezentujący od 1995 roku Danię, który specjalizował się w biegu na 800 metrów.

Wilson Kipketer
Ilustracja
Wilson Kipketer w 2010 roku
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1972
Kapchemoiywo↗

Wzrost

172 cm

Informacje klubowe
Klub

IF Sparta Kopenhaga

Trener

Sławomir Nowak

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Dania
Igrzyska olimpijskie
srebro Sydney 2000 lekkoatletyka
(800 m)
brąz Ateny 2004 lekkoatletyka
(800 m)
Mistrzostwa świata
złoto Göteborg 1995 bieg na 800 m
złoto Ateny 1997 bieg na 800 m
złoto Sewilla 1999 bieg na 800 m
Mistrzostwa Europy
złoto Monachium 2002 bieg na 800 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Paryż 1997 bieg na 800 m
srebro Maebashi 1999 bieg na 800 m
srebro Birmingham 2003 bieg na 800 m
Zakończenie kariery: 2005 r.

Dwukrotny uczestnik i medalista igrzysk olimpijskich. Trzy razy stawał na podium mistrzostw świata oraz halowych mistrzostw świata. Zdobywca złotego medalu mistrzostw Starego Kontynentu. W biegach na 800 i 1000 metrów poprawiał w sumie siedem razy rekordy świata (w hali i na stadionie). Od 7 lipca 1997 był współrekordzistą, a od 13 sierpnia 1997 aż do 22 sierpnia 2010 roku był samodzielnym rekordzistą globu w biegu na 800 metrów, kiedy to najlepszy rezultat w historii zabrał mu David Rudisha[1][2]. Przez jedenaście lat jego trenerem był Polak Sławomir Nowak. W 2000 roku ożenił się z Dunką, Pernille. 16 sierpnia 2005 oficjalnie zakończył karierę[3][4].

Kariera edytuj

Gdy był nastolatkiem jego talent dostrzegł Kipchoge Keino – kenijski długodystansowiec, czterokrotny medalista olimpijski. Keino zasugerował Kipketerowi pójście do katolickiej szkoły św. Patryka w Iten, która znana była z wychowywania młodych biegaczy[3]. Pierwszymi dużymi występami międzynarodowymi były dla biegacza starty w mistrzostwach świata juniorów w 1988 w Kanadzie – w biegu na 800 metrów został zdyskwalifikowany już w eliminacjach, a kenijska sztafeta 4 x 400 metrów z Kipketerem na pierwszej zmianie zajęła wówczas 7. miejsce w biegu eliminacyjnym i nie awansowała do finału[5]. Dwa lata później na kolejnym juniorskim czempionacie był 4. w biegu na 800 metrów, a sztafeta zajęła 8. miejsce[6].

W 1990 roku biegacz wyjechał do Danii na wymianę studencką i podjął naukę na Uniwersytecie Kopenhaskim. W tym samym czasie złożył wniosek o przyznanie mu duńskiego obywatelstwa, które otrzymał w 1994 i od 1995 zaczął reprezentować nowy kraj. Trzykrotnie zdobył złote medale młodzieżowych mistrzostw Danii startując w barwach Københavns IF (w 1991 na 800 metrów, w 1992 na 400 i 800 metrów). W 1993 i 1994, jeszcze jako Kenijczyk wywalczył jedyne w swojej karierze tytuły mistrza Danii[7], startując w barwach IF Sparta Kopenhaga – klub ten reprezentował aż do zakończenia kariery sportowej. Już w swoim pierwszym dużym międzynarodowym starcie – na mistrzostwach świata w Göteborgu (1995) – zdobył dla Danii złoty medal i tytuł mistrza globu w biegu na 800 metrów[8]. W 1996 roku był niepokonany przez cały sezon jednak Międzynarodowy Komitet Olimpijski zabronił mu bronić duńskich barw na igrzyskach olimpijskich w Atlancie[9]. Po tym wydarzeniu Kipketer rozważał zakończenie kariery[3], jednak na koniec sezonu 1996 ustanowił rekord życiowy na zawodach w Rieti czasem 1:41,83.

U szczytu swojej kariery Kipketer był w 1997 roku. W marcu podczas halowych mistrzostw świata zdobył złoty medal i dwa razy poprawiał halowy rekord świata: 1:43,96 (7 marca)[10] i 1:42,67 (9 marca)[11]. Podczas zawodów DN Galan w Sztokholmie, 7 lipca, wyrównał rekord świata w biegu na 800 metrów uzyskując na stadionie olimpijskim rezultat 1:41,73 (poprzednio rezultat ten osiągnął w 1981 roku Sebastian Coe)[2]. Miesiąc później obronił tytuł mistrza świata wygrywając bieg na 800 m w Atenach[12]. Po czempionacie na zawodach Weltklasse Zürich poprawił rekord świata czasem 1:41,24 – rekord Kipketera był jednym z trzech takich wyników osiągnięty podczas tego mityngu w ciągu 70 minut – oprócz średniodystansowca najlepsze wyniki w historii osiągnęli wówczas także Haile Gebrselassie w biegu na 5000 metrów[13] oraz Wilson Boit Kipketer w biegu na 3000 m z przeszkodami[14]. Dwa tygodnie później w Kolonii wynikiem 1:41,11 ustanowił rekord świata w biegu na 800 metrów, który przetrwał aż do sierpnia 2010 roku[1]. Na koniec sezonu został wybrany najlepszym lekkoatletą 1997 roku w prestiżowym plebiscycie Track & Field Athlete of the Year.

W 1998 roku pojechał na wakacje do rodzinnej wioski w Kenii[9]. Po powrocie źle się czuł, a lekarze rozpoznali jego chorobę jako grypę[3]. Ostatecznie okazało się, że zachorował na malarię. Mimo walki z chorobą ostatecznie wystartował w mistrzostwach Europy, podczas których zajął 8. miejsce[15]. Do odnoszenia dużych sukcesów wrócił w kolejnym sezonie kiedy to zdobył srebrny medal halowych mistrzostw globu[16] oraz ponownie obronił mistrzowski tytuł na stadionie[17].

Na początku olimpijskiego roku 2000 dwa razy poprawiał halowy rekord świata w biegu na 1000 metrów – 6 lutego w Stuttgarcie uzyskał czas 2:15,25, a 20 lutego w Birmingham 2:14,96[18]. We wrześniu, w Sydney, zdobył swój pierwszy medal igrzysk olimpijskich – był drugi, przegrywając złoty medal o 0,06 sekundy[3].

23 czerwca 2002 podczas zawodów I ligi pucharu Europy w hiszpańskiej Sewilli duńska sztafeta 4 x 400 metrów, z Kipketerem na ostatniej zmianie, ustanowiła rekord kraju w tej konkurencji – 3:07,67[19]. Był to ostatni z 18 rekordów Danii, jakie w ciągu kariery ustanowił Kipketer. Półtora miesiąca później zdobył złoty medal mistrzostw Europy pokonując mistrza świata z 2001 roku z Edmonton Szwajcara André Buchera[20]. W kolejnym sezonie został, drugi raz w karierze, halowym wicemistrzem świata, a w Paryżu zajął 4. miejsce na mistrzostwach globu. Ostatni sukces odniósł w 2004 roku, zdobywając brązowy medal igrzysk olimpijskich. Chciał pożegnać się z kibicami w roku 2006 na mistrzostwach Europy, jednak ostatecznie zakończył karierę w sierpniu 2005 roku[3].

Osiągnięcia edytuj

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
1988 Mistrzostwa świata juniorów   Greater Sudbury sztafeta 4 x 400 m 7. miejsce 3:11,71  
bieg na 800 m DQ –  
1990 Mistrzostwa świata juniorów   Płowdiw bieg na 800 m 4. miejsce 1:48,13  
sztafeta 4 x 400 m 8. miejsce 3:07,86  
1995 I liga pucharu Europy   Bazylea bieg na 800 m 1. miejsce 1:46,61  
1995 Mistrzostwa świata   Göteborg bieg na 800 m   1. miejsce 1:45,08  
1995 Finał Grand Prix IAAF   Monako bieg na 800 m 2. miejsce 1:45,28  
1996 I liga pucharu Europy   Bergen bieg na 800 m 1. miejsce 1:44,33  
1997 Halowe mistrzostwa świata   Paryż bieg na 800 m   1. miejsce 1:42,67  
1997 II liga pucharu Europy   Odense bieg na 800 m 1. miejsce 1:47,98  
sztafeta 4 x 400 m 1. miejsce 3:09,96  
1997 Mistrzostwa świata   Ateny bieg na 800 m   1. miejsce 1:43,38  
1997 Finał Grand Prix IAAF   Fukuoka bieg na 800 m 1. miejsce 1:42,98  
1998 Mistrzostwa Europy   Budapeszt bieg na 800 m 8. miejsce 1:50,13  
1999 Halowe mistrzostwa świata   Maebashi bieg na 800 m   2. miejsce 1:45,49  
1999 II liga pucharu Europy   Pula bieg na 800 m 1. miejsce 1:47,03  
1999 Mistrzostwa świata   Sewilla bieg na 800 m   1. miejsce 1:43,30  
1999 Finał Grand Prix IAAF   Monachium bieg na 800 m 1. miejsce 1:43,55  
2000 Igrzyska olimpijskie   Sydney bieg na 800 m   2. miejsce 1:45,14  
2002 I liga pucharu Europy   Sewilla bieg na 800 m 1. miejsce 1:44,28  
2002 Mistrzostwa Europy   Monachium bieg na 800 m   1. miejsce 1:47,25  
2003 Halowe mistrzostwa świata   Birmingham bieg na 800 m   2. miejsce 1:45,87  
2003 Mistrzostwa świata   Paryż bieg na 800 m 4. miejsce 1:45,23  
2003 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Monako bieg na 800 m 4. miejsce 1:46,40  
2004 Igrzyska olimpijskie   Ateny bieg na 800 m   3. miejsce 1:44,65  
2004 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Monako bieg na 800 m 4. miejsce 1:46,37  

Rekordy życiowe edytuj

Konkurencja Wynik Data Miejsce Uwagi
Bieg na 400 m 46,85 19 czerwca 1994   Lyngby[21]
Bieg na 600 m 1:16,2[22] 10 lipca 1996   Nicea
Bieg na 800 m 1:41,11 24 sierpnia 1997   Kolonia były rekord świata
Bieg na 1000 m 2:16,29 23 sierpnia 1995   Kopenhaga rekord Danii
Bieg na 1500 m 3:42,80 1993
Bieg na milę 3:59,57 5 lipca 1993   Sztokholm
Bieg na 800 m (hala) 1:42,67 9 marca 1997   Paryż halowy rekord świata
Bieg na 1000 m (hala) 2:14,96 20 lutego 2000   Birmingham halowy rekord świata

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b David Martin, 1:41.09 800m World record by Rudisha in Berlin [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-15] (ang.).
  2. ↑ a b Progression of Official World Record / Men’s 800 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Radosław Leniarski, Wilson Kipketer zakończył karierę [online], sport.pl [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  4. ↑ Wilson Kipketer announces retirement – Exclusive interview [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-04] (ang.).
  5. ↑ World Junior Championships 1988. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  6. ↑ World Junior Championships 1990. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  7. ↑ Danish Championships. gbrathletics. [dostęp 2010-08-23]. (ang.).
  8. ↑ 1995 IAAF World Championships in Athletics – 800 m (Results) [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-28] (ang.).
  9. ↑ a b Przekroczyli granice wyobraźni [online], bydgoszcz.gazeta.pl [dostęp 2010-08-23] (pol.).
  10. ↑ Nick Davies, Kipketer breaks World Indoor Record for 800m in heats [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-23] (ang.).
  11. ↑ Progression of Official World Indoor Record / Men’s 800 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  12. ↑ 1997 IAAF World Championships in Athletics – 800 m (Results) [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-15] (ang.).
  13. ↑ Progression of Official World Record / Men’s 5000 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  14. ↑ Progression of Official World Record / Men’s 3000 m steeple [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  15. ↑ 1998 European Athletics Championships – Day 6 (Results) [online], athletix.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-13] (ang.).
  16. ↑ 7th IAAF World Indoor Championships in Athletics: Official Results - 800 METRES - Men - Final [online], iaaf.org [dostęp 2016-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-19] (ang.).
  17. ↑ 7th IAAF World Championships in Athletics - 800 Metres Result. iaaf.org. [dostęp 2016-03-22]. (ang.).
  18. ↑ Progression of Official World Indoor Record / Men’s 1000 m [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  19. ↑ Biuletyn iaaf sprzed mistrzostw świata 2009. s. 181. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-22)]. (ang.).
  20. ↑ European Championships (Men) [online], gbrathletics.com [dostęp 2010-08-23] (ang.).
  21. ↑ DENMARKAll Time Lists 400m MEN. trackinsun.com. [dostęp 2010-08-27]. (ang.).
  22. ↑ Wynik z pomiaru ręcznego.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wilson_Kipketer&oldid=72806812”